Ο υπολογισμός των αποδόσεων απόδοσης για ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο αμοιβαίων κεφαλαίων είναι μόνο το σημείο εκκίνησης για τη διαδικασία αξιολόγησης της απόδοσης. Ενώ οι απόλυτες αποδόσεις ενός χαρτοφυλακίου μπορεί να ικανοποιούν τους περισσότερους επενδυτές, πρέπει να διεξαχθεί διεξοδικότερη αξιολόγηση προκειμένου να προσδιοριστεί η επιτυχία κάθε κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με τα σημεία αναφοράς και τους συνομηλίκους της. Έτσι πώς κάνει πραγματικά το χαρτοφυλάκιό σας; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε.
Συγκρίσεις Equity Peer Οι συγκριτικές μετοχικές ομάδες ομολόγων έχουν εξελιχθεί τόσο γρήγορα όσο έχουν εξελιχθεί οι τρόποι διαχείρισης. Οποιοσδήποτε διαχειριστής μετοχών ή αμοιβαίο κεφάλαιο μετοχών μπορεί να συγκριθεί με ένα συνολικό σύμπαν άλλων διαχειριστών. Αυτή η σύγκριση από ομοτίμους είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για να μετρηθεί η αποτελεσματικότητα της ομάδας διαχείρισης του ταμείου σε στιγμές που οι απόλυτες αποδόσεις πέφτουν στην εξωτερική σειρά των ιστορικών κανόνων.

Τα σύμπαντα των διαχειριστών μετοχών έρχονται σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη, από όλες τις μετοχές, τις μικρές κεφαλαιοποιήσεις, τις διεθνείς και τις ομάδες ομοτίμων. Δύο από τις πιο συνηθισμένες ομάδες ομοτίμων των διαχειριστών μετοχών μεγάλης κεφαλαιοποίησης είναι η ανάπτυξη και η αξία. Εάν τα χρήματά σας επενδύονται σε έναν διαχειριστή στυλ αξίας ή ένα αμοιβαίο κεφάλαιο, τότε θα πρέπει να συγκρίνονται με άλλα αμοιβαία κεφάλαια αξίας μαζί με ένα γενικό σύνολο μετοχών. Οι διαχειριστές αξίας τείνουν να επενδύουν σε εταιρείες που εμφανίζονται να διαπραγματεύονται κάτω από τις εγγενείς αξίες τους, επομένως η απόδοση των αμοιβαίων κεφαλαίων τους κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι παρόμοια με εκείνη ενός διαχειριστή στυλ ανάπτυξης σε οποιαδήποτε δεδομένη χρονική περίοδο. Ένας διευθυντής ανάπτυξης, αντιστρόφως, αποφεύγει την αξία των μετοχών και των μετοχών προς τις εταιρείες που πιστεύει ότι θα αυξηθεί ταχύτερα από ό, τι η συνολική αγορά. Οι διαχειριστές ανάπτυξης συνήθως έχουν πρότυπα επιστροφής παρόμοια με άλλους διαχειριστές ανάπτυξης.

Υπάρχουν διάφορες βάσεις δεδομένων τόσο για την αγορά ιδρυμάτων όσο και για τα αμοιβαία κεφάλαια. Ο Callan και ο Lipper είναι δύο συνήθως αναφερόμενοι προμηθευτές συγκριτικών κόσμων. Συγκεντρώνουν τις επιδόσεις των επενδύσεων από τα διευθυντικά στελέχη ή από τις δημοσιευμένες επιστροφές αμοιβαίων κεφαλαίων όπως αναφέρθηκαν. Το σύμπαν των διαχειριστών (συνήθως πάνω από 1, 000) κατανέμεται σε τεταρτημόρια και μερικές φορές σε δεκτά. Για παράδειγμα, η κατάταξη των αμοιβαίων κεφαλαίων στο κορυφαίο τεταρτημόριο παρουσίασε το κορυφαίο 25% του συνόλου των μετοχικών κεφαλαίων. Ο στόχος κάθε διαχειριστή είναι να κατατάσσεται όσο το δυνατόν υψηλότερα στο σύμπαν.

Στο γενικό κεκτημένο σύμπαν υπάρχουν επίσης και κόμματα από ομότιμους κόσμους. Για παράδειγμα, από τους 1.000 διευθυντές ή τα κεφάλαια σε ένα γενικό σύμπαν, ίσως 350 θα είναι διαχειριστές ανάπτυξης. Θα ήταν σημαντικό για έναν διαχειριστή ανάπτυξης να κατατάσσεται σε υψηλά επίπεδα μεταξύ των συνομηλίκων του ανά πάσα στιγμή. Αυτό θα είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία εάν ο ρυθμός ανάπτυξης δεν είχε ικανοποιητική απόδοση και δεν ευνοούσε την περίοδο κατά την οποία ισχύει η κατάταξη. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το Ο Διαχειριστής του Αμοιβαίου Κεφαλαίου σας είναι Μέσω Αγοράς Αρκούδων; )

Αξιολόγηση του Ομολογιακού Δανείου
Υπάρχουν γενικά σύμπαντα ομολόγων, τα οποία κατανέμονται σε τμήματα της αγοράς ομολόγων. Επειδή οι διαφορές μεταξύ των υψηλότερων και των χαμηλότερων αποδόσεων των ομολόγων τείνουν να είναι μικρότερες σε σύγκριση με τα spreads του αμοιβαίου κεφαλαίου, η κατάταξη των συναδέλφων μπορεί να είναι πολύ παρόμοια σε πολλά στελέχη. Για να διακρίνει κανείς την επιτυχία ενός ταμείου ή ενός διευθυντή ομολόγων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα εργαλεία για την αξιολόγηση της απόδοσης. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε Αξιολογώντας τα Κεφάλαια των Ομολογιών: Διατηρώντας το Απλό .)

Τα διάφορα αποτελέσματα θεωρούνται μη συστηματικά και μπορούν να ελεγχθούν κάπως από τον διαχειριστή των ομολόγων. Η επιτυχία του τομέα θα ήταν όταν ο διαχειριστής έχει κάνει στοιχήματα σε τομείς που ενδέχεται να έχουν υποτιμηθεί και επομένως υπερέβησαν την γενική αγορά. Ο καλύτερος τρόπος για να αξιολογήσετε ένα χαρτοφυλάκιο χρησιμοποιώντας το εργαλείο διαφορικού τομέα είναι να χρησιμοποιήσετε τις αναθεωρήσεις χαρτοφυλακίου "πριν" και "μετά". Επειδή πρόκειται για μια μορφή επιτόκιο επιτόκιο, επιλέγοντας το γλυκό σημείο στην καμπύλη αποδόσεων θα κάνει όλη τη διαφορά σε μια πριν και μετά την αναθεώρηση. Η επίδραση επιτοκίων είναι επιτυχής όταν ο διαχειριστής των ομολόγων επιλέγει το σωστό μέρος για να επενδύσει στην καμπύλη αποδόσεων σε μια στρατηγική πρόβλεψης επιτοκίων. Επειδή η προσδοκία των επιτοκίων είναι μία από τις πιο επικίνδυνες ενεργές στρατηγικές, θα μπορούσατε σχεδόν να υποθέσετε την επιτυχία της εάν ο διαχειριστής εκτέλεσε πολύ πάνω ή κάτω από το υπόλοιπο πακέτο.

Είναι επίσης σημαντικό να αποκλεισθούν τόσο τα εναπομείναντα όσο και τα αποτελέσματα έως τη λήξη καθώς θεωρούνται συστηματικά και δεν μπορούν να ελέγχονται από τις αποφάσεις του διαχειριστή. Η απόδοση αναφέρεται στην παθητική φύση της επένδυσης ομολόγων, στην οποία μέρος της απόδοσης κερδίζεται μόνο μέσω του ενδιαφέροντος από τα εναπομένοντα αποτελέσματα, αναφέρεται σε τυχαία γεγονότα που επηρεάζουν τις επιστροφές ομολόγων. Η έλξη αυτών των δύο αποτελεσμάτων από την εξίσωση θα πρέπει να αποκαλύψει πόσο αποτελεσματικά ο διευθυντής που παράγεται επιστρέφει μέσω της ενεργού διαχείρισης. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αξιολόγηση αμοιβαίων κεφαλαίων, βλ. Βαθμοί βαθμολογίας Stewardship Morningstar Big .)

Αναφορά απόδοσης
Η ανάλυση απόδοσης είναι ένα σχετικά νέο εργαλείο και δεν χρησιμοποιείται ευρέως από μεμονωμένους επενδυτές. Η μέθοδος αναλύει τα στοιχεία των αποδόσεων ενός ταμείου έναντι ενός δείκτη αναφοράς για να καθορίσει τον τόπο στον οποίο ο διαχειριστής κέρδισε τις αμοιβές του. Με την εξέταση των επιλογών κατασκευής χαρτοφυλακίου του διαχειριστή, ο χρήστης μπορεί να καθορίσει ποιες αποφάσεις ήταν πιο κερδοφόρες ή δαπανηρές. Η ευελιξία της ανάλυσης ανάθεσης επιτρέπει στο χρήστη να διασταυρώνει κάθε τύπο διαχειριστή έναντι οποιουδήποτε τύπου σημείου αναφοράς. Ένα βασικό στοιχείο όλων των μοντέλων απόδοσης τόσο για τη μετοχή όσο και για τη σύγκριση των ομολόγων είναι ότι τα αποτελέσματα θα εντοπίσουν τον αντίκτυπο τριών σημαντικών αποφάσεων μέσω μιας προσέγγισης από την κορυφή προς τη βάση. Ενώ ονομάζονται διάφορα ονόματα από διάφορες βιομηχανικές ομάδες, γενικά πρόκειται για γενικές αποφάσεις επενδυτικής πολιτικής, αποφάσεις κατανομής περιουσιακών στοιχείων και αποφάσεις επιλογής ασφαλείας.

Οι συνολικές αποφάσεις πολιτικής εντοπίζουν τυχόν επιπτώσεις που δεν σχετίζονται με την κατανομή του ενεργητικού ή την επιλογή ασφαλείας. Η απόφαση κατανομής περιουσιακών στοιχείων αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο ο διαχειριστής διανέμει δολάρια χαρτοφυλακίου σε μετρητά, τίτλους σταθερού εισοδήματος και μετοχές.Ένα παράδειγμα μιας απόφασης κατανομής περιουσιακών στοιχείων θα ήταν να κατέχει μια στάθμιση 10% σε μετρητά όταν η αγορά πέφτει. Εάν ο διαχειριστής χτυπά την αγορά κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, αυτός ή αυτή θα έχει πιθανότατα θετικό αποτέλεσμα κατανομής. Η επιλογή ασφαλείας μπορεί να έχει επιπτώσεις στην απόδοση, αλλά αυτές συνήθως δεν είναι τόσο σημαντικές όσο οι επιδράσεις κατανομής του ενεργητικού. Τα εμπειρικά στοιχεία κατέδειξαν ότι η επιλογή ασφαλείας αντιπροσωπεύει σχετικά μικρή επίπτωση στη συνολική απόδοση του χαρτοφυλακίου. Η ανάλυση απόδοσης αναδεικνύει τα αποτελέσματα της ανώτερης επιλογής ασφαλείας στη συνολική απόδοση.

Συμβουλές Χρήσης Αξιολόγησης
Παρόλο που είναι πολύ σημαντικό να αξιολογείτε την απόδοση πέρα ​​απó τον υπολογισμó απóδοσης, είναι απαραίτητο να τη διατηρήσετε σε προοπτική. Αυτό περιλαμβάνει μια λεπτομερή αξιολόγηση ενός διαχειριστή πριν από την πρόσληψη ή την εκτόξευση. Ξεκινήστε με το πιο γενικό εργαλείο και προχωρήστε στα πιο συγκεκριμένα εργαλεία, ώστε να μην αντλούν ανακριβή συμπεράσματα σχετικά με το στυλ ή τη στρατηγική ενός διαχειριστή. Το πιο σημαντικό, χρησιμοποιήστε τα μεγαλύτερα διαθέσιμα χρονικά διαστήματα. Καθώς οι οικονομικοί κύκλοι γίνονται συντομότεροι και συντομότεροι, το ίδιο συμβαίνει και με τους επενδυτικούς κύκλους. Για παράδειγμα, αν κάποιος αξιολογεί έναν διαχειριστή ανάπτυξης για επιλογή, θα έπρεπε ο επενδυτής να δει πώς ο διαχειριστής εκτελούσε τις χρονικές περιόδους κατά τις οποίες η ανάπτυξη έφταχνε σε στυλ. Θα ήταν επίσης χρήσιμο να βεβαιωθείτε ότι ο διευθυντής δεν έκανε στυλ παρασυρόμενων, πράγμα που σημαίνει ότι αργά απομακρύνθηκε από την πειθαρχία του καθώς οι στυλ άλλαξαν. Ενώ μια τέτοια κίνηση μπορεί να βοηθήσει τη γενική απόδοση ενός διευθυντή, δεν θα βελτιώσει την επιτυχία του ως διαχειριστής ανάπτυξης. ( ) Συμπέρασμα

Καθώς ο κόσμος των επενδύσεων γίνεται πιο περίπλοκος, το ίδιο συμβαίνει και με τη διαδικασία αξιολόγησης των επιδόσεων. Απλώς ο υπολογισμός των συνολικών επενδυτικών επιδόσεων σε απόλυτη βάση δεν αρκεί για να εκτιμηθεί η συνολική επιτυχία ενός ταμείου ή ενός διαχειριστή. Οι διαχειριστές μετοχών και ομολόγων πρέπει να αξιολογούνται με βάση την κατάταξή τους σε σχέση με τους συνομηλίκους τους και με τους διαχειριστές παρόμοιων μορφών. Πέρα από αυτό, η ανάλυση απόδοσης ποσοτικοποιεί την επιτυχία των στρατηγικών αποφάσεων, την κατανομή του ενεργητικού και την επιλογή ασφάλειας. Είναι σημαντικό να διατηρήσουμε την προοπτική της απόκλισης και της ροής των επενδυτικών κύκλων και, το σημαντικότερο, να αξιολογούμε πάντα τις επιδόσεις στο μεγαλύτερο διαθέσιμο χρονικό πλαίσιο.