Το 1660, ο Blaise Pascal έκανε κάποια πρωτοποριακή εργασία για τον κίνδυνο. Ασχολήθηκε με τη θεολογία, αλλά οι συνέπειες για την κεφαλαιαγορά είναι αδιαμφισβήτητες. Η αρχική ανησυχία του ήταν η αναμενόμενη αξία της πίστης στο θεό … Προσπάθησε να μετατρέψει τις νεφελώδεις αβεβαιότητες σε υπολογιζόμενες πιθανότητες - αυτό που καλούμε σήμερα τον κίνδυνο. Οι «αναμενόμενες αξίες» του είναι η βάση της σύγχρονης θεωρίας κινδύνων. Ο Pascal απέδειξε ότι η αβεβαιότητα αφορά τους ανθρώπους, τις πεποιθήσεις τους και το θάρρος τους, ενώ ο υπολογιζόμενος κίνδυνος βασίζεται σε πληροφορίες, γνώση και αξιόπιστα σενάρια. Μαζί με τον συνάδελφό του Pierre de Fermat, ο Pascal κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι είναι φυσικά ανυπόφοροι με τον κίνδυνο - όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος με ένα συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόδοση που οι επενδυτές θα απαιτήσουν ως αποζημίωση. Ωστόσο, πολλοί καταναλωτές έχουν μια στρεβλωμένη αντίληψη για τον κίνδυνο που πραγματικά αναλαμβάνουν. Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά στο πώς συχνά οι αντιληπτές αντιλήψεις των καταναλωτών για τον κίνδυνο μπορεί να είναι απλά επικίνδυνες.
Εκμάθηση: Η μεγαλύτερη κρίση στην αγορά
Κίνδυνος σήμερα
Μία από τις τιμές που πληρώνουμε ως αποτέλεσμα της φυσικής αποστροφής κινδύνου είναι ένα ασφάλιστρο. Οι μετοχές λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο προσφέροντας ένα ασφάλιστρο κινδύνου για την αποζημίωση των επενδυτών για τον υψηλότερο κίνδυνο που φέρουν σε σύγκριση με επενδύσεις χαμηλότερου κινδύνου όπως τα μετρητά ή τα κρατικά ομόλογα.
Εάν οι κίνδυνοι μιας συγκεκριμένης επένδυσης είναι χαμηλότεροι ή τα κέρδη είναι υψηλότερα από την αξία των δυνητικών ζημιών, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πάρουν τις πιθανότητες. Αυτό είναι απόλυτα ορθολογικό - θεωρητικά. Αλλά τι γίνεται αν οι κίνδυνοι φαίνονται χαμηλότεροι ή οι ανταμοιβές φαίνονται υψηλότερες; Τότε υπάρχει πρόβλημα για τον επενδυτή, αλλά μεγάλα χρήματα που πρέπει να πραγματοποιηθούν από τον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. (Για περαιτέρω ανάγνωση, βλέπε Προσδιορισμός κινδύνου και πυραμίδα κινδύνου .)
Ο εμπειρογνώμονας για την κατανομή περιουσιακών στοιχείων, Roger Gibson, τονίζει ότι "είναι πολύ λογικό να αποφεύγεται ο κίνδυνος", αλλά οι επενδυτές πρέπει να κατανοήσουν και να δώσουν προτεραιότητα σε όλους τους σχετικούς κινδύνους στο πλαίσιο της κατάστασης. Στην πράξη, αυτό μπορεί να μην είναι εύκολο.Κοινός κίνδυνος στον πραγματικό κόσμο της επένδυσης
Μια θεμελιώδης παγίδα δημιουργείται όταν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τους κινδύνους που πραγματικά λαμβάνουν και / ή το δικό τους προφίλ κινδύνου. Στην πραγματικότητα, αυτό το σημείο αναδύεται ξανά και ξανά στην επενδυτική λογοτεχνία, αλλά μόνο η γνώση δεν βοηθά πολύ εκτός αν ο επενδυτής αντιληφθεί πραγματικά και πραγματικά το ποσό των χρημάτων που σκοπεύει να χάσει, την πιθανότητα να συμβεί αυτό και την προσωπική ή ψυχολογική αποτελέσματα που μπορεί να προκαλέσει αυτή η απώλεια.
> Επαναπροσδιορισμός του κινδύνου των επενδυτών . Η επίλυση αυτού του προβλήματος είναι σχετικά εύκολη, αλλά μόνο αν γνωρίζετε ότι υπάρχει πρόβλημα καταρχήν. Αυτή είναι μια περίπτωση όπου αυτό που δεν γνωρίζετε μπορεί να σας βλάψει, αλλά οι επενδυτές μπορούν να αποφύγουν αυτήν την παγίδα διασφαλίζοντας ότι διαβάζουν ή υποβάλλουν αρκετές ερωτήσεις σχετικά με ένα περιουσιακό στοιχείο ή ένα χρηματοοικονομικό προϊόν για να καταλάβουν πραγματικά τι παίρνουν. Για πολλούς επιφυλακτικούς και συνετούς ανθρώπους, η λήψη αντικειμενικής δεύτερης γνώμης μπορεί να είναι απαραίτητη. Παρόμοια προβλήματα στην Ασφαλιστική Βιομηχανία Η ίδια αρχή ισχύει για τον κλάδο των ασφαλίσεων, αλλά αντίστροφα. Οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών και άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας στέλνουν στους ανθρώπους όλες τις ασφαλιστικές προσφορές μαζί με τους λογαριασμούς τους. Για μια μέτρια αμοιβή, μπορείτε να ασφαλίσετε τον λέβητα, το κινητό σας τηλέφωνο και διάφορα μέρη του σώματός σας.
Ωστόσο, αν πρόκειται για τεμάχια εξοπλισμού που είναι απίθανο να αποτύχουν, τα χρήματα σπαταλούνται. Είναι δελεαστικό για τα προσεκτικά άτομα να καλύπτουν όλους τους κινδύνους, αλλά αυτό γίνεται συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ασφαλιστές. Παρόλο που υπάρχει αρκετή βιβλιογραφία τόσο σε απευθείας σύνδεση όσο και εκτός σύνδεσης για το τι είναι λάθος με την ασφαλιστική βιομηχανία, οι μη ενημερωμένοι είναι πάντα ευάλωτοι. Κατά συνέπεια, οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί ως προς την ασφάλισή τους.
Η ασφάλιση οικιακών συσκευών και οι εκτεταμένες εγγυήσεις μπορούν να ασφαλίσουν έναντι ενός κινδύνου που είναι είτε εξαιρετικά χαμηλός είτε υπερβολικά απρόβλεπτος - προσφέρεται για ασφάλιση έναντι αύξησης των τιμών του φυσικού αερίου, για παράδειγμα - αξίζει να ποντάρετε.
Ομοίως, τα ψυγεία είναι αρκετά αξιόπιστα ώστε τα χρόνια εγγύησης είναι περιττά. Η ασφάλιση προστασίας των πληρωμών για όσους αρρωσταίνουν ή απολύουν είναι σημαντική, αλλά αυτές οι πολιτικές είναι δαπανηρές. Μπορεί να είναι απολύτως περιττό για άτομα με ασφαλή απασχόληση ή των οποίων η κάλυψη υγείας είναι ήδη επαρκής. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε
Αγορά Ασφάλισης Ζωής: Περίοδος Μόνιμου
,
Αγορές Για Ασφάλειες Αυτοκινήτου και Ασφάλεια Μακροχρόνιας Φροντίδας: Ποιος το χρειάζεται; > Ο κίνδυνος κακής διαχείρισης χρημάτων Η ασφάλεια δεν είναι η μόνη φορά που οι καταναλωτές υποτιμούν λανθασμένα τον κίνδυνο - αυτό συμβαίνει και στην επένδυση. Ως εκ τούτου, αν και πολύ λίγοι επενδυτές σκοπεύουν να παίξουν, συχνά κάνουν. Ο τεράστιος αριθμός των σκανδάλων για τη σφαγή, για να μην αναφέρουμε αυτά που δεν έχουν βγει ποτέ, αποκαλύπτουν τους πολύ διαφορετικούς κινδύνους στον τομέα των επενδύσεων. Σε τελική ανάλυση, δεν είναι μόνο τα ίδια τα περιουσιακά στοιχεία που μπορεί να είναι επικίνδυνα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται. Κατά συνέπεια, πολλοί άνθρωποι χάνουν χρήματα παίρνοντας κινδύνους που πιθανώς θα είχαν αποφύγει εάν τους γνώριζαν. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι αγοράζουν σε αμοιβαία κεφάλαια πιστεύοντας ότι διαχειρίζονται ενεργά και ότι οι ευσυνείδητοι και έμπειροι εμπειρογνώμονες που τους τρέχουν θα κινηθούν γρήγορα για να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες.Ωστόσο, αυτό που πολλοί άνθρωποι αποτυγχάνουν να συνειδητοποιήσουν είναι ότι τα αμοιβαία κεφάλαια είναι γενικά υποχρεωμένα να παραμείνουν σχεδόν πλήρως επενδεδυμένα στην αγορά και ως εκ τούτου τείνουν να ανεβαίνουν και να πέφτουν κατά προσέγγιση σύμφωνα με τον δείκτη της αγοράς. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι άνθρωποι κάνουν το πολύ κατανοητό λάθος να σκέφτονται ότι οι διαχειριστές των ταμείων μειώνουν τον κίνδυνο διαχειρίζοντας πραγματικά τα πράγματα. Αυτό είναι πράγματι δυνατό, αλλά στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει γενικά. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η Standard and Poor's τον Ιούλιο του 2006, τα αμοιβαία κεφάλαια που διαχειρίζονται ενεργά έχουν, κατά μέσο όρο, χαμηλότερες επιδόσεις από τα σχετικά δείγματα αναφοράς της Standard & Poor's για τα τελευταία πέντε χρόνια. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το
Τα Ταμεία Χαμηλού Δείκτη
και
Τυλίξτε το: Το λεξιλόγιο και τα οφέλη των διαχειριζόμενων χρημάτων
Η Ψυχολογία ρόλο στο επίπεδο του κινδύνου που αναλαμβάνουν οι καταναλωτές στη χρηματοπιστωτική βιομηχανία. Οι μεγάλες απώλειες μετατρέπουν ορισμένους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κινδύνους σε λάτρεις του κινδύνου σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν τις απώλειές τους. Οι ανήθικοι πωλητές μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτήν την απληστία και τον φόβο, συμβουλεύοντας τους ανθρώπους να εκμεταλλευτούν τις "μεγάλες ευκαιρίες αγοράς", όταν για παράδειγμα η υπερθερμανθείσα αγορά υψηλής τεχνολογίας άρχισε να πέφτει μέσα στο 2000. Όσο περισσότερο διαρκεί μια άνθηση, οι άνθρωποι παίρνουν αναρροφούμενος, καθώς βλέπουν τους φιλικούς προς τους κινδύνους φίλους τους να πλουτίζουν. Υπάρχει μια μεγάλη ποσότητα βιβλιογραφίας για την μαζική ψυχολογία, αλλά δεν τράπεζα στον μεσίτη σας να το γνωρίζει, πόσο μάλλον να κάνει τίποτα γι 'αυτό. Οι επενδυτές πρέπει να διασφαλίσουν ότι θα ενημερώνονται πλήρως για την κατάσταση της σχετικής αγοράς. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν ακριβώς τι αγοράζουν, ποιος πωλεί και γιατί. Ιδιαίτερα στη σχετικά αδιαφανή βιομηχανία χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, τα προϊόντα και οι κίνδυνοι τους συχνά δεν είναι αυτό που φαίνονται. Διατηρώντας την πληροφόρηση και χρησιμοποιώντας απλή λογική για να εξετάσουν τον κίνδυνο στα χαρτοφυλάκιά τους, οι επενδυτές μπορούν να πάρουν τον έλεγχο πριν από τη ζημιά.