Πώς μπορούν οι κεντρικές τράπεζες να χρησιμοποιήσουν πράξεις ανοικτής αγοράς για να χειραγωγήσουν τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια;

Psywar - Ντοκιμαντέρ για την προπαγάνδα (Μάρτιος 2024)

Psywar - Ντοκιμαντέρ για την προπαγάνδα (Μάρτιος 2024)
Πώς μπορούν οι κεντρικές τράπεζες να χρησιμοποιήσουν πράξεις ανοικτής αγοράς για να χειραγωγήσουν τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια;
Anonim
α:

Μια κεντρική τράπεζα χρησιμοποιεί πράξεις ανοικτής αγοράς για να χειραγωγήσει τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια αυξάνοντας ή μειώνοντας την προσφορά χρήματος. Μια κεντρική τράπεζα μειώνει την προσφορά χρήματος με την πώληση βραχυπρόθεσμων τίτλων από τον ισολογισμό της. Για να επεκτείνει την προσφορά χρήματος, μια κεντρική τράπεζα μπορεί να αγοράσει βραχυπρόθεσμο χαρτί, φορτώνοντας στοιχεία ενεργητικού στον ισολογισμό της.

Η προσφορά και η ζήτηση υπαγορεύουν ότι τα επιτόκια μειώνονται όταν επεκτείνεται η προσφορά χρήματος, καθώς υπάρχουν περισσότερα χρήματα που κυνηγούν ένα σταθερό ποσό βραχυπρόθεσμων τίτλων. Όταν προκύψουν πληθωριστικές πιέσεις, η κεντρική τράπεζα προσπαθεί να δροσίσει την οικονομία αυξάνοντας τα επιτόκια και αναθέτοντας την προσφορά χρήματος. Με την πώληση βραχυπρόθεσμων τίτλων από τον ισολογισμό της, η κεντρική τράπεζα απορροφά πλεόνασμα χρημάτων, παίρνοντας τα χρήματα αυτά εκτός κυκλοφορίας.

Οι δραστηριότητες αυτές έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Η επέκταση των ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών συμπίπτει με τις αυξανόμενες τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Με τη δημιουργία εσόδων από τίτλους, υπάρχουν περισσότερα χρήματα στην οικονομία, που κυνηγούν λιγότερα περιουσιακά στοιχεία που οδηγούν σε υψηλότερες τιμές. Ένα παράδειγμα είναι η περίοδος που ακολούθησε τη Μεγάλη ύφεση, κατά την οποία η Ομοσπονδιακή Τράπεζα Επενδύσεων πήρε 3 δολάρια. 6 τρισεκατομμύρια στον ισολογισμό του. Η περίοδος επέκτασης του ισολογισμού ήταν από το 2009 έως το 2014. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η χρηματιστηριακή αγορά τριπλασιάστηκε και τα ομόλογα αυξήθηκαν επίσης.

Μετά την κρίση του 2008-2009, οι κεντρικές τράπεζες έχουν γίνει πιο δυναμικές στη χρήση πράξεων ανοικτής αγοράς για την επίτευξη των επιθυμητών στόχων τους όσον αφορά τα επιτόκια, ιδίως με τα επιτόκια κοντά στο μηδενικό όριο. Στο μηδέν, οι κεντρικές τράπεζες συμμετέχουν στην ποσοτική χαλάρωση, η οποία είναι μια προσπάθεια να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός και να βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες για μια οικονομία που αντιμετωπίζει ανεπαρκή ζήτηση.