Η κατανόηση του τρόπου συναλλαγής των ξένων νομισμάτων απαιτεί λεπτομερείς γνώσεις σχετικά με τις οικονομίες και τις πολιτικές καταστάσεις των μεμονωμένων χωρών, την παγκόσμια μακροοικονομία και τον αντίκτυπο της μεταβλητότητας σε συγκεκριμένες αγορές. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι συνήθως οικονομικά ή παγκόσμια χρηματοδότηση που ξεπερνούν τους πρώτους εμπόρους forex. Αντ 'αυτού, η βασική έλλειψη γνώσης σχετικά με τον τρόπο χρήσης της μόχλευσης είναι συχνά η αιτία των απωλειών συναλλαγών.

Τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τα μεγαλύτερα χρηματιστήρια ξένου συναλλάγματος στο πλαίσιο του νόμου περί μεταρρύθμισης και προστασίας των καταναλωτών Dodd-Frank Wall Street υποδηλώνουν ότι η πλειοψηφία των πελατών της λιανικής πώλησης forex χάνουν χρήματα. Η κατάχρηση της μόχλευσης θεωρείται συχνά ως ο λόγος για αυτές τις απώλειες. Αυτό το άρθρο εξηγεί τους κινδύνους της υψηλής μόχλευσης στις αγορές συναλλάγματος, περιγράφει τρόπους για να αντισταθμίσει τα επικίνδυνα επίπεδα μόχλευσης και εκπαιδεύει τους αναγνώστες σχετικά με τρόπους για να επιλέξετε το σωστό επίπεδο έκθεσης για την άνεση τους. (Για εισαγωγή στην αγορά συναλλάγματος, διαβάστε το Forex Tutorial: Η αγορά συναλλάγματος.)

Οι κίνδυνοι υψηλής μόχλευσης

Η μόχλευση είναι μια διαδικασία στην οποία ο επενδυτής δανείζεται χρήματα για να επενδύσει ή να αγοράσει κάτι. Στην αγορά συναλλάγματος, το κεφάλαιο αποκτάται συνήθως από έναν μεσίτη. Ενώ οι forex traders είναι σε θέση να δανειστούν σημαντικά ποσά κεφαλαίου στις αρχικές απαιτήσεις περιθωρίου, μπορούν να κερδίσουν ακόμα περισσότερα από επιτυχημένες συναλλαγές. (Για περισσότερες πληροφορίες πώς λειτουργεί η μόχλευση στην αγορά συναλλάγματος;)

Στο παρελθόν, πολλοί χρηματιστές είχαν τη δυνατότητα να προσφέρουν σημαντικούς δείκτες μόχλευσης ύψους 400: 1. Αυτό σημαίνει ότι με μια μόνο κατάθεση αξίας $ 250, ένας έμπορος θα μπορούσε να ελέγξει περίπου 100.000 δολάρια στο νόμισμα τις παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος. Ωστόσο, οι οικονομικοί κανονισμοί το 2010 περιόρισαν τον δείκτη μόχλευσης που οι μεσίτες μπορούσαν να προσφέρουν στους εμπόρους με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο σε 50: 1 (ακόμα αρκετά μεγάλο ποσό). Αυτό σημαίνει ότι με την ίδια κατάθεση $ 250, οι έμποροι μπορούν να ελέγξουν $ 12, 500 σε νόμισμα.

Θα έπρεπε λοιπόν ένας νέος έμπορος νομίσματος να επιλέξει ένα χαμηλό επίπεδο μόχλευσης, όπως το 5: 1, ή να κυλήσει τα ζάρια και το καστάνι με το ποσοστό μέχρι 50: 1; Πριν απαντήσετε, είναι σημαντικό να ρίξετε μια ματιά σε παραδείγματα που δείχνουν το ποσό των χρημάτων που μπορείτε να κερδίσετε ή να χάσετε με διάφορα επίπεδα μόχλευσης.

Παράδειγμα Χρήση μέγιστης μόχλευσης

Imagine Trader A έχει λογαριασμό με μετρητά $ 10, 000. Αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τη μόχλευση 50: 1, που σημαίνει ότι μπορεί να κάνει συναλλαγές μέχρι $ 500, 000. Στον κόσμο του forex, αυτό αντιπροσωπεύει πέντε τυποποιημένες παρτίδες. Υπάρχουν τρία βασικά μεγέθη συναλλαγών στο forex: μια τυποποιημένη παρτίδα (100.000 μονάδες νόμισμα προσφοράς), μια μίνι παρτίδα (10.000 μονάδες βασικού νομίσματος) και μια μικρο παρτίδα (1.000 μονάδες νομίσματος προσφοράς). Οι κινήσεις μετρώνται σε pips. Κάθε κίνηση ενός pip σε μια τυπική παρτίδα είναι μια αλλαγή 10 μονάδων.

Επειδή ο έμπορος αγόρασε πέντε τυποποιημένες παρτίδες, κάθε κίνηση του ενός pip θα κοστίσει $ 50 (10 $ αλλαγή / πρότυπο παρτίδας X 5 τυποποιημένες παρτίδες). Αν το εμπόριο συμβαίνει ενάντια στον επενδυτή κατά 50 pips, ο επενδυτής θα χάσει 50 pips X $ 50 = $ 2, 500. Αυτό είναι το 25% του συνολικού λογαριασμού συναλλαγών $ 10,000.

Χρησιμοποιώντας λιγότερη μόχλευση

Ας προχωρήσουμε στο Trader B. Αντί να μεγιστοποιήσουμε τη μόχλευση στα 50: 1, επιλέγει μια συντηρητικότερη μόχλευση 5: 1. Εάν ο Trader B έχει λογαριασμό με $ 10, 000 μετρητά, θα είναι σε θέση να ανταλλάξει $ 50, 000 νομίσματος. Κάθε μίνι lot θα κοστίσει $ 10, 000. Σε ένα μίνι lot, κάθε pip είναι $ 1 αλλαγή. Δεδομένου ότι ο Trader B διαθέτει 5 μίνι παρτίδες, κάθε pip είναι μια αλλαγή $ 5.

Σε περίπτωση που η επένδυση μειωθεί στο ίδιο ποσό, κατά 50 pips, τότε ο έμπορος θα χάσει 50 pips Χ $ 5 = $ 250. Αυτό είναι μόνο το 2, 5% της συνολικής θέσης. (Για λεπτομερή επεξήγηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η μόχλευση, διαβάστε το Forex Leverage: Ένα διχαλωτό σπαθί.)

Πώς να επιλέξετε το σωστό επίπεδο μόχλευσης

Υπάρχουν ευρέως αποδεκτοί κανόνες που πρέπει να ελέγξουν οι επενδυτές πριν επιλέξουν ένα επίπεδο μόχλευσης. Οι τρεις ευκολότεροι κανόνες μόχλευσης είναι:

Διατήρηση χαμηλών επιπέδων μόχλευσης.

Χρησιμοποιήστε τις στάσεις που ακολουθούν για να μειώσετε το μειονέκτημα και να προστατεύσετε το κεφάλαιο.

1. Περιορίστε το κεφάλαιο σε 1% έως 2% του συνολικού κεφαλαίου διαπραγμάτευσης σε κάθε θέση που έχετε πάρει.
2. Οι έμποροι Forex πρέπει να επιλέξουν το επίπεδο μόχλευσης που τους κάνει πιο άνετα. Εάν είστε συντηρητικοί και δεν σας αρέσει να παίρνετε πολλούς κινδύνους ή αν εξακολουθείτε να μάθετε πώς να ανταλλάξετε νομίσματα, ίσως είναι πιο ενδεδειγμένο ένα χαμηλότερο επίπεδο μόχλευσης, όπως 5: 1 ή 10: 1. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε τα Βασικά στοιχεία του Forex Leveraging.)
3. Οι διαδρομές σταματήματος ή οριοθέτησης παρέχουν στους επενδυτές έναν αξιόπιστο τρόπο για να μειώσουν τις απώλειές τους όταν ένα εμπόριο πηγαίνει προς λάθος κατεύθυνση. Με τη χρήση οριακών σταθμών, οι επενδυτές μπορούν να διασφαλίσουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να μαθαίνουν πώς να ανταλλάσσουν νομίσματα αλλά να περιορίζουν πιθανές απώλειες σε περίπτωση αποτυχίας του εμπορίου. Αυτές οι στάσεις είναι επίσης σημαντικές επειδή συμβάλλουν στη μείωση του συναισθήματος των συναλλαγών και επιτρέπουν στα άτομα να τραβήξουν τον εαυτό τους μακριά από τα γραφεία τους χωρίς συναισθήματα. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις στάσεις προστασίας, διαβάστε την εντολή Stop-Loss - Βεβαιωθείτε ότι το χρησιμοποιήσατε.)

Η κατώτατη γραμμή

Η επιλογή του σωστού επιπέδου μόχλευσης του forex εξαρτάται από την εμπειρία ενός εμπόρου, την ανοχή κινδύνου και την άνεση κατά τη λειτουργία παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος. Οι νέοι έμποροι θα πρέπει να εξοικειωθούν με την ορολογία και να παραμείνουν συντηρητικοί καθώς μαθαίνουν πώς να ανταλλάσσουν και να κατασκευάζουν εμπειρία. Η χρήση κατακόρυφων στάσεων, η διατήρηση μικρών θέσεων και ο περιορισμός του κεφαλαίου για κάθε θέση είναι μια καλή αρχή για την εκμάθηση του σωστού τρόπου διαχείρισης της μόχλευσης.