Πώς αξιολογείται ο εγγενής κίνδυνος από έναν ελεγκτή;

Disruption - Day 2 - Part 1 (ENG) (Μάρτιος 2025)

Disruption - Day 2 - Part 1 (ENG) (Μάρτιος 2025)
AD:
Πώς αξιολογείται ο εγγενής κίνδυνος από έναν ελεγκτή;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim
α:

Ο εγγενής κίνδυνος είναι ένας παράγοντας μαζί με τον κίνδυνο ελέγχου που χρησιμοποιεί ο ελεγκτής για να εκτιμήσει τον κίνδυνο ουσιώδους ανακρίβειας που σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο στοιχείο γραμμής ή τομέα ελέγχου. Οι εταιρείες CPA χρησιμοποιούν το εκτιμώμενο επίπεδο κινδύνου ουσιώδους ανακρίβειας για τον σχεδιασμό των διαδικασιών ελέγχου που εφαρμόζονται στους σχετικούς λογαριασμούς.

Ο εγγενής κίνδυνος θεωρείται ως το επίπεδο ευπάθειας σε ουσιώδη ανακρίβεια που θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν έλεγχοι. Ο εγγενής κίνδυνος εκτιμάται κυρίως από τις γνώσεις και την κρίση του ελεγκτή σχετικά με τη βιομηχανία, τους τύπους συναλλαγών που πραγματοποιούνται σε μια συγκεκριμένη εταιρεία και τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχει η εταιρεία. Συνήθως, ένας ελεγκτής εκτιμά κάθε τομέα ελέγχου ως χαμηλό, μεσαίο ή υψηλό εγγενές κίνδυνο.

AD:

Παραδείγματα εγγενών παραγόντων κινδύνου

Για παράδειγμα, οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές που απαιτούν πολύπλοκες υπολογισμούς είναι εγγενώς πιθανότερο να είναι εσφαλμένες από τους απλούς υπολογισμούς. Τα μετρητά στο χέρι είναι από τη φύση τους πιο ευαίσθητα στην κλοπή από μια μεγάλη απογραφή άνθρακα. Οι ταχείες τεχνολογικές εξελίξεις σε μια συγκεκριμένη βιομηχανία ενδέχεται να δημιουργήσουν μεγαλύτερο κίνδυνο απομάκρυνσης των αποθεμάτων πιο γρήγορα από ό, τι σε άλλες βιομηχανίες. Μια εταιρεία που αγωνίζεται οικονομικά μπορεί να έχει έντονα περισσότερα κίνητρα να παραποιήσει τις οικονομικές πληροφορίες για να τηρήσει συγκεκριμένες συμφωνίες. Μια εταιρεία που έχει αναφέρει ανάρμοστα μια συγκεκριμένη ισορροπία στο παρελθόν μπορεί να είναι εγγενώς πιο πιθανό να αποτύχει πάλι. Αυτοί είναι οι τύποι παραγόντων που θεωρούν οι ελεγκτές καθώς εκτιμούν τον εγγενή κίνδυνο.

AD:

Η εκτίμηση του εγγενούς κινδύνου τείνει να είναι μια πιο υποκειμενική διαδικασία σε σχέση με άλλα στοιχεία του ελέγχου. Ωστόσο, συχνά υπάρχουν σαφείς και παρατηρήσιμοι παράγοντες που πρέπει να εξεταστούν, όπως η οικονομία, η βιομηχανία και οι προηγούμενες γνωστές ανακρίβειες που βοηθούν τον ελεγκτή να φτάσει σε ένα εκτιμώμενο επίπεδο εγγενούς κινδύνου για κάθε τομέα ελέγχου.