Υπάρχουν λίγες λέξεις στο οικονομικό λεξικό που μπορούν να φορτωθούν στους αναγνώστες ως κληρονομιά. Αυτή η λέξη μπορεί να σημαίνει γρήγορους πλούτους για μερικούς, αγωνιώδεις οικογενειακούς διαχωρισμούς και νομικές διαμάχες για τους άλλους και κουραστική και άβολη γραφειοκρατία επίλυσης περιουσιακών στοιχείων και αρχειοθέτησης δικαστηρίων για όσους διορίζονται ως εκτελεστές και διαχειριστές.

Αλλά όποιος είτε έρχεται σε κληρονομιά είτε συμμετέχει στην επεξεργασία ενός, πρέπει να αντιμετωπίσει τον φορολογικό άνθρωπο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη φόρων κληρονομιάς και το πρώτο βήμα για την κατάθεση και την πληρωμή τους σωστά έγκειται στο να γνωρίζουμε ποιες θα ισχύσουν. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.: Ξεκινώντας από το σχέδιο ιδιοκτησίας .)

Φόρος περιουσίας

Αυτός ο τύπος φόρου θα ισχύει μόνο για μη σύζυγους που προσδοκούν να λάβουν κληρονομιά από τον αποθανόντα που υπερβαίνει τα $ 5. 43 εκατομμύρια αξίας το 2015. Επιπλέον, το Κογκρέσο έχει επιλέξει να καταστήσει την ενοποιημένη πίστωση φορητή για τα παντρεμένα ζευγάρια, οπότε ο ένας σύζυγος μπορεί τώρα να αφήσει ολόκληρη την τύχη του στο άλλο και ο άλλος μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει τόσο τη δική του όσο και τη σύζυγό του ενοποιημένες πιστώσεις για τη διανομή έως και $ 10. 86 αξίας περιουσιακών στοιχείων το 2015.

-

Παράδειγμα : Ο Joe και η Betty έχουν ο καθένας 7 εκατομμύρια δολάρια σε ατομικούς λογαριασμούς συνταξιοδότησης (IRAs). Ο Τζο πεθαίνει τον Μάρτιο του 2015 και αφήνει όλους τους IRAs του στη Betty. Κανένας φόρος περιουσίας δεν οφείλεται σε αυτό το σημείο λόγω της απεριόριστης συζυγικής και φιλανθρωπικής έκπτωσης. Η Betty πεθαίνει και πέφτει το σύνολο των χρημάτων του IRA αξίας 14 εκατομμυρίων δολαρίων στα δύο παιδιά τους. Τα πρώτα $ 10. 86 εκατομμύρια από τα χρήματα της IRA θα περάσουν χωρίς φόρους στα παιδιά, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο κατανέμονται, και τα υπόλοιπα θα φορολογηθούν με τους τρέχοντες συντελεστές φορολογίας ακινήτων. Ομοσπονδιακοί φόροι περιουσίας κατατίθενται με τη χρήση του Έντυπου 706 της υπηρεσίας εσωτερικών εσόδων (IRS). (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.: 4 τρόποι ελαχιστοποίησης των φόρων κτιρίων .)

Ο φόρος ακίνητης περιουσίας μπορεί επίσης να επιβληθεί σε κρατικό επίπεδο εάν το κτήμα του αποθανόντος υπερβαίνει το όριο που επιβάλλει αυτό το κράτος. Το ποσό αυτό ποικίλλει ανά κράτος, αλλά το όριο είναι συνήθως σημαντικά χαμηλότερο από το ομοσπονδιακό όριο. Οι κανόνες που εφαρμόζονται σε περίπτωση που η πτώχευση που ανήκει σε ουσιαστική ιδιοκτησία σε άλλα κράτη μπορεί να είναι αρκετά περίπλοκη σε ορισμένες περιπτώσεις. Υπάρχουν σήμερα 16 κράτη που επιβάλλουν φόρο ακίνητης περιουσίας και το Tennessee δεν θα είναι πλέον ένας από αυτούς από την 1η Ιανουαρίου 2016.

Φόρος δωρεάς

Εάν ο πτώχευς μιας περιουσίας έκανε δώρο μετρητών ή περιουσιακών στοιχείων κάποιος άλλος από τον σύζυγό του ή από ειδικευμένο φιλανθρωπικό ίδρυμα κατά το έτος του θανάτου, τότε θα πρέπει να κατατεθεί μια φορολογική δήλωση δώρων και να καταβληθεί φόρος επί του ποσού του δώρου που υπερβαίνει τα 14.000 δολάρια για το 2015. Αυτό το καθήκον εκχωρείται συνήθως ο εκτελεστής της περιουσίας, παρόλο που ένας επαγγελματίας του φόρου μεταβιβάζεται στη συνέχεια συχνά για να εκτελέσει την πραγματική υπηρεσία. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: Ποιοι είναι οι φόροι δώρων; )

Παράδειγμα : Ο Eric δίνει 20.000 δολάρια σε μετρητά στη φίλη του Ida τον Φεβρουάριο του 2015. Έξι μήνες αργότερα σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Θα χρεώσει φόρο δωρεάς στα $ 6, 000 από τα μετρητά που έδωσε στη φίλη του για το 2015. Ο εκτελεστής της περιουσίας του απαιτεί από τον προηγούμενο συντάκτη του φόρου εισοδήματος να υποβάλει την επιστροφή γι 'αυτό. Οι ομοσπονδιακές φορολογικές δηλώσεις υποβάλλονται με το Έντυπο 709 της IRS. Όπως και με τους φόρους ακίνητης περιουσίας, μπορούν να επιβληθούν φόροι δωρεάς σε κρατικό επίπεδο και ενδέχεται να χρειαστεί να υποβληθούν φορολογικές δηλώσεις πολλαπλών κρατικών δώρων για περιουσιακά στοιχεία που έχουν δωρηθεί σε μη εγκατεστημένο κράτος.

Φόρος κληρονομίας

Σε αντίθεση με τους προηγούμενους δύο τύπους φόρων, οι φόροι κληρονομίας αξιολογούνται μόνο σε κρατικό επίπεδο. Δεν υπάρχει ομοσπονδιακός φόρος κληρονομιάς per se. Και ευτυχώς για τους περισσότερους φορολογούμενους, τώρα υπάρχουν μόνο έξι κράτη στην Αμερική που εκτιμούν έναν φόρο κληρονομιάς για τα τρέχοντα φορολογικά έτη. Η Νεμπράσκα, η Αϊόβα, το Κεντάκι, το Μέριλαντ, η Πενσυλβανία και το Νιου Τζέρσεϋ εξακολουθούν να επιβάλλουν αυτόν τον φόρο στις κληρονομιές. ( Φέρνοντας κληρονομιά στα παιδιά πιο εύκολη από το τέλος .)

Αυτός ο τύπος φόρου είναι μοναδικός στο ότι δεν ενεργοποιείται από το ποσό του κληροδοτήματος, αλλά από τη σχέση του ο αποδέκτης του αποθανόντος. Οι σύζυγοι απαλλάσσονται άνευ όρων από τον φόρο κληρονομιάς σε όλα τα κράτη και οι περισσότερες φιλανθρωπικές οργανώσεις εξαιρούνται επίσης με μερικές εξαιρέσεις. Τα παιδιά συνήθως είτε απαλλάσσονται είτε φορολογούνται με πολύ χαμηλό συντελεστή. Οι φορολογικοί συντελεστές αρχίζουν να ανεβαίνουν για πιο απομακρυσμένους συγγενείς ή μη συγγενείς. Ο φόρος κληρονομίας συνήθως αξιολογείται και σε όποιον λαμβάνει περιουσία που βρίσκεται σε ένα από τα παραπάνω κράτη, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής του παραλήπτη. Ένας κληρονόμος που ζει στο Αϊντάχο και κληρονομεί το σπίτι της γιαγιάς του στο Νιου Τζέρσεϋ θα πρέπει να πληρώσει το κατάλληλο ποσό φόρου κληρονομιάς.

Οι συντελεστές φόρου κληρονομιάς μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από το ένα κράτος στο άλλο και από έναν τύπο σε σχέση με τον άλλο. Ωστόσο, συνήθως πρέπει να υποβληθεί μόνο μία φόρμα φόρου κληρονομιάς για να καλυφθούν όλοι οι φόροι που οφείλονται από όλους τους κληρονόμους για περιουσιακά στοιχεία που διέρχονται από την αποζημίωση. Ο εκτελεστής συχνά καλείται να υποβάλει το έντυπο που έχει κατατεθεί στο δικαστήριο του εξεταστή προκειμένου να αποδείξει ότι αυτός ο φόρος έχει καταβληθεί πριν το δικαστήριο παραδώσει την περιουσία στους κληρονόμους. Οι δικαιούχοι είναι υπεύθυνοι για την υποβολή δηλώσεων για τυχόν αποδεκτά περιουσιακά στοιχεία που εισπράττονται έξω από την αποζημίωση, όπως παροχές ασφάλισης ζωής, προγράμματα συνταξιοδότησης, προσόδους και λογαριασμούς θανάτου (TOD). (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.: Παράκαμψη στις προβαλλόμενες δαπάνες .)

Φόρος εισοδήματος

Ο τελευταίος τύπος φόρου που οφείλουν οι κληρονόμοι ή οι κληρονόμοι είναι βεβαίως ο φόρος εισοδήματος. Αυτό θα εκτιμηθεί για κάθε εισόδημα που αποκτήθηκε από τον αποθανόντα μεταξύ της ημερομηνίας του θανάτου και της 1ης Ιανουαρίου του ίδιου έτους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κληρονόμος μπορεί να χρεώσει φόρο επί της πώλησης τίτλων που κατέχονται σε φορολογητέους λογαριασμούς ή σε άλλη ιδιοκτησία ανάλογα με το χρόνο και τις συνθήκες της πώλησης. Οποιοδήποτε εισόδημα θα έπρεπε να εισπράξει ο υποψήφιος εάν ζούσε πρέπει επίσης να φορολογείται, όπως ένα τελικό κέρδος ή ένα εισόδημα από επενδύσεις.Ο φόρος αυτός πρέπει να καταβάλλεται είτε από την περιουσία, από τον κληρονόμο είτε από οποιονδήποτε άλλον που θα την έλαβε.

Η κατώτατη γραμμή

Υπάρχουν διάφοροι τύποι φόρων που μπορεί να ισχύουν για μια δεδομένη κληρονομιά. Περισσότεροι από έναν από αυτούς θα αξιολογηθούν συχνά για πολλούς κληρονόμους και όσοι είναι αρκετά τυχεροί να κληρονομήσουν την περιουσία πρέπει να εξασφαλίσουν ότι ο θείος Σαμ και όλα τα αντίστοιχα κράτη θα πάρουν το μερίδιό τους πριν διεκδικήσουν αυτό που έχει απομείνει. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους φόρους δωρεάς, περιουσίας και κληρονομιάς, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του IRS στη διεύθυνση www. irs. συμβουλευτείτε τον οικονομικό σας σύμβουλο. (Για περισσότερες πληροφορίες: Σχεδιασμός περιουσίας 16 πράγματα που πρέπει να κάνετε πριν πεθάνετε .