α:

Η θεωρία του οργανισμού υπογραμμίζει πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν όταν οι πράκτορες και οι διευθυντές έχουν διαφορετικά συμφέροντα. Οι διευθυντές προσλαμβάνουν αντιπροσώπους για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των διευθυντών Οι αντιπρόσωποι, που εργάζονται ως υπάλληλοι, αναλαμβάνουν και υποχρεώνονται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κύριου υπόχρεου. Προβλήματα εμφανίζονται όταν ο πράκτορας αρχίζει να εξυπηρετεί διαφορετικά ενδιαφέροντα, όπως τα συμφέροντα του πράκτορα. Έτσι, υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των συμφερόντων των διευθυντών και των παραγόντων όταν κάθε συμβαλλόμενο μέρος έχει διαφορετικά κίνητρα ή υπάρχουν κίνητρα που θέτουν τα δύο μέρη σε αντίθεση μεταξύ τους. Αυτό διαφορετικά ονομάζεται πρόβλημα κύριου παράγοντα. Η προτεινόμενη λύση περιλαμβάνει τις αρχές που αναπροσανατολίζουν τα συμφέροντα των παραγόντων χρησιμοποιώντας κίνητρα.

Δεδομένου ότι οι πράκτορες ενεργούν σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα, η αλλαγή των κινήτρων για την ανακατανομή αυτών των συμφερόντων μπορεί να είναι επωφελής για τους διευθυντές. Για παράδειγμα, η θέσπιση κινήτρων για την επίτευξη ποσοστώσεων πωλήσεων μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερους πωλητές να επιτύχουν καθημερινούς στόχους πωλήσεων. Εάν το μοναδικό κίνητρο που διατίθεται στους πωλητές είναι η ωριαία αμοιβή, οι εργαζόμενοι ενδέχεται να έχουν κίνητρο να αποθαρρύνουν τις πωλήσεις. Η δημιουργία κινήτρων που ενθαρρύνουν τη σκληρή δουλειά σε έργα που ωφελούν την εταιρεία γενικά ενθαρρύνει περισσότερους υπαλλήλους να ενεργούν προς το καλύτερο συμφέρον της επιχείρησης. Με την ευθυγράμμιση του πράκτορα και τους κύριους στόχους, η θεωρία των οργανισμών επιχειρεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών που δημιουργήθηκε από το πρόβλημα κύριου παράγοντα.

Αυτό το χάσμα μπορεί επίσης να αντιπροσωπεύει μια διαφορά στη γνώση και την πληροφορία. Η τέλεια εκπροσώπηση των συμφερόντων των επιχειρήσεων, όπως συμβαίνει με τη θεωρία, απαιτεί τέλεια γνώση του τρόπου διεξαγωγής των καλύτερων συμφερόντων της επιχείρησης και του τρόπου προσδιορισμού αυτών των συμφερόντων. Οι αντιπρόσωποι και οι εντολοδόχοι ενδέχεται να έχουν διαφορετικές απόψεις για το τι αποτελεί το συμφέρον της εταιρείας και μπορούν να ενεργούν ανάλογα με διαφορετικά επιχειρηματικά σχέδια.

Τα στελέχη της εταιρείας και οι μέτοχοι, για παράδειγμα, μπορεί να έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις σχετικά με τα συμφέροντα της εταιρείας. Η αντίδραση σε αυτά τα διαφορετικά συμφέροντα μπορεί να προκαλέσει απογοήτευση και διαφωνία μεταξύ των επενδυτών και της ίδιας της εταιρείας. Η πρόληψη αυτού του προβλήματος απαιτεί προσπάθεια αποκατάστασης της επικοινωνίας και αύξησης της γνώσης των επενδυτών. Οι αλλαγές στα εκτελεστικά κίνητρα και στις αποζημιώσεις, παράλληλα με τις βελτιωμένες σχέσεις με τους επενδυτές, μπορούν να αποκαταστήσουν την ισορροπία. Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, σύμφωνα με τη θεωρία των πρακτορείων, βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα και συνήθως ακολουθείται καλύτερη κερδοφορία στην αγορά.

Το 2013, η Apple άρχισε να απαιτεί από τους ανώτερους εκτελεστικούς υπαλλήλους και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να κατέχουν μετοχές στην εταιρεία. Η κίνηση αυτή αποσκοπούσε στην ευθυγράμμιση των εκτελεστικών συμφερόντων με εκείνα των μετόχων. Η διοίκηση, θεωρητικά, δεν επωφελείται πλέον από πράξεις που βλάπτουν τους μετόχους, καθώς η σημαντική επένδυση που κατέχουν στελέχη τους αναγκάζει να θεωρούν τα δικά τους συμφέροντα ταυτόσημα με τα συμφέροντα των επενδυτών.Τα στελέχη που προσλαμβάνονται από τους μετόχους για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα της εταιρείας και επομένως τα συμφέροντα των επενδυτών πρέπει να δώσουν προσοχή σε θέματα που επηρεάζουν την υγεία και τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της εταιρείας. Η Apple πιστεύει ότι αυτή η προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος του βασικού πράκτορα μπορεί να βελτιώσει την κερδοφορία των επενδυτών και να διατηρήσει την εταιρεία ανταγωνιστική για το μέλλον.