Τα περισσότερα βασικά άρθρα σχετικά με τις επενδύσεις συμβουλεύουν να έχουν διαφοροποιημένο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο. Η διαφοροποίηση των επενδύσεων χαρακτηρίζεται ως μείωση του κινδύνου και της μεταβλητότητας. Παρόλα αυτά, ενώ ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο μπορεί πράγματι να μειώσει το συνολικό επίπεδο κινδύνου, μπορεί επίσης να μειώσει αντίστοιχα το πιθανό επίπεδο ανταμοιβής κεφαλαίου. Όσο πιο εκτεταμένα διαφοροποιείται ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα, στην καλύτερη περίπτωση, να αντικατοπτρίζει την απόδοση της συνολικής αγοράς. Δεδομένου ότι πολλοί επενδυτές επιδιώκουν καλύτερες αποδόσεις από τις μέσες επενδύσεις στην αγορά, ενδέχεται να επιθυμούν να επανεξετάσουν το ζήτημα της διαφοροποίησης έναντι της συγκέντρωσης στις επιλογές των χαρτοφυλακίων τους.

Τρόποι διαφοροποίησης χαρτοφυλακίου

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να επιτευχθεί κάποιο επίπεδο διαφοροποίησης. Το ένα είναι απλώς η διαφοροποίηση της εταιρείας, η οποία κατέχει μετοχές σε περισσότερες από μία εταιρείες. Ένα χαρτοφυλάκιο μπορεί επίσης να διαφοροποιηθεί από τη βιομηχανία. Η κατοχή μετοχών τόσο σε τραπεζική εταιρεία όσο και σε ασφαλιστική εταιρεία είναι πιο διαφοροποιημένη από την κατοχή δύο τραπεζικών μετοχών. Περαιτέρω διαφοροποίηση μπορεί να επιτευχθεί με επενδύσεις σε περισσότερους από έναν τομείς της αγοράς. Ένας άλλος τρόπος διαφοροποίησης είναι η κατοχή μετοχών εταιρειών με διαφορετικά επίπεδα κεφαλαιοποίησης της αγοράς, από τα αποθέματα μικρής έως μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Η διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου μπορεί επίσης να επιτευχθεί με επενδύσεις παγκοσμίως και όχι μόνο σε εγχώρια αποθέματα. Η επένδυση σε διαφορετικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως μετοχές, ομόλογα και συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, δημιουργεί επίσης διαφοροποίηση. Τέλος, η επένδυση σε επιλογές που βασίζονται σε ποικίλες εμπορικές στρατηγικές, όπως είναι η επένδυση στην ανάπτυξη και η επένδυση αξίας, παρέχουν επίσης διαφοροποίηση.

Το πραγματικό ερώτημα για τους επενδυτές είναι κατά πόσο θα πρέπει να διαφοροποιήσουν τα επενδυτικά τους χαρτοφυλάκια και η απάντηση είναι ότι κάθε μεμονωμένος επενδυτής θα πρέπει να κατευθύνεται σε μεγάλο βαθμό από τους προσωπικούς επενδυτικούς στόχους του, το επίπεδο ανεκτικότητας σε κίνδυνο και την επιλογή του επενδυτικές στρατηγικές. Οι επενδυτές θα πρέπει να εξετάσουν τα σχετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της διαφοροποίησης στο πλαίσιο αυτού του εξατομικευμένου επενδυτικού πλαισίου.

Πλεονεκτήματα ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου

Η διαφοροποίηση μειώνει το συνολικό επίπεδο μεταβλητότητας του επενδυτή και τον δυνητικό κίνδυνο. Όταν οι επενδύσεις σε έναν κλάδο, στον κλάδο της αγοράς ή σε μια κλάση περιουσιακών στοιχείων παρουσιάζουν κακή απόδοση, άλλες επενδύσεις στο χαρτοφυλάκιο με αρνητική συσχέτιση με τις επενδύσεις με χαμηλή απόδοση απαιτούν σχετικά καλύτερη και τουλάχιστον μερική αντιστάθμιση ζημιών και μείωση της συνολικής μεταβλητότητας του χαρτοφυλακίου. Η διαφοροποίηση μπορεί επίσης να ανοίξει πρόσθετες ευκαιρίες κέρδους. Παραδείγματος χάριν, ένας επενδυτής που επιλέγει να διαφοροποιήσει το χαρτοφυλάκιο του με επενδύσεις σε ξένα αποθέματα μπορεί να διαπιστώσει ότι έχει επενδύσει στα αποθέματα χωρών που αντιμετωπίζουν οικονομικά κίνητρα και ότι τα αποθέματα αυτά παράγουν μεγάλα κέρδη σε μια εποχή όπου οι επιδόσεις των εγχώριων μετοχών είναι μέτριες προς τους φτωχούς.

Τα μειονεκτήματα της αύξησης της διαφοροποίησης

Τα μειονεκτήματα της διαφοροποίησης είναι λιγότερο γνωστά και επομένως λιγότερο γνωστά, αλλά το γεγονός ότι η διαφοροποίηση μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις σε ένα χαρτοφυλάκιο επενδύσεων. Η υπερβολική διαφοροποίηση ενός χαρτοφυλακίου επενδύσεων τείνει να μειώσει τα δυνητικά κέρδη και να παράγει μόνο, στην καλύτερη περίπτωση, τα μέσα αποτελέσματα. Εάν το επενδυτικό σας χαρτοφυλάκιο περιέχει πέντε μετοχές που εκτελούν θαυμάσια, αλλά 45 άλλα που δεν κάνουν καλά, τα αποθέματα αυτά μπορούν να μειώσουν σημαντικά τα κέρδη που πραγματοποιήθηκαν από τις καλύτερες επιλογές μετοχών σας.

Ένα άλλο πρόβλημα με στόχο την ευρεία ποικιλομορφία είναι ότι μπορεί να χρειαστεί επιπλέον κόστος συναλλαγών για να αποκατασταθεί η ισορροπία του χαρτοφυλακίου σας για να διατηρηθεί αυτό το επίπεδο διαφοροποίησης. Ένα ευρέως διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο με πολλές συμμετοχές είναι γενικά πιο δύσκολο να παρακολουθεί και να προσαρμόζεται, δεδομένου ότι ο επενδυτής πρέπει να παραμείνει στην κορυφή τόσων διαφορετικών επενδύσεων. Η διαφοροποίηση μπορεί ακόμη και να αυξήσει τον κίνδυνο εάν η διαφοροποίηση οδηγεί έναν επενδυτή να επενδύσει σε εταιρείες ή κλάσεις περιουσιακών στοιχείων που γνωρίζει ελάχιστα ή τίποτα, αλλά έχουν προστεθεί σε χαρτοφυλάκιο αποκλειστικά με σκοπό την επίτευξη διαφοροποίησης.

Πλεονεκτήματα των Συγκεντρωμένων Χαρτοφυλακίων

Ένα από τα πλεονεκτήματα ενός πιο συγκεντρωμένου χαρτοφυλακίου είναι ότι, αν και αυξάνει τον κίνδυνο, αυξάνει επίσης πιθανή ανταμοιβή. Τα χαρτοφυλάκια επενδύσεων που αποκομίζουν τις υψηλότερες αποδόσεις για τους επενδυτές δεν είναι τυπικά πολύ διαφοροποιημένα χαρτοφυλάκια, αλλά εκείνα με επενδύσεις συγκεντρωμένες σε μερικές βιομηχανίες, κλάδους της αγοράς ή κλάσεις περιουσιακών στοιχείων που ξεπερνούν αισθητά τη συνολική αγορά. Ένα πιο συγκεντρωμένο χαρτοφυλάκιο επιτρέπει επίσης στους επενδυτές να επικεντρωθούν σε ένα εύχρηστο αριθμό επενδύσεων ποιότητας.

Η κατώτατη γραμμή

Ο καλύτερος δρόμος για έναν επενδυτή μπορεί να είναι να επιδιώξει μόνο μια μέτρια ποικιλία, εστιάζοντας πρωτίστως όχι στη διαφοροποίηση αλλά στην επιλογή επενδύσεων υψηλής ποιότητας που επιλέγονται σύμφωνα με την προτιμώμενη επένδυση στρατηγική επένδυσης στην ανάπτυξη, επένδυση εισοδήματος ή επένδυση αξίας · το προσωπικό του επίπεδο ανοχής κινδύνου · και τους συνολικούς επενδυτικούς του στόχους. Παρόλο που κάποιο επίπεδο διαφοροποίησης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την κατασκευή ενός επενδυτικού χαρτοφυλακίου, δεν πρέπει να αποτελεί την κινητήρια δύναμη. Ο κύριος στόχος ενός επενδυτικού χαρτοφυλακίου πρέπει πάντα να είναι η συγκέντρωση ενός χαρτοφυλακίου που να ανταποκρίνεται καλύτερα στους προσωπικούς επενδυτικούς στόχους και τις οικονομικές ανάγκες του μεμονωμένου επενδυτή.