Για μερικούς, τίποτα δεν είναι πιο ζωτικό για την ανθρώπινη εμπειρία από το να έχουν παιδιά. Αυτοί οι άνθρωποι το βλέπουν σαν ένα σχεδόν ιερό καθήκον - να δώσουν στους γονείς τους εγγόνια, να διαδώσουν το είδος, να απολαύσουν την απερίγραπτη χαρά του γονικού ρόλου.

Έπειτα, υπάρχουν οι υπόλοιποι, μια μικρή μειοψηφία για να είμαστε βέβαιοι, που πιστεύουν ότι η αλλαγή πάνας και η βρεφική κραυγή είναι αντίστοιχα το πιο δυσάρεστο έργο και ο ήχος που μπορεί να φανταστεί κανείς. Από αυτή την άποψη, κάθε δολάριο που ξοδεύεται για την ανύψωση των απογόνων θα ήταν καλύτερο να δαπανηθεί αλλού. Για όσους είναι παγιδευμένοι στην τελευταία κατηγορία ή οι νεότεροι που σκέφτονται να ενταχθούν στις τάξεις τους, ορισμένοι από τους τυπικούς κανόνες σχετικά με τον προγραμματισμό της συνταξιοδότησης δεν χρειάζεται να ισχύουν.

Το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών εκτιμά ότι κοστίζει 233 δολάρια, 610 για την αύξηση του παιδιού που γεννήθηκε το 2015 - η πιο πρόσφατη έκθεση - μέχρι την ηλικία των 18 ετών (284 δολάρια, 570 αν ληφθεί υπόψη το προβλεπόμενο κόστος πληθωρισμού). Παρόλο που ο αριθμός αυτός είναι περισσότερο αποτέλεσμα άσκησης κρατικών δημόσιων σχέσεων από μια επιστημονική προσπάθεια να υπολογιστεί το ακριβές κόστος της ανατροφής παιδιών, είναι ακόμα αρκετά μεγάλο για να ενισχύσει την πίστη των εθελοντών χωρίς παιδιά που έκαναν τη σωστή απόφαση. Και αυτές είναι οι δαπάνες για παιδί

μόνο

. Με τη χρήση του ίδιου κουστουμιού και παιχνιδιών για πολλά παιδιά, αλλά θα πρέπει να σχεδιάσετε να αναπαραγάγετε τις 2-3 φορές απαραίτητες για να αποτρέψετε την πτώση του πληθυσμού, φαίνεται ότι ο μέσος άνθρωπος θα μπορούσε να θεωρήσει την ευημερία ως μαθηματικά ασυμβίβαστη με την αύξηση της οικογένεια. (Επίσης, ότι $ 233, ο αριθμός 610 αποκλείει το κολέγιο.) Έτσι, τι θα μπορούσατε να κάνετε με τα επιπλέον περίπου 13.000 δολάρια ετησίως που διαφορετικά θα μπορούσαν να πάνε σε όλα, από τα γάντια μέχρι το Pablum στα μαθήματα βιολιού; Για τα DINK - αν χρειάζεστε ένα ακρωνύμιο, αυτό είναι το Double Income, No Kids - ο προγραμματισμός της συνταξιοδότησης δεν είναι μετρίως ευκολότερος από ότι για τους γονείς. Είναι εκθετικά ευκολότερο. Εάν η πρώτη εντολή του προγραμματισμού συνταξιοδότησης είναι "ξεκινήσει νωρίς", τότε "έχει όσο το δυνατόν λιγότερα εξαρτώμενα άτομα" είναι 1Α. Όπως λέει ο Bob Maloney από τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους της Squam Lakes στο Holderness, ο Ν. Η. "Για κάθε δολάριο που δαπανάται για την εκπαίδευση των παιδιών, ο προγραμματισμός της συνταξιοδότησης τραυματίζεται αναλογικά."

Ένας δημοφιλής οικονομικός κανόνας αναφέρει ότι οι αναλογιστικές τάσεις, τα έξοδα ζωής και τα κατά κεφαλήν εισοδήματα μπορούν να αποσταχθούν σε έναν ενιαίο αριθμό - 4% - για σκοπούς προγραμματισμού συνταξιοδότησης. Σύμφωνα με τον Κανόνα 4%, αυτό είναι το ποσοστό που θα έπρεπε να μπορείτε να αποχωρήσετε από το ταμείο συνταξιοδότησής σας κάθε χρόνο χωρίς φόβο να χάσετε χρήματα. Υποθέτει ότι φεύγετε από το εργατικό δυναμικό στην παραδοσιακή ηλικία συνταξιοδότησης και, συνεπώς, απαιτείτε ένα αυγό φωλιά συνολικού ύψους 25 φορές τα ετήσια έξοδα.

Περάστε περισσότερα, αποσυρθείτε νωρίς;

Εάν έχετε αποθέσει επιπλέον 13.000 δολάρια ετησίως καθ 'όλη τη διάρκεια 18 ετών της πρώτης σας επαγγελματικής ζωής, τα χρήματα που διαφορετικά θα δαπανώνταν για τα παιδιά, το συμπέρασμα είναι σαφές: Εάν θέλετε, θα μπορούσατε είτε να αποσύρετε περισσότερο από το 4% και ξοδεύετε λίγο πιο εξωφρενικά κάθε χρόνο της συνταξιοδότησής σας ή - και αυτό δικαιολογεί μια δραματική παύση που σημειώνεται με παύλες - να αποσυρθεί νωρίτερα. Αντλώντας το 3% από ένα $ 1. 5 εκατομμύρια λογαριασμός συνταξιοδότησης είναι το ισοδύναμο της κατάρτισης 4% από ένα $ 1, 125, 000 συνταξιοδότηση λογαριασμό. Περάστε τα χρόνια εργασίας σας συσσωρεύοντας τη διαφορά 375.000 δολάρια, και θα μπορούσατε πιθανώς να συνταξιοδοτηθείτε οκτώ χρόνια νωρίτερα. Τρεις τοις εκατό, παρεμπιπτόντως, είναι κάτι περισσότερο από τον αριθμό που συμβαίνει να ταιριάζει με την εξίσωση. Είναι αναγνωρισμένο ως το όριο κάτω από το οποίο, ιστορικά, δεν πρέπει ποτέ να ανησυχείτε για την αφαίρεση των χρημάτων χωρίς βιώσιμο τρόπο. Ποτέ δεν υπήρξε πενταετής περίοδος κατά την οποία το ποσοστό απόσυρσης 3% θα είχε οδηγήσει σε συνταξιοδότηση που τελείωσε πλήρως.

Ο κανόνας 4% μπορεί να κάνει για καλή θεωρία, αλλά ισχύει στον πραγματικό κόσμο; Ο Μπιλ Μπένγκεν, ο αναγνωρισμένος οικονομικός προγραμματιστής, ο οποίος διακήρυξε τον κανόνα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αναγνωρίζει ότι το 4,5% ή 5% ή και περισσότερο μπορεί να είναι κατάλληλο για τους επενδυτές που είναι τοποθετημένοι σε τίτλους με σημαντικά υψηλότερη μεταβλητότητα και συνεπώς δυνητικά υψηλότερα ποσοστά απόδοσης. Μια εναλλακτική ερμηνεία είναι ότι, εάν θέλετε να παραμείνετε επενδυμένοι σε συντηρητικούς τίτλους, ένας πιθανός τρόπος για να αυξήσετε το ετήσιο ποσοστό αναλήψεως είναι να ξεκινήσετε με μεγαλύτερο περιθώριο σφάλματος.

Απλουστεύοντας απλά όλες τις διαφορετικές μεταβλητές, ας υποθέσουμε ότι ένας άτεκνος εργαζόμενος μπορεί πράγματι να εξοικονομήσει επιπλέον $ 13, 000 ετησίως για 18 χρόνια. Και ας αρχίσουμε στα 25, μια λογική ηλικία στην οποία θα έχουμε το πρώτο μας παιδί. Με ένα ποσοστό απόδοσης 4,5%, που αυξάνεται ετησίως, ο επιμελής άπαξ άτομο αποκτά επιπλέον $ 393, 536 που ο γονέας δεν έχει. Περαιτέρω υποθέστε ότι τα χρήματα αυτά τώρα επενδύονται στο 4,5% χωρίς περαιτέρω εισφορές μέχρι την ηλικία των 65 ετών και ότι τα χρήματα φθάνουν στα $ 1, 036, 438 ένα ωραίο δοχείο με το οποίο θα ξεκινήσει η περίοδος της ζωής κάποιου καλώς αναφερόμενη ως η χρυσή χρόνια. (Για άλλη μια φορά, λαμβάνετε τον κανόνα 4% στην τρέχουσα οικονομία, βλέπε

Γιατί το 4% δεν λειτουργεί πλέον για συνταξιούχους

.)

Όταν ένα ζευγάρι επιλέγει να μην πολλαπλασιαστεί, να αυξήσει το ταμείο αφυπηρέτησης. Ένας μικρότερος συνεργάτης στο σπίτι με τα παιδιά σημαίνει έναν ακόμη συνεργάτη στο εργατικό δυναμικό. Σε περίπτωση που οι δύο εταίροι λάβουν έναν εργοδότη αγώνα σε συνεισφορές 401 (k), μέχρι το 25% του μισθού κάθε συζύγου και $ 17.500 ετησίως, ο δρόμος προς τη συνταξιοδότηση γίνεται σημαντικά ευρύτερος και πιο ομαλός. Άλλα θέματα «Μια λέξη της προσοχής θα μπορούσε να είναι η φορολογική τους κατάσταση», λέει ο σύμβουλος επενδύσεων Dominique J. Henderson, Sr., ιδιοκτήτης της DJH Capital Management, LLC στο DeSoto, Τέξας. τα παιδιά θα έχουν υψηλότερη φορολογική υποχρέωση και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να βρουν περισσότερους φορολογικούς τρόπους επένδυσης."Ο επιζών σύζυγος θα επιστρέψει στη δουλειά σε κάποια στιγμή και δεν θα έχει ακόμα εξαρτώμενα μέλη να το φροντίσει, οπότε ο αριθμός αυτός είναι πολύ μικρότερος από την τυπική οικογένεια." > Για τα ζευγάρια που έχουν δεσμευτεί να θέσουν εγωιστικά τα ενδιαφέροντα τους μπροστά από εκείνα των υποθετικών, ανύπαρκτων απογόνων, πολλά από τα ίδια συμβουλές συνταξιοδότησης που προορίζονται για τους γονείς εξακολουθούν να ισχύουν. Μην εξοφλήσετε το 401 (k) σας νωρίς, καθώς αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή ποινής 10%. Εάν χρειαστεί η ευκαιρία, αναχρηματοδοτήστε το σπίτι σας σε μια πιο ελκυστική τιμή. και ο σύζυγός σας έχει πιθανώς υψηλότερο συνδυασμένο πιστωτικό αποτέλεσμα, ως αποτέλεσμα της μεγαλύτερης ικανότητας για πληρωμές υποθηκών, χάρη σε δύο εισοδήματα και κανένα παιδί.

Η κατώτατη γραμμή

Δεν είναι όλα ποσοτικά προσδιορίσιμα και οι γονείς θα είναι το πρώτο στο α το σημείο. Οι ψυχολογικές ανταμοιβές που πηγαίνουν να δουν το παιδί του απόφοιτος του κολλεγίου, να δημιουργήσουν μια οικογένεια της δικής του ή ακόμα και να μεγαλώσουν χωρίς ποτέ να συλληφθούν είναι δύσκολο να βάλουν μια φιγούρα σε δολάρια. Όμως, οι άνθρωποι που έχουν εξετάσει το κόστος και τα οφέλη της ανατροφής παιδιών και έχουν αποφασίσει ότι οι πρώτοι υπερισχύουν των τελευταίων, θα διαπιστώσουν ότι η άρση αυτών των άυλων στοιχείων θα τα τοποθετήσει σε μια ευκολότερη πορεία προς τη συνταξιοδότηση.