α:

Τα κεφάλαια κίνησης ως κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία δεν μπορούν να αποσβένονται με τον τρόπο που τα πάγια περιουσιακά στοιχεία είναι μακροπρόθεσμα. Στη λογιστική, η απόσβεση είναι η κατανομή της αξίας των επενδυτικών στοιχείων σε προκαθορισμένες χρονικές περιόδους κατά τη διάρκεια της οικονομικής ζωής ενός περιουσιακού στοιχείου. Ορισμένα κεφάλαια κίνησης, όπως το απόθεμα και οι εισπρακτέοι λογαριασμοί, ενδέχεται να χάσουν αξία ή ακόμη και να διαγραφούν μερικές φορές, αλλά ο τρόπος με τον οποίο καταγράφεται δεν ακολουθεί τους κανόνες απόσβεσης. Η αξία του κεφαλαίου κίνησης θα πρέπει να αξιολογείται με την πάροδο του χρόνου, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν θα υπάρξει υποτίμηση, καθώς οι συνεχείς εργασίες απαιτούν επαρκή κεφάλαια κίνησης.

Εξόφληση κατά Vs. Αποσβέσεις

Στη λογιστική, ορισμένες αγορές μπορούν να καταχωρούνται στα αποτελέσματα σε μία μόνο λογιστική περίοδο, ενώ άλλες πρέπει να αποσβένονται σε διάφορες λογιστικές περιόδους. Οι δαπάνες και οι αποσβέσεις είναι δύο διαφορετικοί τρόποι καταλογισμού των κατάλληλων συνεισφορών κόστους στις σχετικές λογιστικές περιόδους.

Οι εισροές κίνησης, συμπεριλαμβανομένου του κεφαλαίου κίνησης, καταναλώνονται κατά τη διάρκεια ενός κύκλου λειτουργίας και θα πρέπει να εξοφλούνται εξ ολοκλήρου ως εφάπαξ κόστος για να ταιριάζουν με τα έσοδα που παράγουν κατά την περίοδο. Ένα μηχάνημα ως πάγιο περιουσιακό στοιχείο πρέπει να χρησιμοποιείται, αλλά όχι εξολοκλήρου καταναλισκόμενο, κατά τον ίδιο κύκλο λειτουργίας και θα πρέπει να αποσβένεται εν μέρει για να υπολογίζει μόνο τη χρήση στο μέτρο που αντιστοιχεί στο κατάλληλο κόστος. Έτσι, το κεφάλαιο κίνησης ως κυκλοφορούν ενεργητικό μπορεί να δαπανηθεί άμεσα, αλλά να μην αποσβεστεί με την πάροδο του χρόνου.

Σε αντίθεση με τον τρόπο με τον οποίο τα πάγια περιουσιακά στοιχεία χάνουν την αξία τους στην απόσβεση με την πάροδο του χρόνου, το κεφάλαιο κίνησης μπορεί επίσης να χάσει αξία όταν ορισμένα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να επισημανθούν στην αγορά όπου η τιμή ενός περιουσιακού στοιχείου είναι χαμηλότερη από την αρχική του αξία το κόστος, και άλλοι δεν μπορούν να σωθούν. Δύο κοινά παραδείγματα περιλαμβάνουν απογραφή και εισπρακτέους λογαριασμούς.

Η απαξίωση των αποθεμάτων μπορεί να είναι ένα πραγματικό ζήτημα στις πράξεις. Όταν συμβεί αυτό, η αγορά του αποθέματος το έχει τιμολογήσει χαμηλότερα από την αρχική αξία αγοράς του αποθέματος όπως καταγράφεται στα λογιστικά βιβλία. Για να αντικατοπτρίζει τις τρέχουσες συνθήκες της αγοράς και να χρησιμοποιεί τη χαμηλότερη από τη μέθοδο κόστους και αγοράς, ο απολογισμός σημειώνεται προς τα κάτω, με αποτέλεσμα την απώλεια αξίας στο κεφάλαιο κίνησης.

Ορισμένοι εισπρακτέοι λογαριασμοί ενδέχεται να καταστούν άνισοι σε κάποια στιγμή και πρέπει να διαγραφούν εντελώς από τα βιβλία, μια άλλη απώλεια αξίας στο κεφάλαιο κίνησης. Δεδομένου ότι οι απώλειες σε κυκλοφορούν ενεργητικά μειώνουν το κεφάλαιο κίνησης κάτω από το επιθυμητό επίπεδο, μπορεί να απαιτήσει μακροπρόθεσμα κεφάλαια ή περιουσιακά στοιχεία για να αναπληρώσουν το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών, έναν δαπανηρό τρόπο χρηματοδότησης πρόσθετου κεφαλαίου κίνησης.