Το ευρώ, το δεύτερο πιο συνηθισμένο νόμισμα παγκοσμίως, γνώρισε σημαντικές περιόδους μεταβλητότητας από την εισαγωγή του στις διεθνείς αγορές το 1999. Η ισχύς του έναντι του δολαρίου έπληξε τον Ιούλιο του 2008, ευρώ αξίας 1 δολαρίου. 60. Από τότε, το ευρώ έχει μειωθεί σημαντικά στην αξία. Τον Νοέμβριο του 2015, το ευρώ διαπραγματεύτηκε μεταξύ $ 1. 06 και $ 1. 10, με την αξία του νομίσματος να χάνει δύναμη στο τέλος του μήνα.

Η πιο άμεση μέθοδος επένδυσης σε ξένο νόμισμα είναι μέσω της αγοράς συναλλάγματος (forex). Το forex είναι διαφορετικό από το χρηματιστήριο. λόγω του αλληλένδετου χαρακτήρα των αγορών συναλλάγματος, οι επενδυτές αντισταθμίζουν τις θέσεις σε ζεύγη νομισμάτων για να μετριάσουν τον κίνδυνο.

Οι χώρες παγκοσμίως κάνουν επενδύσεις όπως μετοχές και ομόλογα διαθέσιμα σε ξένους επενδυτές. Αυτή η μέθοδος επένδυσης σε νομίσματα είναι λιγότερο άμεση και φέρει επίσης τους κινδύνους και τις πιθανές ανταμοιβές που συνδέονται με τον συγκεκριμένο επενδυτικό φορέα. Οι εγχώριες τράπεζες, κατά καιρούς, προσφέρουν πιστοποιητικά καταθέσεων (CD) που βασίζονται σε ξένα νομίσματα.

Κίνδυνος

Για να ανοίξετε μια μακροπρόθεσμη θέση σε οποιοδήποτε χρηματοπιστωτικό μέσο, ​​πρέπει να ολοκληρώσετε την κατάλληλη έρευνα δέουσας επιμέλειας για να διαπιστώσετε τον πλέον συμφέρουσα χρόνο για να εκτελέσετε τη συναλλαγή. Με το να σπάτε τις επενδύσεις σε μικρότερες μερίδες και να προσθέσετε μια θέση ή να ανοίξετε νέες με βάση τις εξελίξεις στην αγορά, επωφεληθείτε από τη χρήση νέας διορατικότητας για τη διαχείριση της δυνητικής απόδοσης ενός μέσου ή ενός νομίσματος. Όταν ανοίγετε μια μακροπρόθεσμη θέση σε ένα νόμισμα, χάνετε αυτή την πολύτιμη ικανότητα σε αντάλλαγμα για την επιδίωξη ελκυστικότερων κερδών.

Η μεταβλητότητα του ευρώ αντικατοπτρίζει την οικονομική κατάσταση των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι αργά, πολλά έθνη στην Ευρώπη, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, αντιμετώπισαν σοβαρές οικονομικές κρίσεις. Λαμβάνοντας μια μακροπρόθεσμη θέση στο ευρώ, πρέπει να εξετάσετε τα μελλοντικά ζητήματα χρέους και πολιτικής αστάθειας των κρατών μελών που ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την αξία του ευρώ. Αποφασίστε πόση αρνητική πτώση της αξίας του ευρώ επιθυμείτε να ανεχτείτε πριν την έξοδο από τη θέση - και, επίσης, εάν η πιθανή ενίσχυση της νομισματικής αξίας μετά από κρίση δικαιολογεί τη διατήρηση της θέσης.

Ο ορίζοντας της εξόδου της επένδυσης θα πρέπει να είναι ευέλικτος εδώ και αρκετά χρόνια για να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές αναταραχές, όπως οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις στις χώρες μέλη και οι ύφεσες. Εάν υπάρχει πολύ ευνοϊκή έξοδος λίγα χρόνια πριν από την ημερομηνία του προγραμματισμένου κλεισίματος μιας μακροπρόθεσμης θέσης, τότε η στρατηγική σας θα πρέπει να επιτρέψει τη λήξη της θέσης εκείνη τη στιγμή. Μια ζώνη άνεσης αρκετών ετών μετά από μια απρόβλεπτη αποδυνάμωση του ευρώ κατά την προγραμματισμένη ώρα εξόδου θα σας επιτρέψει να αντισταθμίσετε τις πρόσθετες απώλειες, αναγκάζοντάς σας να βγείτε όταν το ευρώ είναι αδύναμο.

Δεν έχουν εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα ευρωπαϊκά έθνη. Η Λιθουανία εισήλθε μόλις τον Ιανουάριο του 2015. Ένας σημαντικός κίνδυνος που συνδέεται με μια μακροπρόθεσμη θέση στο ευρώ είναι ότι θα πρέπει να προβάλλετε τις μελλοντικές δυνάμεις των αγορών που βρίσκονται σήμερα στην ευρωζώνη εκτός από τη δύναμη των χωρών που δεν έχουν ακόμη εισέλθει στην ευρωζώνη και χρησιμοποιούν το ευρώ ως νόμισμα, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, της Κροατίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δανίας, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Σε γενικές γραμμές, η ευρωζώνη έχει δείξει σημάδια εισόδου σε μια ακόμη περίοδο ύφεσης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις επανειλημμένες δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, δεδομένου ότι ανέλαβε τη θέση του το 2011. Η έκδοση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) του Απριλίου 2015 αναφέρει ότι πολλά έθνη Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να υποφέρει από υψηλό χρέος, αδύναμες τράπεζες, χαμηλή ανάπτυξη και χαμηλή αύξηση της παραγωγής, ενώ οι τρέχουσες προβλέψεις δεν δείχνουν σημαντική ανάκαμψη. Το 2013, αρκετά στοιχεία - συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ - έκαναν δηλώσεις που υποδηλώνουν ότι η ανάκαμψη των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών αγορών ήταν σε εξέλιξη, αν και αυτό δεν είναι αυτό που τελικά αναπτύχθηκε. Εάν τοποθετείτε χρήματα στο ευρώ, να είστε προετοιμασμένοι για αλλαγές στην αγορά που είναι αντίθετες με τις προβλέψεις των λαϊκών οικονομικών αρχών και να λαμβάνετε αποφάσεις χωρίς να έχετε μεροληψία στις απόψεις των πολιτικών ηγετών.

Η πιθανότητα επίπτωσης αυτών των συνθηκών είναι το χαμηλό επιτόκιο της ζώνης του ευρώ 0. 05%. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασαν σημαντική ανάκαμψη σε σχέση με τη ζώνη του ευρώ το 2013 και το 2014, με απόδοση 2,4% στο Ηνωμένο Βασίλειο και 0,9% στη ζώνη του ευρώ. Οι προβολές του ΔΝΤ για το 2016 έφθασαν στο 3,1% στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο 1,5% στη ζώνη του ευρώ.

Ανταμοιβές

Ως έχει, το ευρώ δεν είναι σε καλή κατάσταση. Η ισοτιμία της αντανακλά την εξασθενημένη κατάσταση των κρατών-μελών της ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ευρωζώνη θα βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση τα επόμενα 20 με 30 χρόνια. Η πιο επωφελή πτυχή της μακροπρόθεσμης επένδυσης είναι ότι μπορείτε να επωφεληθείτε από τις δυνητικά πραγματοποιηθείσες μεγάλες διακυμάνσεις που συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου και μπορείτε να βγείτε από τη θέση όταν αντιλαμβάνεστε ότι το ευρώ είναι το ισχυρότερο έναντι του δολαρίου. Η δυνατότητα σημαντικών ανταμοιβών που επιτυγχάνονται με τη διατήρηση μιας μακροπρόθεσμης θέσης στο ευρώ βασίζεται στην πιθανότητα ανάκαμψης σε δεκαετίες και όχι σε χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαθέσει τρισεκατομμύρια δολάρια σε μακροπρόθεσμα δάνεια προς τις τράπεζες, σε πράξεις αναχρηματοδότησης, σε ένα πρόγραμμα ποσοτικής εγκατάλειψης αγορών κρατικών ομολόγων και προγραμμάτων καλυμμένων ομολόγων. Η συντριπτική πλειονότητα των κεφαλαίων που δαπανήθηκαν ήταν σε περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των περιουσιακών στοιχείων στις αναδυόμενες οικονομίες. Όλες αυτές οι δαπάνες είναι πιθανό να έχουν θετικό αντίκτυπο στην ευρωζώνη. Για τους επενδυτές, πρόκειται για το πότε και πώς αυτά τα μέτρα θα προκύψουν στις ευρωπαϊκές αγορές ως μέσο βοήθειας για τις οικονομίες και το ευρώ.

Σε μεγάλες χρονικές περιόδους, τείνουν να υπάρχουν διορθώσεις σε περιόδους ύφεσης και απώλειας.Οι δυνητικές ανταμοιβές της επένδυσης στο ευρώ είναι πιο κατάλληλες για μια μακροπρόθεσμη θέση με μια ευέλικτη έξοδο για να ικανοποιήσουν τις μελλοντικές εξελίξεις στα κράτη μέλη και τα μελλοντικά σχέδια που έχουν ανακοινωθεί από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για τη στήριξη της ανάπτυξης της παραγωγής και των επιθυμητών ρυθμών πληθωρισμού.