Πολλοί επενδυτές λιανικής αποφεύγουν την αγορά ομολόγων επειδή μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοήσουν και δεν προσφέρουν το ίδιο επίπεδο δυνητικής ανοδικής τάξης με το χρηματιστήριο. Ενώ η αγορά ομολόγων διαφέρει από τη χρηματιστηριακή αγορά, δεν μπορεί να αγνοηθεί. Το μέγεθός του (συγκρίσιμο με το χρηματιστήριο) και το βάθος θα διασφαλίσουν ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Με τη βοήθεια του βιβλίου "Triumph Of The Optimists: 101 χρόνια παγκόσμιων επιστροφών επενδύσεων" (2002), από τον Elroy Dimson, τον Paul Marsh και τον Mike Staunton, θα εξετάσουμε πώς η παγκόσμια αγορά ομολόγων πραγματοποιήθηκε τον 20ό αιώνα και ποιες αλλαγές Προβλέπουμε για αυτό κατά τη διάρκεια του 21ου. (Για μια ματιά στο χρηματιστήριο κατά την ίδια περίοδο, δείτε Το Χρηματιστήριο: Μια Επιστροφή .)

- Οι επενδυτές μετοχών τριπλασιάστηκαν σε επενδυτές ομολόγων κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, επειδή το ασφάλιστρο κινδύνου που ενσωματώθηκε στα ομόλογα κατά τη δεκαετία του 1900 ήταν πολύ χαμηλός να αντισταθμίσουν τους επενδυτές για την επικείμενη αναταραχή που θα έπληττε την αγορά ομολόγων τον επόμενο αιώνα. Την περίοδο αυτή παρατηρήθηκαν δύο κοσμικές αγορές αρσενικών και ταύρων στο αμερικανικό σταθερό εισόδημα, με τον πληθωρισμό να φτάνει στο τέλος του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ως αποτέλεσμα των αυξημένων κυβερνητικών δαπανών κατά τις περιόδους αυτές.

Η πρώτη ταύρος αγορά ξεκίνησε μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και διήρκεσε μέχρι και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με τους Dimson, Marsh και Staunton, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου διατηρούσε τεχνητά χαμηλά τις αποδόσεις των ομολόγων κατά τη διάρκεια της πληθωριστικής περιόδου του Β Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι το 1951. Μόνο μετά την άρση αυτών των περιορισμών η αγορά ομολόγων άρχισε να αντικατοπτρίζει το νέο πληθωριστικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, από το χαμηλό 1,9% το 1951, οι μακροπρόθεσμες αποδόσεις των ομολόγων του Ηνωμένου Βασιλείου έφτασαν στη συνέχεια σε υψηλά επίπεδα σχεδόν 15% μέχρι το 1981. Αυτό ήταν το σημείο καμπής για τη δεύτερη αγορά ταύρων του αιώνα.

Το παρακάτω γράφημα δείχνει πραγματικές επιστροφές κρατικών ομολόγων για τον 20ό αιώνα. Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ όλες οι χώρες που απαριθμούνται στον παρακάτω πίνακα εμφάνισαν θετικές πραγματικές αποδόσεις στις αγορές μετοχών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το ίδιο δεν μπόρεσε να ειπωθεί για τις αγορές ομολόγων τους.

Οι χώρες που εμφάνισαν αρνητικές πραγματικές αποδόσεις ήταν εκείνες που επλήγησαν περισσότερο από τους παγκόσμιους πολέμους. Για παράδειγμα, η Γερμανία είδε δύο περιόδους κατά τις οποίες το σταθερό εισόδημα δεν είχε εξαντληθεί. Κατά τη χειρότερη από τις δύο περιόδους, το 1922-23, ο πληθωρισμός έφθασε σε ένα ανυπέρβλητο 209, 000, 000, 000%! Σύμφωνα με το «Triumph Of The Optimists», 300 χαρτοβιομηχανίες και 150 εκτυπώσεις με 2.000 πρέσες εργάστηκαν μέρα και νύχτα για να καλύψουν τη ζήτηση για τραπεζογραμμάτια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου! Στην πραγματικότητα, ο 20ός αιώνας είχε περισσότερες από μία περιπτώσεις υπερπληθωρισμού, αλλά κανένας δεν ήταν τόσο σοβαρός όσο αυτό που είδε η Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του 1920. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το σεμινάριο

Inflation

.)

Το παρακάτω γράφημα αντιπαραβάλλει τις πραγματικές επιστροφές κρατικών ομολόγων για το πρώτο και δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.Παρατηρήστε πώς οι χώρες που είδαν τις αγορές ομολόγων τους πολύ κακά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα είδαν μια αντιστροφή στη μοίρα τους κατά το δεύτερο εξάμηνο: Ενώ αυτό το παράδειγμα σας δίνει μια καλή αίσθηση για την αγορά κρατικών ομολόγων, οι ΗΠΑ η αγορά ομολόγων εταιρειών, σύμφωνα με τους Dimson, Marsh και Staunton, προχώρησε καλύτερα και πρόσθεσε κατά μέσο όρο 100 μονάδες βάσης πάνω από συγκρίσιμα κρατικά ομόλογα κατά τον 20ό αιώνα. Υπολογίστηκαν ότι περίπου το ήμισυ αυτής της διαφοράς σχετίζεται με την πριμοδότηση υπερημερίας (το ασφάλιστρο ανταμείβεται για την ανάληψη κινδύνου αθέτησης). Το άλλο μισό σχετίζεται με προεπιλογές, υποβαθμίσεις και πρόωρες κλήσεις. ( Η Αγορά Ομολογιών δεν θα ήταν ποτέ η ίδια

Στη δεκαετία του '70, η παγκοσμιοποίηση των παγκόσμιων αγορών ξεκίνησε και πάλι σοβαρά . Όχι από την εποχή των χρυσαφένων χρόνων ο κόσμος είχε δει μια τέτοια παγκοσμιοποίηση και αυτό θα άρχιζε να έχει επιπτώσεις στις αγορές ομολόγων στη δεκαετία του '80. Μέχρι τότε, οι μικροεπενδυτές, τα αμοιβαία κεφάλαια και οι ξένοι επενδυτές δεν αποτελούσαν μεγάλο μέρος της αγοράς ομολόγων. Σύμφωνα με το άρθρο του Δανιήλ Fuss του 2001 "Διαχείριση Σταθερού Εισοδήματος: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον", η αγορά ομολόγων θα έβλεπε περισσότερο την ανάπτυξη και την καινοτομία τις τελευταίες δύο δεκαετίες του 20ού αιώνα απ 'ό, τι είχε στους δύο προηγούμενους αιώνες. Για παράδειγμα, δημιουργήθηκαν νέες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως τίτλοι προστατευόμενους από τον πληθωρισμό, τίτλοι που εξασφαλίστηκαν με περιουσιακά στοιχεία (ABS), τίτλοι που εξασφαλίστηκαν με υποθήκη, τίτλους υψηλής απόδοσης και ομόλογα καταστροφής. Οι πρώιμοι επενδυτές σε αυτές τις νέες κινητές αξίες αποζημιώθηκαν για την αντιμετώπιση της πρόκλησης της κατανόησης και της τιμολόγησης τους. (Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στα

Ομόλογα που συνδέονται με συμβάντα: Ανταγωνιστικά κατά μιας καταστροφής ) Καινοτομία στον 21ο αιώνα

Εισερχόμενος στον 21ο αιώνα, ανατιμητική αγορά. Οι αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων είχαν συμπιεσθεί από το υψηλό σχεδόν 15% το 1981 σε 7% μέχρι το τέλος του αιώνα, οδηγώντας σε υψηλότερες τιμές των ομολόγων. Η καινοτομία στην αγορά ομολόγων αυξήθηκε επίσης τις τελευταίες τρεις δεκαετίες του 20ού αιώνα και αυτό πιθανότατα θα συνεχιστεί. Επιπλέον, η τιτλοποίηση μπορεί να είναι ασταθής και οτιδήποτε και τα πάντα με μελλοντικές ταμειακές ροές είναι ανοικτά για να μετατραπεί σε ABS. Οι απαιτήσεις για την υγειονομική περίθαλψη, τα αμοιβαία κεφάλαια αμοιβών και τα δάνεια σπουδαστών, για παράδειγμα, είναι μόνο μερικοί από τους τομείς που αναπτύσσονται για την αγορά ABS.
Μια άλλη πιθανή εξέλιξη είναι ότι τα παράγωγα θα αποτελέσουν μεγαλύτερο μέρος του θεσμικού σταθερού εισοδήματος, με τη χρήση τέτοιων μέσων όπως προθεσμιακά επιτόκια, συμβάσεις ανταλλαγής επιτοκίων και συμβάσεις αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου. Με βάση την έκδοση και τη ρευστότητα, οι αγορές των ΗΠΑ και των ευρωομολόγων θα διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην παγκόσμια αγορά ομολόγων. Καθώς βελτιώνεται η ρευστότητα της αγοράς ομολόγων, τα Αμοιβαία Κεφάλαια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETFs) θα συνεχίσουν να κερδίζουν μερίδιο αγοράς. Τα ETF έχουν τη δυνατότητα να απομυθοποιήσουν επενδύσεις σταθερού εισοδήματος για τον ιδιώτη πελάτη μέσω της εμπορευσιμότητας και της διαφάνειας τους (για παράδειγμα, η ιστοσελίδα Barclays iShares περιέχει ημερήσια στοιχεία για τα ETF ομολόγων της).Τέλος, η συνεχιζόμενη έντονη ζήτηση σταθερού εισοδήματος από όμοια με τα συνταξιοδοτικά ταμεία θα συμβάλει μόνο στην επιτάχυνση αυτών των τάσεων τις επόμενες δεκαετίες. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε ETFs Bond: Μια βιώσιμη εναλλακτική λύση .) Συμπέρασμα

Το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης σε σταθερό εισόδημα τον περασμένο αιώνα δεν ήταν υπερβολικά προσοδοφόρα πρόταση. Ως αποτέλεσμα, ο σημερινός επενδυτής σταθερού εισοδήματος πρέπει να απαιτήσει υψηλότερο ασφάλιστρο κινδύνου. Εάν συμβεί αυτό, θα έχει σημαντικές συνέπειες για τις αποφάσεις κατανομής στοιχείων ενεργητικού. Η αυξημένη ζήτηση για σταθερό εισόδημα θα συμβάλει μόνο στην περαιτέρω καινοτομία, η οποία έχει μετατρέψει αυτήν την κλάση περιουσιακών στοιχείων από χονδροειδή σε μοντέρνα.
Για περαιτέρω ανάγνωση, ελέγξτε

Advanced Bond Concepts .