Τα ομόλογα πρέπει να αποτελούν βασικό συστατικό σχεδόν σε κάθε λογαριασμό συνταξιοδότησης και ιδιαίτερα σε εκείνους των παλαιότερων και πιο συντηρητικών επενδυτών. Αλλά όταν επενδύετε σε αυτά τα μέσα σταθερού εισοδήματος, είναι σημαντικό να κατανοήσετε κάτι που ονομάζεται κίνδυνος επιτοκίου.

Ας υποθέσουμε ότι αγοράζετε ένα δολάριο $ 5, 000 δολάρια ΗΠΑ, το οποίο λήγει σε 10 χρόνια και πληρώνει 2% τόκους. Εάν τα επιτόκια αυξάνονται εν τω μεταξύ, παραλείπετε την ευκαιρία να επενδύσετε αυτά τα $ 5, 000 σε σημειώσεις υψηλότερης απόδοσης. Σε περίπτωση πώλησης του ομολόγου πριν από την ημερομηνία λήξης του, σχεδόν σίγουρα θα το κάνετε με ζημία, επειδή οι τιμές των ομολόγων μειώνονται όταν αυξάνονται τα επιτόκια: Γιατί κάποιος πρέπει να αγοράσει ένα ομόλογο που προσφέρει 2%, όταν το 3% είναι η απόδοση;

Στρατηγική Ladder

Πολλοί λαοί επιλέγουν να δημιουργήσουν μια "σκάλα" ομολόγων ως τρόπο αντιμετώπισης αυτού του κινδύνου. Αντί να τοποθετήσουν ολόκληρο το ποσό των $ 5,000 σε ένα και μόνο μακροπρόθεσμο ομόλογο, αγοράζουν ξεχωριστά χρεόγραφα με διαφορετικές διάρκειες. Σε αυτό το παράδειγμα, αντί να βάζετε ολόκληρο το ποσό των $ 5,000 σε ένα ομολογιακό δάνειο, ένας επενδυτής μπορεί να αγοράσει ένα χαρτονόμισμα αξίας $ 1, 000 που λήγει σε δύο χρόνια, ένα άλλο που λήγει σε τέσσερα χρόνια και ούτω καθεξής.

Σε ένα περιβάλλον αυξανόμενου επιτοκίου, αυτό το άτομο δεν χρειάζεται πλέον να περιμένει 10 χρόνια για να επωφεληθεί από τις βελτιωμένες αποδόσεις. Κάθε δύο χρόνια, μπορεί να πάρει τα $ 1, 000 που επέστρεψαν από το ομολογιακό δάνειο και να το επανεπενδύσουν σε ένα που πληρώνει υψηλότερο επιτόκιο. Αν η αγορά κινείται προς την άλλη κατεύθυνση όταν είναι καιρός να επανεπενδύσει, ο επενδυτής αντιμετωπίζει λιγότερο από ένα χτύπημα: Αυτός ή αυτή πρέπει μόνο να μετατρέψει πάνω από το 20% της κατανομής των ομολόγων του χαρτοφυλακίου σε μέσα χαμηλότερης απόδοσης.

Μια σκισμένη σκάλα

Είναι δύσκολο να υποστηρίξετε με τη λογική τη διαφοροποίηση των ημερομηνιών λήξης. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι επενδυτές κατασκευάζουν μια σκάλα με μεμονωμένα ομόλογα και όχι με ομολογιακά αμοιβαία κεφάλαια. Και αυτό έχει πολλά μειονεκτήματα:

• Μειωμένη ρευστότητα: Σε ένα περιβάλλον αυξανόμενου επιτοκίου, θα θελήσετε να κρατήσετε τα ομόλογα σας μέχρι να φθάσουν στη λήξη τους - αλλιώς θα αναγκαστείτε να τα πουλήσετε με απώλειες . Αλλά τι γίνεται αν χρειάζεστε επιπλέον μετρητά τώρα; Λόγω της ρευστότητας των ομολογιακών αμοιβαίων κεφαλαίων, τα οποία αγοράζουν και πωλούν τακτικά τα θέματα, δεν μπορείτε να πάρετε μια τέτοια δραστική επιτυχία. Αυτό συμβαίνει επειδή το ταμείο πιθανότατα αγόραζε ομόλογα υψηλότερης απόδοσης, καθώς οι τιμές μειώθηκαν. Και η αξία των μετοχών σας αντανακλά τα επιπλέον έσοδα από τόκους.
• Υψηλότερος κίνδυνος αθέτησης: Ένας τυπικός επενδυτής μπορεί να διαθέτει δύο δωδεκάδες χωριστούς δεσμούς - ίσως λιγότεροι. Εάν ακόμα και ένας από τους εκδότες αθετήσει, παίρνετε ένα μεγάλο χτύπημα. Αντίθετα, τα ομόλογα διαθέτουν μεγάλο αριθμό ομολόγων. Ως εκ τούτου, μπορούν να απορροφήσουν την επίδραση μιας ή δύο αθετήσεων με σχετικά μικρές ζημιές.
• Αυξημένο κόστος: Κάθε φορά που αγοράζετε ή πουλάτε μικρό αριθμό ομολόγων, δεν πρόκειται να πάρετε μια ευνοϊκή τιμή.Οι διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων, από την άλλη πλευρά, έχουν μεγαλύτερη μόχλευση επειδή ασχολούνται με μεγάλες ποσότητες. Είναι σαν να αγοράζετε ένα ρολό χαρτιού πετσέτες αντί να πηγαίνετε σε ένα κατάστημα χονδρικής πώλησης και να πάρετε ένα γιγαντιαίο πακέτο - πρόκειται να δαπανήσετε πολύ περισσότερα ανά μονάδα. Επιπλέον, ίσως χρειαστεί να πληρώσετε μια προμήθεια στον μεσίτη ο οποίος θέτει την παραγγελία σας για εσάς - και αυτό μπορεί εύκολα να επιταχύνει σε άλλο 2% της συμφωνίας. Μια εξαίρεση είναι το ομολογιακό δάνειο του Ηνωμένου Βασιλείου ή το νόμισμα, το οποίο μπορείτε να αγοράσετε από την κυβέρνηση, στο TreasuryDirect. gov.

Στρατηγικές Αγοράς Αμοιβαίων Κεφαλαίων

Σε γενικές γραμμές, τα περισσότερα άτομα -ιδίως εκείνα με μικρότερα χαρτοφυλάκια- θα έχουν μεγαλύτερη ευελιξία και καλύτερη τιμολόγηση όταν αγοράζουν κεφάλαια και όχι μεμονωμένα ομόλογα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να απορρίψουμε όλες τις αρχές της κλιμάκωσης.

Προκειμένου να μετριαστεί ο κίνδυνος επιτοκίων, εξακολουθείτε να θέλετε να διασκορπίζετε τις ημερομηνίες λήξης. Μπορείτε να το κάνετε με λίγους διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, μπορείτε να επιλέξετε ένα ταμείο διαφορετικών ομολόγων, όπως ένα τέτοιο που παρακολουθεί τον Δείκτη Ακαθάριστων Ομολόγων της Barclays U. S.

Αντίστροφα, θα μπορούσατε να αγοράσετε μερικά διαφορετικά κεφάλαια που συνολικά προσφέρουν ένα συνδυασμό διάρκειας. Μπορείτε να επενδύσετε σε ένα που επικεντρώνεται σε βραχυπρόθεσμες σημειώσεις (για συγκεκριμένα πράγματα εδώ είναι Μερικά βραχυπρόθεσμα ομόλογα που αξίζουν την προσοχή σας ), ένα που αναζητά ενδιάμεσα ομόλογα και ένα που στοχεύει σε μακροπρόθεσμα θέματα.

Ακολουθεί μια άλλη προσέγγιση. Το iShares προσφέρει μια σειρά από ETF που ομαδοποιούνται κατά ημερομηνία λήξης, ώστε να μπορείτε πραγματικά να "σκάβετε" με κεφάλαια αντί για μεμονωμένα ομόλογα. Αυτό που κάνει τα iBonds ιδιαίτερα ελκυστικά είναι τα χαμηλά ποσοστά δαπανών και η εστίαση σε τίτλους επενδυτικής ποιότητας. ( Η κατώτατη γραμμή

Χρησιμοποιώντας μια κλίμακα προσέγγιση μπορεί να ακούγεται σαν μια σοφή ιδέα, αλλά αγοράζοντας μεμονωμένους ομόλογους έχει εγγενή μειονεκτήματα, ειδικά για τους συνταξιούχους. Οι περισσότεροι επενδυτές θα θέλουν να κολλήσουν με τα ομόλογα, τα οποία προσφέρουν χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερη ρευστότητα. Και η τεχνική σκάλας μπορεί σε κάποιο βαθμό να εφαρμοστεί στα κεφάλαια, έτσι ώστε οι επενδυτές να έχουν το καλύτερο και των δύο κόσμων.