a:

Καταρχήν, μην συγχέετε διαφορετικές κατηγορίες κοινών αποθεμάτων με προτιμώμενο απόθεμα. Οι προνομιούχες μετοχές είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος ασφάλειας, παρέχοντας στους κατόχους τους μερίδια προτεραιότητας και υψηλότερη θέση στην κλίμακα προτεραιότητας σε περίπτωση εκκαθάρισης ή πτώχευσης εταιρείας. Το κοινό απόθεμα αντιπροσωπεύει τη χαμηλότερη (και πολύ πιο διαδεδομένη) μορφή χρηματοδότησης μετοχικού κεφαλαίου. Ωστόσο, μια εταιρεία μπορεί να επιλέξει να εκδώσει διαφορετικές κατηγορίες κοινών μετοχών σε ορισμένους επενδυτές, μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή ιδρυτές της εταιρείας.

Γενικά, οι εταιρείες που επιλέγουν να έχουν πολλαπλές κατηγορίες κοινών μετοχών εκδίδουν δύο κατηγορίες, οι οποίες συνήθως χαρακτηρίζονται ως μετοχές Κατηγορίας Α και Κατηγορίας Β. Συνηθισμένη πρακτική είναι να εκχωρηθούν περισσότερα δικαιώματα ψήφου σε μία κατηγορία μετοχών από την άλλη. Για παράδειγμα, μια ιδιωτική εταιρεία που αποφασίζει να φθάσει στο κοινό θα εκδίδει συνήθως ένα μεγάλο αριθμό κοινών μετοχών, αλλά η περιστασιακή εταιρεία θα παρέχει επίσης στους ιδρυτές της, στελέχη ή άλλους μεγάλους ενδιαφερόμενους με μια διαφορετική κατηγορία κοινών μετοχών που φέρει πολλαπλές ψήφους για κάθε ένα μερίδιο μετοχών. Συνήθως, το "σούπερ ψηφοφορία" πολλαπλάσιο είναι περίπου 10 ψήφους ανά μετοχή υψηλότερης κατηγορίας, αν και ορισμένες φορές οι εταιρείες επιλέγουν να τις κάνουν πολύ υψηλότερες. Συνήθως, οι μετοχές της κατηγορίας Α είναι ανώτερες από τις μετοχές της κατηγορίας Β, αλλά δεν υπάρχει τυποποιημένη ονοματολογία για πολλαπλές κατηγορίες μετοχών - ορισμένες φορές οι μετοχές της κατηγορίας Β έχουν περισσότερες ψήφους από τις αντίστοιχες των κλάσεων Α. Εξαιτίας αυτού, οι επενδυτές θα πρέπει πάντα να διερευνούν τις λεπτομέρειες των κατηγοριών μετοχών μιας εταιρείας εάν σκέφτονται να επενδύσουν σε μια επιχείρηση με περισσότερες από μία τάξεις.

Συνήθως, σκοπός των μετοχών υπέρ ψήφων είναι να δοθεί στους βασικούς εμπιστευματομένους της εταιρείας μεγαλύτερος έλεγχος στα δικαιώματα ψήφου της εταιρείας και συνεπώς στο διοικητικό συμβούλιο και στις εταιρικές πράξεις. Η ύπαρξη μετοχών υπέρ ψήφων μπορεί επίσης να αποτελέσει αποτελεσματική άμυνα εναντίον εχθρικών εξαγορών, δεδομένου ότι οι βασικοί εμπιστευματοδόχοι μπορούν να διατηρήσουν τον πλειοψηφικό έλεγχο ψήφου της εταιρείας τους, χωρίς στην πραγματικότητα να κατέχουν περισσότερο από το ήμισυ των εκκρεμών μετοχών.

Τα ψηφοφοριακά θέματα, οι διαφορετικές κατηγορίες μετοχών έχουν συνήθως τα ίδια δικαιώματα στα κέρδη και στην ιδιοκτησία της εταιρείας. Έτσι, παρόλο που οι μικροεπενδυτές μπορεί να περιορίζονται στην αγορά μόνο κατώτερων κατηγοριών κοινών μετοχών για μια συγκεκριμένη εταιρεία, εξακολουθούν να απολαμβάνουν μια αναλογικά ισότιμη απαίτηση για τα κέρδη της εταιρείας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι επενδυτές βλέπουν το δίκαιό τους μερίδιο στην απόδοση των ιδίων κεφαλαίων μιας εταιρείας, παρόλο που δεν απολαμβάνουν την εξουσία ψήφου που θα παρείχαν τα μερίδιά τους, αν δεν υπήρχαν διπλές τάξεις.Υπό την προϋπόθεση ότι οι μεγάλοι ενδιαφερόμενοι που κατέχουν τις δυσανάλογες μετοχές με δικαίωμα ψήφου είναι επιτυχείς στη λειτουργία της εταιρείας, αυτό δεν θα απασχολεί ιδιαίτερα τους επενδυτές - ειδικά τον τυπικό μικροεπενδυτή που έχει πολύ μικρό μερίδιο στην εταιρεία ούτως ή άλλως. Κανονικά, η ύπαρξη μετοχών διπλής κατηγορίας θα αποτελούσε πρόβλημα μόνο εάν ένας επενδυτής πίστευε ότι τα δυσανάλογα δικαιώματα ψήφου επέτρεπαν να παραμείνει η κατώτερη διοίκηση παρά το συμφέρον των μετόχων.

(Για περαιτέρω ανάγνωση, βλέπε Οι δύο πλευρές των μετοχών διπλής κατηγορίας και η καλή διακυβέρνηση πληρώνει .