α:

Υπάρχουν πολλοί τρόποι κατηγοριοποίησης των οικονομικών κινδύνων μιας εταιρείας. Μια πιθανή προοπτική παρέχεται με τον διαχωρισμό του χρηματοοικονομικού κινδύνου σε τέσσερις ευρείες κατηγορίες: τον κίνδυνο αγοράς, τον πιστωτικό κίνδυνο, τον κίνδυνο ρευστότητας και τον λειτουργικό κίνδυνο.

Ο κίνδυνος είναι εγγενής σε κάθε επιχείρηση και η καλή διαχείριση κινδύνου αποτελεί βασική πτυχή της επιτυχημένης επιχείρησης. Η διοίκηση μιας εταιρείας έχει διαφορετικά επίπεδα ελέγχου όσον αφορά τον κίνδυνο. Ορισμένοι κίνδυνοι μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα. άλλοι κίνδυνοι είναι σε μεγάλο βαθμό πέρα ​​από τον έλεγχο της διοίκησης της εταιρείας. Μερικές φορές, η καλύτερη που μπορεί να κάνει μια επιχείρηση είναι να προσπαθήσει να προβλέψει πιθανούς κινδύνους, να αξιολογήσει τον πιθανό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις της επιχείρησης και να προετοιμαστεί με ένα σχέδιο για να αντιδράσει σε ανεπιθύμητες ενέργειες.

Κίνδυνος αγοράς

Ο κίνδυνος αγοράς συνεπάγεται τον κίνδυνο μεταβολής των συνθηκών στην συγκεκριμένη αγορά στην οποία μια εταιρεία ανταγωνίζεται για τις επιχειρήσεις. Ένα παράδειγμα του κινδύνου αγοράς είναι η αυξανόμενη τάση των καταναλωτών να κάνουν online αγορές. Αυτή η πτυχή του κινδύνου αγοράς παρουσιάζει σημαντικές προκλήσεις για τις παραδοσιακές επιχειρήσεις λιανικής. Οι εταιρείες που κατάφεραν να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές για να εξυπηρετήσουν ένα ηλεκτρονικό ψώνια έχουν αναπτυχθεί και έχουν σημειώσει σημαντική αύξηση των εσόδων, ενώ οι εταιρείες που έχουν αργή προσαρμογή ή έχουν κάνει κακές επιλογές για την αντίδρασή τους στην μεταβαλλόμενη αγορά έχουν πέσει στο δρόμο.

Το παράδειγμα αυτό αναφέρεται επίσης σε ένα άλλο στοιχείο του κινδύνου αγοράς - ο κίνδυνος να ξεπεραστεί από τους ανταγωνιστές. Σε μια ολοένα και πιο ανταγωνιστική παγκόσμια αγορά, συχνά με περιθώρια κέρδους που μειώνουν, οι πιο οικονομικά επιτυχημένες εταιρείες είναι πιο πετυχημένες να προσφέρουν μια μοναδική πρόταση αξίας που τους κάνει να ξεχωρίζουν από το πλήθος και να τους προσφέρουν μια σταθερή ταυτότητα στην αγορά.

Πιστωτικός κίνδυνος

Ο πιστωτικός κίνδυνος είναι ο κίνδυνος που αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις με την επέκταση της πίστωσης στους πελάτες. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στον πιστωτικό κίνδυνο της εταιρείας με τους προμηθευτές. Μια επιχείρηση αναλαμβάνει οικονομικό κίνδυνο όταν παρέχει χρηματοδότηση αγορών στους πελάτες της, λόγω της πιθανότητας ότι ο πελάτης μπορεί να χρεώσει την πληρωμή.

Μια εταιρεία πρέπει να χειριστεί τις δικές της πιστωτικές υποχρεώσεις διασφαλίζοντας ότι διαθέτει πάντα επαρκή ταμειακή ροή για να πληρώσει εγκαίρως τους λογαριασμούς της στους λογαριασμούς της. Διαφορετικά, οι προμηθευτές μπορούν είτε να σταματήσουν να παραχωρούν πίστωση στην εταιρεία, είτε να σταματήσουν να συνεργάζονται με την εταιρεία συνολικά.

Κίνδυνος ρευστότητας

Κίνδυνος ρευστότητας περιλαμβάνει τον κίνδυνο ρευστότητας του περιουσιακού στοιχείου και τον λειτουργικό κίνδυνο ρευστότητας. Η ρευστότητα των περιουσιακών στοιχείων αναφέρεται στη σχετική ευκολία με την οποία μια εταιρεία μπορεί να μετατρέψει τα περιουσιακά της στοιχεία σε μετρητά, εάν υπάρξει ξαφνική και ουσιαστική ανάγκη για πρόσθετη ταμειακή ροή. Λειτουργική ρευστότητα χρηματοδότησης είναι μια αναφορά στην καθημερινή ταμειακή ροή.

Οι γενικές ή εποχιακές κάμψεις των εσόδων μπορεί να παρουσιάσουν σημαντικό κίνδυνο εάν η εταιρεία ξαφνικά βρεθεί χωρίς αρκετά μετρητά για να πληρώσει τις βασικές δαπάνες που απαιτούνται για να συνεχίσει να λειτουργεί ως επιχείρηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διαχείριση των ταμειακών ροών είναι κρίσιμη για την επιχειρηματική επιτυχία - και γιατί οι αναλυτές και οι επενδυτές εξετάζουν μετρήσεις όπως η ελεύθερη ταμειακή ροή κατά την αξιολόγηση των εταιρειών ως επένδυση σε μετοχές.

Λειτουργικός κίνδυνος

Οι λειτουργικοί κίνδυνοι αναφέρονται στους διάφορους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από τις συνήθεις επιχειρηματικές δραστηριότητες μιας εταιρείας. Η κατηγορία του λειτουργικού κινδύνου περιλαμβάνει αγωγές, κίνδυνο απάτης, προβλήματα προσωπικού και κίνδυνο επιχειρηματικού μοντέλου, ο οποίος είναι ο κίνδυνος τα μοντέλα μάρκετινγκ και ανάπτυξης μιας εταιρείας να αποδειχθούν ανακριβή ή ανεπαρκή.