Ο πιο σύνθετος τύπος επενδυτικών προϊόντων εμπίπτει στην ευρεία κατηγορία των παράγωγων τίτλων. Για τους περισσότερους επενδυτές, η έννοια του παράγωγου μέσου είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα παράγωγα χρησιμοποιούνται συνήθως από κυβερνητικούς οργανισμούς, τραπεζικά ιδρύματα, εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και άλλους τύπους εταιρειών για τη διαχείριση των επενδυτικών τους κινδύνων, είναι σημαντικό οι επενδυτές να έχουν γενική γνώση του τι αντιπροσωπεύουν τα προϊόντα αυτά και του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούνται από την επένδυση επαγγελματίες.

Ως ένα είδος παράγωγου προϊόντος, οι προθεσμιακές συμβάσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως παράδειγμα για να παράσχουν μια γενική κατανόηση πιο σύνθετων παράγωγων μέσων όπως συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, συμβόλαια δικαιωμάτων προαίρεσης και συμβάσεις ανταλλαγής συμβάσεις. Οι προθεσμιακές συμβάσεις είναι πολύ δημοφιλείς επειδή δεν ρυθμίζονται από την κυβέρνηση, παρέχουν ιδιωτικότητα τόσο στον αγοραστή όσο και στον πωλητή και μπορούν να προσαρμοσθούν ώστε να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες του αγοραστή και του πωλητή. Δυστυχώς, λόγω των αδιαφανών χαρακτηριστικών των προθεσμιακών συμβάσεων, το μέγεθος της προθεσμιακής αγοράς είναι βασικά άγνωστο. Αυτό, με τη σειρά του, προωθεί τις αγορές των λιγότερο κατανοητών από τους διάφορους τύπους αγορών παραγώγων.

Λόγω της συντριπτικής έλλειψης διαφάνειας που συνδέεται με τη χρήση προθεσμιακών συμβολαίων, ενδέχεται να προκύψουν πολλά πιθανά ζητήματα. Για παράδειγμα, τα συμβαλλόμενα μέρη που χρησιμοποιούν προθεσμιακές συμβάσεις υπόκεινται σε κίνδυνο αθέτησης υποχρέωσης, η ολοκλήρωσή τους μπορεί να είναι προβληματική λόγω έλλειψης τυποποιημένου γραφείου συμψηφισμού και εκτίθενται σε ενδεχόμενες μεγάλες απώλειες εάν η σύμβαση παραγώγων είναι δομημένη εσφαλμένα. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει το ενδεχόμενο τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα στις προθεσμιακές αγορές να υπερκεραστούν από τα μέρη που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους συναλλαγές στην κοινωνία στο σύνολό της. Μέχρι σήμερα, σοβαρά προβλήματα, όπως η συστηματική αθέτηση υποχρεώσεων μεταξύ των συμβαλλομένων μερών που συνάπτουν προθεσμιακές συμβάσεις, δεν έχουν αποφέρει καρπούς. Ωστόσο, η οικονομική έννοια του "υπερβολικά μεγάλου βαθμού αποτυχίας" θα είναι πάντα ανησυχητική, εφόσον επιτρέπονται οι προθεσμιακές συμβάσεις από μεγάλους οργανισμούς. Το πρόβλημα αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία όταν λαμβάνονται υπόψη τόσο οι επιλογές όσο και οι αγορές ανταλλαγής.

Διαδικασίες διαπραγμάτευσης και διακανονισμού συμβολαίου παραγώγων παραδόσεων

Συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης συναλλαγών στην αγορά εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών. Δεν ανταλλάσσουν συναλλαγές όπως η NYSE, η NYMEX, η CME ή η CBOE. Όταν λήξει μια προθεσμιακή σύμβαση, η συναλλαγή εκκαθαρίζεται με έναν από τους δύο τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως "παράδοση"."Σε αυτό το είδος διακανονισμού, το συμβαλλόμενο μέρος που είναι μακρά η προθεσμιακή σύμβαση θα πληρώσει το συμβαλλόμενο μέρος που είναι σύντομη η θέση κατά την παράδοση του περιουσιακού στοιχείου και την ολοκλήρωση της συναλλαγής. Ενώ η συναλλακτική έννοια της "παράδοσης" είναι απλή στην κατανόηση, η εφαρμογή της παράδοσης του υποκείμενου περιουσιακού στοιχείου μπορεί να είναι πολύ δύσκολη για το μέρος που κατέχει τη βραχεία θέση. Ως αποτέλεσμα, μια προθεσμιακή σύμβαση μπορεί επίσης να ολοκληρωθεί μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται "τακτοποίηση μετρητών". "

Ένας διακανονισμός μετρητών είναι πιο πολύπλοκος από έναν διακανονισμό παράδοσης, αλλά εξακολουθεί να είναι σχετικά απλό να κατανοηθεί. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι στην αρχή του έτους μια επιχείρηση σιτηρών συμφωνεί μέσω μιας προθεσμιακής σύμβασης να αγοράσει 1 εκατομμύριο κουφέδες καλαμποκιού στα 5 δολάρια ανά μπούσελ από έναν αγρότη στις 30 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Στα τέλη Νοεμβρίου, ας υποθέσουμε ότι το καλαμπόκι πωλεί για $ 4 ανά μπούσελ στην ανοικτή αγορά. Σε αυτό το παράδειγμα, η εταιρεία δημητριακών, η οποία είναι μακρά η προθεσμιακή σύμβαση, οφείλει να λάβει από τον αγρότη ένα περιουσιακό στοιχείο που αξίζει σήμερα 4 δολάρια ανά μπούσελ. Ωστόσο, δεδομένου ότι συμφωνήθηκε στις αρχές του έτους ότι η εταιρεία σιτηρών θα πληρώνει 5 δολάρια ανά μπούσελ, η εταιρεία σιτηρών θα μπορούσε απλώς να ζητήσει από τον αγρότη να πουλήσει το καλαμπόκι στην ελεύθερη αγορά στα 4 δολάρια ανά μπούσελ και η εταιρεία σιτηρών θα έκανε πληρωμή σε μετρητά $ 1 ανά μπούσελ στον αγρότη. Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, ο γεωργός θα εξακολουθούσε να εισπράττει 5 δολάρια ανά μπούσελ καλαμποκιού. Όσον αφορά την άλλη πλευρά της συναλλαγής, η επιχείρηση δημητριακών θα αγόραζε απλώς τις απαραίτητες ποσότητες καλαμποκιού στην ανοιχτή αγορά στα 4 δολάρια ανά μπούσελ. Το καθαρό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας θα ήταν μια πληρωμή $ 1 ανά κουφέτα καλαμποκιού από την εταιρεία σιτηρών στον αγρότη. Στην περίπτωση αυτή, ένας διακανονισμός σε μετρητά χρησιμοποιήθηκε με μοναδικό σκοπό την απλούστευση της διαδικασίας παράδοσης.

Επισκόπηση των συμβάσεων παραγώγων συναλλάγματος

Οι συμβάσεις παραγώγων μπορούν να προσαρμοστούν με τρόπο που τους καθιστά πολύπλοκα χρηματοοικονομικά μέσα. Για τη διευκρίνιση αυτού του σημείου μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια σύμβαση προθεσμιακής συναλλαγματικής ισοτιμίας. Πριν μπορέσουμε να εξηγήσουμε μια συναλλαγή με συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης συναλλάγματος, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς τα νομίσματα προσφέρονται στο κοινό, σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται από θεσμικούς επενδυτές για τη διενέργεια οικονομικών αναλύσεων.

Εάν ένας τουρίστας επισκέπτεται την Times Square στη Νέα Υόρκη, πιθανότατα θα βρει μια ανταλλαγή νομισμάτων που θα χρησιμοποιεί τις συναλλαγματικές ισοτιμίες ξένου νομίσματος ανά δολάριο ΗΠΑ. Αυτός ο τύπος σύμβασης χρησιμοποιείται συχνά. Είναι γνωστό ως έμμεση προσφορά και είναι πιθανώς ο τρόπος με τον οποίο οι περισσότεροι ιδιώτες επενδυτές σκέφτονται από την άποψη της ανταλλαγής χρημάτων. Ωστόσο, κατά τη διενέργεια της χρηματοοικονομικής ανάλυσης, οι θεσμικοί επενδυτές χρησιμοποιούν την μέθοδο άμεσης τιμολόγησης, η οποία καθορίζει τον αριθμό μονάδων εγχώριου νομίσματος ανά μονάδα ξένου νομίσματος. Η διαδικασία αυτή δημιουργήθηκε από τους αναλυτές της βιομηχανίας τίτλων, επειδή οι θεσμικοί επενδυτές τείνουν να σκέφτονται από την άποψη του ποσού του εγχώριου νομίσματος που απαιτείται για να αγοράσουν μια μονάδα ενός δεδομένου μετοχικού κεφαλαίου, αντί για το πόσες μετοχές μπορούν να αγοραστούν με μία μονάδα εγχώριο νόμισμα.Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το πρότυπο συμβάσεων, το άμεσο απόσπασμα θα χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει πώς μια προθεσμιακή σύμβαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εφαρμογή μιας στρατηγικής διαιτησίας για καλυμμένα συμφέροντα.

Ας υποθέσουμε ότι ένας έμπορος νομισμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου εργάζεται για μια εταιρεία που πωλεί συνήθως προϊόντα στην Ευρώπη για ευρώ και ότι αυτά τα ευρώ πρέπει τελικά να μετατραπούν ξανά σε δολάρια ΗΠΑ. Ένας έμπορος σε αυτόν τον τύπο θέσης θα γνωρίζει πιθανώς το επιτοκικό επιτόκιο και την προθεσμιακή ισοτιμία μεταξύ του δολαρίου ΗΠΑ και του ευρώ στην ανοικτή αγορά, καθώς και το ποσοστό άνευ κινδύνου απόδοσης τόσο για το δολάριο ΗΠΑ όσο και για το ευρώ. Για παράδειγμα, ο έμπορος του νομίσματος γνωρίζει ότι η ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ ανά ευρώ στην ελεύθερη αγορά είναι $ 1. 35 δολάρια ΗΠΑ ανά ευρώ, το ετήσιο ποσοστό άνευ κινδύνου του Ηνωμένου Βασιλείου είναι 1% και το ευρωπαϊκό ετήσιο ποσοστό άνευ κινδύνου είναι 4%. Το συμβόλαιο προθεσμιακού συμβολαίου ενός έτους στην ελεύθερη αγορά αναγράφεται με συντελεστή $ 1. 50 δολάρια ΗΠΑ ανά ευρώ. Με αυτές τις πληροφορίες, ο συναλλασσόμενος μπορεί να καθορίσει εάν είναι διαθέσιμη μια δυνατότητα διαιτησίας καλυμμένων τόκων και πώς να δημιουργήσει μια θέση που θα κερδίσει κέρδος χωρίς κέρδη για την εταιρεία χρησιμοποιώντας μια προθεσμιακή σύμβαση.

Για να ξεκινήσει μια στρατηγική διαιτησίας για καλυμμένους τόκους, ο συναλλασσόμενος θα πρέπει πρώτα να καθορίσει ποια θα είναι η προθεσμιακή σύμβαση μεταξύ του δολαρίου ΗΠΑ και του ευρώ σε ένα περιβάλλον αποδοτικού επιτοκίου. Για να γίνει αυτός ο προσδιορισμός, ο έμπορος θα διαιρέσει την ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ ανά ευρώ με ένα συν το ετήσιο ετήσιο ποσοστό άνευ κινδύνου και, στη συνέχεια, θα πολλαπλασιάσει το αποτέλεσμα με ένα συν το ετήσιο επιτόκιο άνευ κινδύνου των ΗΠΑ.

[1. Σε αυτή την περίπτωση, η προθεσμιακή προθεσμιακή σύμβαση μεταξύ του δολαρίου ΗΠΑ και του ευρώ θα πρέπει να πωλείται για 1 δολάριο (1 + 0.04)] x (1 + 0. 04)] x. 311 δολαρίων ΗΠΑ ανά ευρώ. Από τη μονοετή προθεσμιακή σύμβαση στην ελεύθερη αγορά πωλείται με $ 1. 50 δολάρια ΗΠΑ ανά ευρώ, ο συναλλασσόμενος θα γνωρίζει ότι η προθεσμιακή σύμβαση στην ελεύθερη αγορά είναι υπερτιμημένη. Ως εκ τούτου, ένας έξυπνος έμπορος νομίσματος θα γνωρίζει ότι οτιδήποτε είναι υπερτιμημένο θα πρέπει να πωληθεί για να πραγματοποιήσει κέρδος και, ως εκ τούτου, ο έμπορος νομίσματος θα πουλήσει το προθεσμιακό συμβόλαιο και θα αγοράσει το νόμισμα της ευρώ στη σημειακή αγορά για να κερδίσει ένα μηδενικό ποσοστό απόδοσης την επένδυση.

Η στρατηγική διαιτησίας για καλυμμένο ενδιαφέρον μπορεί να επιτευχθεί με τέσσερα απλά βήματα:

Βήμα 1:

Ο έμπορος νομίσματος θα χρειαστεί να πάρει $ 1. 298 δολάρια και χρησιμοποιήστε το για να αγοράσετε € 0. 962 ευρώ.

Για τον προσδιορισμό του ποσού των δολαρίων ΗΠΑ και των ευρώ που απαιτούνται για την εφαρμογή της στρατηγικής διαιτησίας για το καλυμμένο επιτόκιο, ο έμπορος νομίσματος θα διαιρέσει την τιμή σύμβασης επί τόπου $ 1. 35 δολάρια Η.Π.Α. ανά ευρώ κατά ένα και το ευρωπαϊκό ετήσιο ποσοστό άνευ κινδύνου 4%.

1. 35 / (1 + 0. 04) = 1. 298 Στην περίπτωση αυτή, $ 1. Για τη διευκόλυνση της συναλλαγής θα χρειαστούν 298 δολάρια ΗΠΑ. Στη συνέχεια, ο έμπορος θα καθορίσει πόσα ευρώ είναι απαραίτητα για τη διευκόλυνση αυτής της συναλλαγής, η οποία καθορίζεται απλά διαιρώντας μία προς μία με το ευρωπαϊκό ετήσιο ποσοστό άνευ κινδύνου 4%.

1 / (1 + 0. 04) = 0. 962

Το ποσό που χρειάζεται είναι € 0. 962 ευρώ.

Βήμα 2:

Ο έμπορος θα πρέπει να πουλήσει μια προθεσμιακή σύμβαση για να παραδώσει 1 ευρώ. 0 ευρώ στο τέλος του έτους για μια τιμή $ 1. 50 δολάρια ΗΠΑ.

Βήμα 3:

Ο έμπορος θα πρέπει να κρατήσει τη θέση του ευρώ για το έτος, κερδίζοντας ενδιαφέρον για το ευρωπαϊκό ποσοστό κινδύνου χωρίς κινδύνους 4%. Αυτή η θέση του ευρώ θα αυξηθεί από 0 ευρώ. 962 ευρώ έως 1 ευρώ. 00 ευρώ. 0. 962 x (1 + 0.04) = 1.000

Βήμα 4: Τέλος, κατά την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας, ο έμπορος θα παραδώσει το € 1. 00 ευρώ και λάβετε $ 1. 50 δολάρια ΗΠΑ. Η συναλλαγή αυτή θα ισοδυναμεί με ένα ποσοστό απόδοσης χωρίς κινδύνους ύψους 15,6%, το οποίο μπορεί να καθοριστεί διαιρώντας $ 1. 50 δολάρια ΗΠΑ κατά $ 1. 298 δολαρίων ΗΠΑ και στη συνέχεια αφαιρώντας ένα από την απάντηση για να καθορίσετε το ποσοστό απόδοσης στις κατάλληλες μονάδες. Οι μηχανικοί αυτής της στρατηγικής καλυμμένων συμφερόντων διαιτησίας είναι πολύ σημαντικοί για να κατανοήσουν οι επενδυτές, διότι δείχνουν γιατί η ισοτιμία των επιτοκίων πρέπει να ισχύει ανά πάσα στιγμή.

(1.50 / 1.298) - 1 = 0. 156

για να διατηρήσουν οι επενδυτές να κάνουν απεριόριστα κέρδη χωρίς κίνδυνο. Η σχέση μεταξύ προθεσμιακών συμβολαίων και άλλων παραγώγων

Όπως φαίνεται στο άρθρο αυτό, οι προθεσμιακές συμβάσεις μπορούν να προσαρμοστούν ως πολύ περίπλοκα χρηματοπιστωτικά μέσα. Το εύρος και το βάθος αυτών των τύπων συμβολαίων επεκτείνεται εκθετικά όταν λαμβάνεται υπόψη ο διαφορετικός τύπος υποκείμενων χρηματοπιστωτικών μέσων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή στρατηγικής προθεσμιακών συμβάσεων. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη χρήση συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης επί μετοχών για μεμονωμένους τίτλους μετοχών ή χαρτοφυλάκια δεικτών, προθεσμιακών συμβολαίων σταθερού εισοδήματος για τίτλους όπως γραμματίων του δημοσίου και προθεσμιακών συμβολαίων επιτοκίου για επιτόκια όπως το LIBOR, τα οποία είναι ευρύτερα γνωστά στον κλάδο ως forward rate συμφωνίες.

Τέλος, οι επενδυτές πρέπει να κατανοήσουν ότι τα παράγωγα προθεσμιακών συμβολαίων θεωρούνται συνήθως το θεμέλιο συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, συμβάσεων δικαιωμάτων προαίρεσης και συμβολαίων swap. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης είναι βασικά τυποποιημένα προθεσμιακά συμβόλαια που έχουν μια επίσημη ανταλλαγή και εκκαθάριση. Οι συμβάσεις δικαιωμάτων προαιρέσεως είναι κατά βάση προθεσμιακές συμβάσεις που παρέχουν σε έναν επενδυτή την επιλογή, αλλά όχι την υποχρέωση, να ολοκληρώσει μια συναλλαγή σε κάποιο χρονικό σημείο. Οι συμβάσεις ανταλλαγής είναι βασικά μια συμφωνία δεσμευμένης αλυσίδας των προθεσμιακών συμβάσεων, η οποία απαιτεί την ανάληψη δράσης από τους επενδυτές κατά διαστήματα.

Η κατώτατη γραμμή

Μόλις γίνει κατανοητή η σχέση μεταξύ προθεσμιακών συμβολαίων και άλλων παραγώγων, οι επενδυτές μπορούν να αρχίσουν να συνειδητοποιούν γρήγορα τα χρηματοοικονομικά εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους, τις συνέπειες των παραγώγων για τη διαχείριση κινδύνου και τον δυνητικά μεγάλο και η αγορά παραγώγων είναι σημαντική σε πλήθος κυβερνητικών οργανισμών, τραπεζικών ιδρυμάτων και εταιρειών σε ολόκληρο τον κόσμο.