a:

Οποιοσδήποτε λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την κατώτατη γραμμή μιας επιχείρησης μπορεί να εφαρμόσει την ανάλυση των πέντε δυνάμεων της Porter, η οποία είναι μια μέτρηση για τον προσδιορισμό του περιβάλλοντος ενός κλάδου όσον αφορά τον ανταγωνισμό και το κέρδος. Τις περισσότερες φορές, εκείνοι που λαμβάνουν την απόφαση είναι τα οικονομικά στελέχη της εταιρείας ή της ανώτερης διοίκησης.

Όταν χρησιμοποιείται η ανάλυση των πέντε δυνάμεων της Porter, εντοπίζονται πέντε ανταγωνιστικές δυνάμεις σε μια συγκεκριμένη βιομηχανία. Με βάση την κατεύθυνση αυτών των δυνάμεων, η διοίκηση μπορεί να καθορίσει τις περιοχές της εταιρείας που χρειάζονται βελτίωση καθώς και εκείνες του συνόλου της βιομηχανίας. Η ανάλυση των πέντε δυνάμεων του Porter ονομάστηκε από τον Michael E. Porter.

Οι πέντε δυνάμεις στην ανάλυση του Porter μπορεί να διατυπωθούν διαφορετικά ανάλογα με τον εμπειρογνώμονα που τις συζητά. Εν γένει, περιλαμβάνουν την απειλή νέων ανταγωνιστών που εισέρχονται στον κλάδο, τον υπάρχοντα ανταγωνισμό στον κλάδο, την ικανότητα του προμηθευτή να διαπραγματεύεται, την ικανότητα αγοράς του πελάτη και την αντικατάσταση των διαθέσιμων προϊόντων. Όταν κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες δείχνει προς κάποια κατεύθυνση, ο κλάδος θεωρείται είτε πολύ κερδοφόρος είτε όχι πολύ κερδοφόρος.

Μια βιομηχανία με υψηλά κέρδη είναι ένα δύσκολο περιβάλλον για νέους ανταγωνιστές να εισέλθουν. Οι προμηθευτές και οι αγοραστές έχουν λίγες διαθέσιμες επιλογές και, ως εκ τούτου, αδύναμη διαπραγματευτική δύναμη. Ο ανταγωνισμός δεν είναι ισχυρός και πολύ λίγες υπηρεσίες ή προϊόντα μπορούν να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα. Οι νέοι ανταγωνιστές μπορούν εύκολα να εισέλθουν σε βιομηχανίες με χαμηλότερα κέρδη. Οι προμηθευτές και οι πελάτες έχουν περισσότερη διαπραγματευτική ισχύ, ισχυρό ανταγωνισμό και πολλά εναλλακτικά προϊόντα και υπηρεσίες είναι διαθέσιμα για να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα.