α:

Ιστορικά, οι επενδύσεις στο χρηματιστήριο γνώρισαν τη μεγαλύτερη απόδοση. Έχουν επιτελέσει καλύτερα από όλα τα άλλα είδη επενδύσεων μακροπρόθεσμα, αλλά έχουν μια τάση να κυμαίνονται από καιρό σε καιρό. Οι αναλυτές έχουν διαπιστώσει ότι τα αποθέματα έχουν κρατήσει τη θέση τους ως που δίνουν τη μεγαλύτερη απόδοση για μια περίοδο αρκετών δεκαετιών. Μεταξύ του 1925 και του 2007, οι αποδόσεις των αποθεμάτων ήταν θετικές για 53 από τα 82 έτη και αρνητικές για τα 29 από τα 82 έτη. Τα αποθέματα τείνουν να λειτουργούν καλύτερα από ό, τι τα ομόλογα κατά ένα περιθώριο 2 προς 1 από την αρχή περίπου της ίδιας περιόδου. Ενώ τα ομόλογα έχουν παραδοσιακά θεωρηθεί ως πιο σταθερή χρηματοοικονομική επένδυση, μπορούν να κυμανθούν με τον ίδιο τρόπο όπως ένα απόθεμα.

Οι επενδυτές που αγοράζουν μετοχές αποκτούν μέρος της ιδιοκτησίας στην εταιρεία. Οι επενδυτές μπορούν να αγοράσουν είτε κοινό είτε προνομιούχο απόθεμα. Οι κοινοί μέτοχοι λαμβάνουν μερίσματα και έχουν δικαίωμα ψήφου στις συνεδριάσεις των μετόχων. Οι προνομιούχοι κάτοχοι δεν διαθέτουν αυτά τα δικαιώματα ψήφου, αλλά έχουν προτεραιότητα έναντι των κοινών κατόχων όσον αφορά τα περιουσιακά στοιχεία και τα κέρδη.

Οι ιστορικές αποδόσεις μπορούν να οριστούν ως ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει κάποια ασφάλεια ή δείκτης στο παρελθόν. Οι οικονομικοί αναλυτές εξετάζουν τα δεδομένα για να προβλέψουν τον τρόπο με τον οποίο είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί κάποια ασφάλεια στο μέλλον. Τα ίδια δεδομένα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη του τρόπου με τον οποίο η συμπεριφορά των καταναλωτών μπορεί να επηρεάσει την ασφάλεια. Ενώ οι παρελθούσες επιδόσεις μιας ασφάλειας είναι μερικές φορές χρήσιμες για την πρόβλεψη μελλοντικής συμπεριφοράς, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ποτέ δεν είναι μια εγγυημένη μέθοδος. Ο γενικός κανόνας είναι ότι όσο τα παλαιότερα είναι τα δεδομένα, τόσο λιγότερο χρήσιμη είναι η πρόβλεψη της συμπεριφοράς κοντά στο μέλλον και ο οδηγός για μελλοντικές επενδυτικές αποφάσεις.