Δεδομένου ότι η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς (FOMC) ανακοίνωσε αύξηση κατά 25 μονάδες βάσης στο επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων της στις 16 Δεκεμβρίου 2015, ίσως το καλύτερο ερώτημα είναι: να ξαναέρχονται, και πόσο ψηλά θα πάνε; " Η εποχή των μηδενικών επιτοκίων τελείωσε επίσημα, αλλά κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό. Εξήντα πέντε οικονομολόγοι ερωτήθηκαν από το Wall Street Journal το Δεκέμβριο και περισσότεροι από τους μισούς πίστευαν ότι ήταν "κάπως πιθανό" ή "πολύ πιθανό" ότι το ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων θα επανέλθει κοντά στο μηδέν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Εάν οι απαισιόδοξοι είναι σωστοί, οι επενδυτές ίσως θελήσουν να προετοιμαστούν για μια οικονομία στασιμότητα στην Ιαπωνία, δεκαετίες.

Τα επιτόκια που έθεσε η Τράπεζα της Ιαπωνίας ήταν σχεδόν ή μηδενικά από το 1994, ενώ η σωρευτική οικονομική ανάπτυξη ήταν σχεδόν μηδενική. Δεν είναι μια όμορφη εικόνα και η αμερικανική εμπειρία μεταξύ του 2009 και του 2015 είναι παρόμοια με την ιαπωνική εμπειρία μεταξύ 1994-2000.

Μέσα άτομα και νοικοκυριά έχουν προσαρμοστεί στη ζωή με χαμηλά ποσοστά. Σύμφωνα με την BankRate. com στοιχεία από τις 10 Δεκεμβρίου 2015, περίπου μία εβδομάδα πριν από την ανακοίνωση της αύξησης του επιτοκίου από την Fed, το μέσο ετήσιο πιστοποιητικό καταθέσεων καταβλήθηκε 1. 10%. ο μέσος λογαριασμός αποταμίευσης κατέβαλε ένα μικροσκοπικό 0. 48%. Οι αποταμιευτές και όσοι έχουν σταθερό εισόδημα συνεχίζουν να σφυροκοπούνται στις επιστροφές τους.

Από την άλλη πλευρά, η μέση 30ετής υποθήκη σταθερού επιτοκίου θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί στο 3,92%. Ο μέσος όρος των 48 μηνών που χρησιμοποιήθηκε για το αυτόματο δάνειο ήταν ακόμη φθηνότερος στο 2, 85%. Οι δανειολήπτες και οι επενδυτές μετοχών έχουν αναπτυχθεί σε μια εποχή χαμηλών πληρωμών και μιας πτήσης για να επιστρέψει στο χρηματιστήριο.

Τα επιτόκια δεν μετακινούνται σε ατύχημα. Εξίσου σημαντικό είναι ότι ολόκληρη η οικονομία απαντά όταν κινηθούν. Τα επιτόκια είναι πολύ σημαντικά μηνύματα, και δεν παίρνει διδακτορικό στα οικονομικά για να πάρει την ουσία. Εάν θέλετε να προετοιμάσετε τα οικονομικά σας για το μέλλον, πληρώνετε για να παρακολουθείτε τα επιτόκια όταν φτάνουν.

Τι προκαλεί τα επιτόκια

Υπάρχει στην πραγματικότητα αρκετή ακαδημαϊκή συζήτηση για το θέμα των επιτοκίων. Κάποιοι πίστευαν ότι τα επιτόκια ήταν σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετα εργαλεία των λιγοστών. Άλλοι υποστηρίζουν ότι τα επιτόκια αντικατοπτρίζουν τις προτιμήσεις των αποταμιευτών και των δαπανών διαχρονικά, αλλιώς γνωστών ως Θεωρία Προτίμησης Καθαρών Χρόνων. Ο Karl Marx, ο νονός του κομμουνισμού, πίστευε ότι τα επιτόκια ήταν αντιδράσεις στις σχετικές δυνάμεις των βιομηχανικών καπιταλιστών.

Οι σύγχρονοι οικονομολόγοι, σε γενικές γραμμές, έχουν μια απλούστερη ερμηνεία: τα επιτόκια καθορίζονται από την προσφορά και τη ζήτηση χρήματος στις κεφαλαιαγορές. Εάν περισσότεροι δυνητικοί δανειολήπτες θέλουν περισσότερες πιστωτικές κάρτες, στεγαστικά δάνεια και δάνεια αυτοκινήτων, ή θέλουν να εκδώσουν περισσότερα ομόλογα, τότε η τιμή των δανειζόμενων χρημάτων αυξάνεται και τα επιτόκια αυξάνονται.Αντίθετα, τα επιτόκια μειώνονται αν οι άνθρωποι θέλουν να εξοικονομήσουν περισσότερα χρήματα και να δανειστούν λιγότερα.

Η αλληλεπίδραση της προσφοράς και της ζήτησης στις πιστωτικές αγορές καθορίζει τα "επιτόκια της αγοράς", που σημαίνουν ποια επιτόκια θα προσαρμόζονταν αν έμεναν στην ελεύθερη αγορά. Ωστόσο, τα επιτόκια της αγοράς επηρεάζονται από τις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις. Για παράδειγμα, η Federal Reserve έχει αγοράσει ομόλογα με ιστορικές τιμές από τη Μεγάλη ύφεση. Πληρώνει αυτά τα ομόλογα με νέα χρήματα και η αντίστοιχη αύξηση της προσφοράς χρήματος μειώνει τα επιτόκια.

Γιατί τα επιτόκια είναι χαμηλά

Υπάρχουν δύο επικρατούσες θεωρίες σχετικά με το γιατί το Federal Reserve κρατούσε τόσο χαμηλά τα επιτόκια. Η πρώτη θεωρία είναι ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες, όπως ο πρώην Πρόεδρος της Fed Ben Bernanke και η σημερινή Προεδρεύουσα Janet Yellen, πιστεύουν στην τακτική της νομισματικής πολιτικής του Κεϋνσιανού τύπου. Όταν η οικονομία αγωνίζεται και η οικονομία του Η.Π.Α παλεύει για χρόνια, η βασανιστική συνταγή είναι να μειωθούν τα επιτόκια. Αυτό αποθαρρύνει την εξοικονόμηση και ενθαρρύνει το δανεισμό και τις δαπάνες. Οι υποστηρικτές αυτής της νομισματικής πολιτικής πιστεύουν ότι τα χαμηλά ποσοστά απειλούν την οικονομική ανάπτυξη για να καθορίσουν την καθυστερημένη συνολική ζήτηση.

Η δεύτερη θεωρία είναι ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση χρειάζεται χαμηλά επιτόκια για να καταβάλει τόκους στο μαζικό δημόσιο χρέος. Από το 4ο τρίμηνο του 2015, σχεδόν τα δύο τρίτα του εθνικού χρέους εξυπηρετούνται από βραχυπρόθεσμα κρατικά ομόλογα ή διάρκειες μικρότερες του ενός έτους. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου χρηματοδοτείται από το χρέος ως υποθήκη υποδεικνυόμενου από τιμολόγιο. Εάν τα επιτόκια ανέλθουν σε ιστορικούς μέσους όρους, όπως το 4 έως 6%, τότε η πληρωμή για τους τόκους μόνο τρώει σχεδόν ολόκληρο τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό.

Υπάρχει ένας εύλογος πυρήνας αλήθειας σε κάθε θεωρία. Μπορεί να είναι μια ευχάριστη σύμπτωση ότι το κεϋνσιανό φάρμακο που υποστηρίζουν οι κεντρικοί τραπεζίτες συμβαίνει να βοηθήσει την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να διαχειριστεί τους λογαριασμούς της. Είτε έτσι είτε αλλιώς, μερικές σοβαρές θεωρητικές και πρακτικές δυνάμεις ωθούν προς τα κάτω τα επιτόκια-στόχους.

Γιατί οι αυξημένες τιμές FOMC

Η FOMC ήξερε ότι έπρεπε να αυξήσει τα τέλη τελικά. Χωρίς να θεραπεύσει το πρόβλημα της έλλειψης, το οποίο είναι ουσιαστικά αδύνατο, το επιτόκιο της αγοράς δεν μπορεί ποτέ να είναι μηδενικό. Η σημερινή κατανάλωση είναι πάντα ελκυστικότερη από τη μελλοντική κατανάλωση σε έναν σπάνιο κόσμο, οπότε εκείνοι που θέλουν να καταναλώσουν περισσότερο σήμερα, μέσω δανεισμού, πρέπει να πληρώσουν ένα ασφάλιστρο για να πάρουν περισσότερα χρήματα. Εκείνοι που επιθυμούν να αναβάλουν την κατανάλωση μπορούν να χρεώσουν ένα επιτόκιο ασφάλιστρου με μερικές από τις σημερινές αγοραστικές δυνάμεις τους.

Δύο μεγάλα προβλήματα συμβαίνουν όταν οι κεντρικές τράπεζες αφήνουν τα επιτόκια πολύ χαμηλά για πολύ καιρό. Η πρώτη είναι οι χαμηλές τιμές δημιουργούν φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων. Τα χρόνια χαμηλά επιτόκια καθιστούν πολύ εύκολη την πραγματοποίηση δαπανηρών μακροπρόθεσμων έργων, όπως η κατασκευή κατοικιών ή η κατασκευή ενός νέου εργοστασίου. Επίσης, αναγκάζουν τους επενδυτές και τους αποταμιευτές να επιλέγουν πιο επικίνδυνες επενδύσεις, όπως τα αποθέματα. Αυτό οδηγεί τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων σε μη βιώσιμα επίπεδα, πράγμα που συνέβη ακριβώς πριν από το 2007.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ο πληθωρισμός, ένας σοβαρός μακροπρόθεσμος κίνδυνος που πρέπει να βιώσουν όλοι οι αποταμιευτές και οι επενδυτές.Η Fed έχει πολλά νομισματικά εργαλεία, αλλά το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της εισφέρει νέα χρήματα στην οικονομία. Αν τα νέα χρήματα κυκλοφορήσουν ταχύτερα από το ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης, οι τιμές αρχίζουν να αυξάνονται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα δολάρια κυνηγούν σχετικά λιγότερα αγαθά, επομένως οι τιμές της αγοράς αυξάνονται.

Ήταν μάλλον παρελθόν χρόνος για μια αύξηση Fed επιτοκίου. Παρόλο που ο αμφιλεγόμενος Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) δεν έχει αυξηθεί πολύ κατά το παρελθόν, η έκθεση του Κράτους για το Στέγαση του Κράτους από το Χάρβαρντ έδειξε ότι το κόστος επιβαρύνει τις αμερικανικές οικογένειες χειρότερα από ποτέ. Η ιδιοκτησία στο σπίτι είναι 50 ετών χαμηλή και τα διάσημα ενοικιάματα αυξάνονται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 6% ετησίως. Καταγράψτε τους αριθμούς των ενοικιαστών και των ιδιοκτητών που χαρακτηρίζονται ως σοβαρά επιβαρυμένοι από τις μηνιαίες πληρωμές τους.

Οι τιμές των τροφίμων εξαντλούνται επίσης. το βόειο κρέας αυξήθηκε κατά 12,3% σε ετήσια βάση μεταξύ του 2014 και του 2015 · τα αυγά σε επίπεδο αγροκτήματος αυξήθηκαν 35,4% μεταξύ Απριλίου και Μαΐου 2015, μεταξύ πολλών άλλων παραδειγμάτων. Προσθέστε αυτές τις ανησυχίες σε ρεκόρ υψηλών αποδόσεων και είναι σαφές ότι η Fed χρειάζεται να αφήσει κάποιο αέρα από τις φυσαλίδες.

Θα συνεχίσουν να αυξάνονται τα επιτόκια;

Οι επενδυτές δεν πρέπει να ενδιαφέρονται τόσο πολύ ώστε τα επιτόκια να αυξηθούν κατά 0,25%. Πιο σημαντική είναι η τροχιά. με άλλα λόγια, πόσο μακριά και πόσο γρήγορα θα αυξηθούν τα ποσοστά. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας, που ονομάζεται Σύνοψη Οικονομικών Προβλέψεων (SEP), οι επενδυτές θα πρέπει να αναμένουν τέσσερις αυξήσεις κατά τη διάρκεια του 2016. Κάθε αύξηση προβλέπεται να είναι 25 bps, με συνολικά 100 bps.

Ακόμη και αν τα ποσοστά αυξάνονται από μηδέν σε 1.00 ή 1.25%, θα παραμένουν πολύ χαμηλά σύμφωνα με τα ιστορικά πρότυπα. Το σύνολο του προγράμματος εξαρτάται από την αντίληψη της υγείας της οικονομίας των ΗΠΑ. Εάν η ύφεση επιστρέφει το 2016, και μερικές προβλέπουν, πιθανότητες είναι η Fed να επιβραδύνει, να σταματήσει ή να αναστρέψει τις αυξήσεις των επιτοκίων.

Τα επιτόκια πιθανότατα θα πρέπει να συνεχίσουν να αυξάνονται. Εξάλλου, είναι εξαιρετικά απίθανο η οικονομία να δει ακριβή επιτόκια της αγοράς μετά από μόλις 0,25% αύξηση του επιτοκίου των ομοσπονδιακών κεφαλαίων. Το χρηματιστήριο ανταποκρίθηκε καλά στην αύξηση του πρώτου επιτοκίου, φαινομενικά προσφέροντας στην Fed κάποια διαβεβαίωση ότι η οικονομία μπορεί να χειριστεί ένα ή δύο χτυπήματα.

Για να αποφευχθεί μια οικονομική κρίση, τα επιτόκια θα πρέπει να συνεχίσουν να αυξάνονται. Η Fed τηλεγράφει μια διαδοχική στρατηγική, δίνοντας στους επενδυτές αρκετό χρόνο να αντιδράσουν. Αυτό θα μπορούσε να είναι ευπρόσδεκτη είδηση ​​για τους αποταμιευτές, τα νοικοκυριά που τονίζουν και ίσως για την οικονομία στο σύνολό της.