Επί σειρά ετών, το Υπουργείο Εργασίας προσπάθησε να δημιουργήσει ένα ισχυρότερο εμπιστευτικό επίπεδο φροντίδας για μια ευρύτερη ομάδα επαγγελματιών επενδυτικών συμβουλών. Στην ουσία, τα άτομα που παρέχουν επενδυτικές συμβουλές πρέπει να θέτουν τα συμφέροντα των πελατών τους μπροστά από τα δικά τους. ( Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα, βλέπε 5 παρανοήσεις σχετικά με έναν εμπιστευματοδόχο )

Η DOL, η οποία αρχικά δήλωσε ότι θα κυκλοφορήσει την πρότασή της τον Ιανουάριο, τώρα δήλωσε ότι θα μπορούσε να έρθει τον Αύγουστο. Τώρα, αυτή η προθεσμία είναι υπό αμφισβήτηση. Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2010. Εν τω μεταξύ, ο χρηματοπιστωτικός κλάδος ξοδεύει σκάφη με χρήματα για να διατηρήσει αυτό το υψηλότερο επίπεδο στον κόλπο. Κανείς δεν έχει δει όμως τους αναθεωρημένους κανόνες, αλλά δεν είναι ακριβώς γνωστό το τι διακυβεύεται.

Το πρόβλημα είναι ότι οι μεσίτες δεν υποχρεούνται απαραίτητα να ενεργούν ως καταπιστευματοδόχος, δηλαδή να ενεργούν προς το καλύτερο συμφέρον των πελατών τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους οικονομικούς συμβούλους που βασίζονται στην προμήθεια - και όχι για τους οικονομικούς συμβούλους που βασίζονται σε αμοιβές - καθώς δεν πληρώνονται μέχρι να πουλήσουν ένα προϊόν. Το ΔΟΛ έχει δηλώσει ότι οι προμήθειες δεν θα τεθούν εκτός νόμου, αλλά αυτό δεν έχει κρατήσει τις εταιρείες του κλάδου των Χρηματιστηρίων Αξιών και Χρηματοπιστωτικών Αγορών (SIFMA) και του Ινστιτούτου Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών, λέγοντας ότι ένα ισχυρότερο εμπιστευτικό πρότυπο θα δυσκολευόταν περισσότερο εξυπηρετούν τους επενδυτές στο κατώτερο άκρο του φάσματος πλούτου. (

Για σχετική ανάγνωση, δείτε: Πληρωμή του επενδυτικού σας συμβούλου: Τέλη ή προμήθειες;

)

AD:

Το ζήτημα επανήλθε πρόσφατα εδώ και εδώ.

Ο ισχύων νόμος

Καθώς ο κανόνας DOL γράφεται τώρα, οι καταπιστευματοδόχοι δεν μπορούν να καταβληθούν με τρόπο που να μπορεί να δημιουργήσει σύγκρουση συμφερόντων. Ωστόσο, η αποζημίωση των ασφαλιστικών πρακτόρων και των μεσιτών βασίζεται σε προμήθειες επί των πωλήσεων προϊόντων, πράγμα που σημαίνει ότι ενθαρρύνονται να πωλούν ακριβότερα προϊόντα όταν ένα φθηνότερο μπορεί να είναι καλύτερο.

Και με την κατανομή των εσόδων, τα κεφάλαια των εταιρειών διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που πληρώνουν περισσότερα στους μεσίτες για την πώληση των προϊόντων τους μπορεί να πωλούνται με μεγαλύτερη συχνότητα από τα λιγότερο κερδοφόρα κεφάλαια που θα μπορούσαν να είναι καλύτερη αντιστοίχιση για έναν πελάτη.

Ο νόμος Dodd-Frank του 2010 έδωσε στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς το δικαίωμα να καταστήσει τους μεσίτες πράκτορες καταπιστευματοδόχων, αλλά δεν απαιτούσε κανένας γραπτό κανόνα. Όπως συμβαίνει τώρα, μόνο οι επενδυτικοί σύμβουλοι κρατούνται σε καταπιστευτικό επίπεδο. το μπαρ είναι χαμηλότερο για μεσίτες, δεδομένου ότι πρέπει μόνο να πληρούν έναν κανόνα καταλληλότητας.

Η κατώτατη γραμμή

Κανένας καταπιστευματικός κανόνας δεν θα σταματήσει όλες τις οικονομικές παραβάσεις και οι καταχρηστικές πρακτικές πωλήσεων είναι η εξαίρεση μάλλον από τον κανόνα. Αν όμως υιοθετηθεί ένα υψηλό πρότυπο, θα μπορούσε να προχωρήσει αρκετά προς την καθησυχασμό των επενδυτών ότι αντιμετωπίζονται δίκαια από τον σύμβουλό τους.Θα μπορούσε επίσης να διευκολύνει την αποκατάσταση ζημιών.