α:

Υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα σε ένα δοκιμαστικό υπόλοιπο και έναν ισολογισμό. Για παράδειγμα, ένα ισοζύγιο δοκιμής είναι μια εσωτερική αναφορά που παραμένει στη λογιστική υπηρεσία, ενώ ένας ισολογισμός είναι μια οικονομική κατάσταση που διανέμεται σε άλλα τμήματα και συχνά εκτός της εταιρείας σε επενδυτές και δανειστές.

Το υπόλοιπο δοκιμής είναι μια ενσωματωμένη αναφορά στα περισσότερα λογιστικά προγράμματα λογισμικού που αναφέρει το υπόλοιπο τελικού αποτελέσματος σε κάθε λογαριασμό, συνήθως στο τέλος κάθε περιόδου αναφοράς.

Το υπόλοιπο της δοκιμής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βεβαιωθεί ότι οι συνολικές χρεώσεις ισοδυναμούν με το σύνολο των πιστώσεων, να διενεργηθεί έλεγχος των τελικών υπολοίπων στους λογαριασμούς, να δημιουργηθεί ένα δοκιμαστικό υπόλοιπο εργασίας που περιλαμβάνει προσαρμογές εγγραφών ή να δημιουργηθεί ισολογισμό και κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, ελλείψει ειδικού λογισμικού για τους σκοπούς αυτούς.

Η δοκιμαστική ισορροπία αποδεικνύει πληροφορίες σε επίπεδο λογαριασμού και επομένως είναι πιο κοκκώδης. Περιλαμβάνει τα υπόλοιπα των πραγματικών, ονομαστικών και προσωπικών λογαριασμών.

Αντίθετα, ο ισολογισμός εμφανίζει μόνο τα υπόλοιπα των πραγματικών και προσωπικών λογαριασμών. Επίσης, σε αντίθεση με τη δοκιμαστική ισορροπία, ο ισολογισμός συγκεντρώνει πολλούς λογαριασμούς, συγκεντρώνοντας το ποσό των περιουσιακών στοιχείων, των υποχρεώσεων και των ιδίων κεφαλαίων στα λογιστικά βιβλία σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Ο ισολογισμός περιλαμβάνει τα εκκρεμή έξοδα, το δεδουλευμένο εισόδημα και την αξία του αποθέματος κλεισίματος, ενώ το υπόλοιπο της δοκιμής δεν ισχύει. Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο διαφέρουν οι δύο είναι ότι ένας ισολογισμός πρέπει να κατασκευαστεί σύμφωνα με ένα τυποποιημένο μορφότυπο όπως περιγράφεται σε ένα λογιστικό πλαίσιο, όπως τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (IFRS) ή οι Γενικώς Αποδεκτές Λογιστικές Αρχές (GAAP).