α:

Ο διευθύνων σύμβουλος της Apple Tim Cook έχει διαχειριστικό στυλ που μπορεί να οριστεί ευρέως ως δημοκρατικός.

Αντί να στέκεται σε πλήρη αντίθεση με τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Apple Steve Jobs, η Cook φαίνεται να έχει υιοθετήσει κάποιες από τις υπάρχουσες πρακτικές του θρυλικού επιχειρηματία και να αναπτύξει ένα μοναδικά αναμεμιγμένο μάντρα ηγεσίας.

Πολλοί ανησυχούσαν ότι ο Κουκ δεν είχε το τολμηρό όραμα του Jobs, αλλά έχει δικά του πλεονεκτήματα. Αυτός περιγράφεται ως χαρισματικός και προσεκτικός από τους εργαζομένους της Apple. Μέχρι στιγμής, η θητεία του χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη εστίαση στα υπάρχοντα προϊόντα και την ενθάρρυνση των σχέσεων των επιχειρήσεων και των εργαζομένων.

Αντί να συνεχίσει απλώς την κληρονομιά του αυταρχικού στυλ ηγεσίας της Jobs, ο Cook έχει παίξει με τα δυνατά του σημεία και έδωσε έμφαση στην προώθηση της συνεργασίας μεταξύ του οπλοστασίου της Apple. Αυτό είναι εξαιρετικά ενδεικτικό του δημοκρατικού τρόπου διαχείρισης, το οποίο ενθαρρύνει την ανάπτυξη συναίνεσης, ιδίως μεταξύ των εργαζομένων υψηλού επιπέδου πριν από τη λήψη αμοιβαία συνυφασμένων αποφάσεων.

Ο ρόλος της πρακτικής συμμετοχής του Διευθύνοντος Συμβούλου στην ανάπτυξη προϊόντων της Apple μειώθηκε σημαντικά από τότε που ο Cook ανέλαβε το 2011. Το iWatch είναι ένα παράδειγμα αυτής της μετατόπισης της δομής, καθώς ο Cook επέλεξε να ασχοληθεί λιγότερο με τις λεπτομέρειες της σχεδίασης προϊόντων . Αντ 'αυτού, ανέθεσε τα καθήκοντα αυτά στα μέλη του εκτελεστικού γραφείου του. Το ιδιαίτερα λεπτό του στυλ ηγεσίας βελτίωσε την υπεραξία του κλάδου και των εργαζομένων. Σε σύγκριση με τον αυστηρό και συχνά δικτατορικό τρόπο της εργασίας, το στυλ του Cook έχει επίσης οδηγήσει σε βραδύτερη λήψη αποφάσεων και σαφή απώλεια καινοτόμου οδηγού.

Σε μια καταφανή στροφή από την προσέγγιση της "πρώτης καινοτομίας" της εργασίας, ο Cook ισχυρίζεται ότι "μπορεί να κάνει μόνο μερικά πράγματα σπουδαία". Ωστόσο, ο Tim Cook μπορεί να κάνει δύσκολες αποφάσεις. Τελικά, η εστίασή του στα υπάρχοντα πλεονεκτήματα του οργανισμού, στη σημασία που δίδεται στη συμφωνία μεταξύ των ανώτατων στελεχών και στην έλλειψη μικροδιαχείρισης υποδεικνύει σαφώς ένα δημοκρατικό διαχειριστικό στυλ.