a:

Ο θρυλικός έμπορος και ο συγγραφέας J. Welles Wilder Jr. εισήγαγαν τον δείκτη κατεύθυνσης κίνησης ή το DMI το 1978. Ο Wilder ήθελε έναν δείκτη που θα μπορούσε να μετρήσει τη δύναμη και την κατεύθυνση της κίνησης των τιμών θα μπορούσε να αποφύγει ψευδή σήματα. Το DMI είναι στην πραγματικότητα δύο διαφορετικοί τυποποιημένοι δείκτες, ένας αρνητικός και ένας θετικός, που σχεδιάζονται ως γραμμές στο ίδιο διάγραμμα. Μια τρίτη γραμμή, ο μέσος δείκτης κατεύθυνσης ή ADX, είναι μη κατευθυντικός αλλά παρουσιάζει δύναμη κίνησης.

Υπάρχει ένας διαφορετικός τύπος που χρησιμοποιείται για καθέναν από τους τρεις δείκτες. Το DMI βασίζεται σε αναλογία εκθετικών κινητών μέσων (EMA), των αυξανόμενων κινήσεων τιμών (U), των μεταβολών των τιμών προς τα κάτω (D) και του πραγματικού εύρους των τιμών (TR). Αυτά εκφράζονται συχνά σε μια εξίσωση όπως EMAUP, EMADOWN και EMATR.

Οι υπολογισμοί για τα διάφορα EMA είναι πολύπλοκοι και πολυάριθμοι. Μόλις εντοπιστούν, ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό της κατευθυνόμενης κίνησης, ή DM, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα είναι επιλεγμένο. Το κανονικό διάστημα είναι 14 περιόδους. Η επιστρεφόμενη τιμή του DM μπορεί να είναι θετική (+ DM), αρνητική (-DM) ή μηδενική. -DM υπολογίζεται διαιρώντας το EMADOWN από την EMATR. + DM είναι ίσο με το EMAUP διαιρούμενο με το EMATR.

Αφού αυτές οι τιμές παράγουν αποδόσεις, βοηθούν στο σχηματισμό του δείκτη κατεύθυνσης ή DX, ο οποίος υπολογίζεται ως: Απόλυτη τιμή (+ DI - -DI) / (+ DI + -DI)).

Όταν βρεθεί η τιμή DX, υπολογίζεται το ADX ως: EMADXn-1 / ((2 / (n + 1)) x (DXn - EMADXn-1)).

Το διάγραμμα απεικονίζει τις τιμές των + DI, -DI και ADX κατά τη διάρκεια του χρονικού διαστήματος.