α:

Υπάρχουν ορισμένα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση της απόδοσης ενός επενδυτικού λογαριασμού, συμπεριλαμβανομένης της επανεξισορρόπησης και της διαφοροποίησης. Ενώ είναι και οι δύο σημαντικές, η επανεξισορρόπηση και η διαφοροποίηση προσφέρουν διαφορετικά οφέλη στους επενδυτές όταν εφαρμόζονται σωστά. Η επανεξισορρόπηση είναι η διαδικασία διατήρησης μιας συγκεκριμένης κατανομής περιουσιακών στοιχείων εντός ενός επενδυτικού λογαριασμού. η διαφοροποίηση είναι η διαδικασία δημιουργίας ενός συνδυασμού επενδύσεων μέσα σε ένα χαρτοφυλάκιο που αποσκοπεί στη μείωση του κινδύνου ενός επενδυτή. Προτού να ανασυγκροτηθεί ένα χαρτοφυλάκιο, πρέπει πρώτα να διαφοροποιηθεί.

Η διαφοροποίηση είναι ο συνδυασμός περιουσιακών στοιχείων που περιέχονται σε ένα επενδυτικό λογαριασμό που συμβάλλει στην εξάλειψη της δυνητικής μεταβλητότητας της απόδοσης. Οι επενδυτές μπορούν να διαφοροποιηθούν χρησιμοποιώντας διάφορα είδη τίτλων, όπως μετοχές, ομόλογα και μετρητά, ή προσθέτοντας διαφορετικούς τομείς ή περιοχές στις οποίες επικεντρώνονται αυτοί οι τύποι επενδύσεων. Ένα καλά διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο είναι σε θέση να διατηρήσει τη μεταβλητότητα λόγω των ποικίλων βαθμών συσχέτισης μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων. Επειδή τα αποθέματα συσχετίζονται αντιστρόφως με επενδύσεις σε ομόλογα, η κατοχή και των δύο τύπων τίτλων σε ένα χαρτοφυλάκιο παρέχει μεγαλύτερη σταθερότητα. Όταν τα αποθέματα δεν έχουν καλές επιδόσεις, τα ομόλογα διατηρούν σταθερά ή αυξάνουν την αξία τους.

Η επανεξισορρόπηση πραγματοποιείται μετά την εφαρμογή της διαφοροποίησης και χρησιμοποιείται για να διασφαλίσει ότι ο λογαριασμός του επενδυτή διατηρεί την επιλεγμένη κατανομή του ενεργητικού του. Όταν μία μόνο επένδυση σε ένα χαρτοφυλάκιο υπερέβη τις άλλες επιλογές επενδύσεων, ο λογαριασμός λέγεται ότι είναι εκτός ισολογισμού. Αυτή η απόδοση δημιουργεί μια βαρύτερη στάθμιση στην επένδυση που έχει καλές επιδόσεις, γεγονός που με την πάροδο του χρόνου καθιστά τη συνολική κατανομή ενεργητικού διαφορετική από εκείνη του αρχικά επιλεγμένου επενδυτή. Η επανεξισορρόπηση πραγματοποιείται όταν ένας διαχειριστής χαρτοφυλακίου ή ο επενδυτής πωλεί ένα τμήμα του περιουσιακού στοιχείου υψηλής απόδοσης και αγοράζει μερίδια άλλων τίτλων στο χαρτοφυλάκιο με αυτά τα έσοδα. Η αναπροσαρμογή συνιστάται σε τριμηνιαία βάση για τη διατήρηση της αρχικής κατανομής του ενεργητικού.