α:

Η διαφοροποίηση φαίνεται να εξομαλύνει τον συγκεκριμένο κίνδυνο σε μια επένδυση, ενώ η αντιστάθμιση συμβάλλει στη μείωση των απωλειών κάνοντας μια αντισταθμιστική θέση. Η διαφοροποίηση είναι μια στρατηγική διαχείρισης χαρτοφυλακίου που χρησιμοποιούν οι επενδυτές κατά την επιλογή και την κατανομή περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο. Εάν ένας επενδυτής θέλει να μειώσει τον συνολικό κίνδυνο του, δεν πρέπει να βάλει όλα του τα χρήματα σε μια επένδυση. Οι επενδυτές μπορούν να κατανείμουν τα χρήματά τους σε πολλαπλές επενδύσεις για τη μείωση του κινδύνου.

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένας επενδυτής έχει $ 500, 000 για να επενδύσει. Ο επενδυτής μπορεί να διαφοροποιήσει και να βάλει τα χρήματά του σε πολλαπλές μετοχές σε διάφορους τομείς, ακίνητα και ομόλογα. Αυτή η τεχνική συμβάλλει στη διαφοροποίηση του μη συστηματικού κινδύνου. με άλλα λόγια, προστατεύει τον επενδυτή από το να επηρεάζεται από κάθε μεμονωμένο γεγονός σε μια επένδυση.

Όταν ένας επενδυτής ανησυχεί για μια δυσμενή μείωση των τιμών στην επένδυσή του, μπορεί να αντισταθμίσει την επένδυσή του με μια αντισταθμιστική θέση για να προστατεύσει τον εαυτό του. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένας επενδυτής επενδύεται σε 100 μετοχές σε μια εταιρεία πετρελαίου, την XYZ. Θεωρεί ότι η πρόσφατη πτώση των τιμών του πετρελαίου θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στα κέρδη του. Ο επενδυτής δεν έχει αρκετά κεφάλαια για να διαφοροποιήσει τη θέση του. Αντίθετα, αποφασίζει να αντισταθμίσει τη θέση του αγοράζοντας επιλογές για να προστατεύσει τη θέση του. Μπορεί να αγοράσει ένα δικαίωμα πώλησης για να τον προστατεύσει από μια πτώση της τιμής των μετοχών. ο επενδυτής πληρώνει ένα μικρό τίμημα για την επιλογή. Αν η XYZ χάσει τις εκτιμήσεις των κερδών της και οι τιμές πέσουν, ο επενδυτής θα χάσει χρήματα για τη μακρά θέση του, αλλά θα κάνει χρήματα για την επιλογή πώλησης, η οποία περιορίζει τις απώλειές του.