α:

Τα προβλήματα κύριου παράγοντα και οι ηθικοί κίνδυνοι σχετίζονται με το ότι το ένα δημιουργεί το άλλο. Τα προβλήματα κύριου πράκτορα συμβαίνουν όταν ο διευθυντής μιας επιχείρησης προσλαμβάνει μια εταιρεία ή έναν μεμονωμένο υπάλληλο για να ολοκληρώσει καθορισμένα καθήκοντα που έχουν την τάση να ωφελούν μόνο τον κύριο υπόχρεο και να ανταγωνίζονται με το καλύτερο συμφέρον της εταιρείας ή του υπαλλήλου που καλείται να ολοκληρώσει τις εργασίες.

Όταν συμβαίνει αυτό το είδος της κατάστασης, εμφανίζονται οι ηθικοί κίνδυνοι. Ο ηθικός κίνδυνος συνήθως περιλαμβάνει πληροφορίες που έχουν εκδοθεί από μια εταιρεία κατά τη σύναψη σύμβασης με άλλη εταιρεία ή έναν πράκτορα που είναι σκόπιμα παραμορφωμένο ή τροποποιημένο προκειμένου να επιχειρήσει να πραγματοποιήσει κέρδος σε σύμβαση. Ο εμπλεκόμενος πράκτορας θα βρεθεί σε μια κατάσταση όπου αναγκάζεται να συμμορφωθεί με δυσμενείς συμβατικούς όρους για φόβο μήπως χάσει την επιχειρηματική συμφωνία. Ο πράκτορας μπορεί επίσης να έχει προσφέρει κίνητρα πολύ δελεαστικά να αρνηθεί, οδηγώντας τον να λάβει μια απόφαση που είναι δαπανηρή γι 'αυτόν, ενώ ωφελεί τον κύριο.

Ο ηθικός κίνδυνος μπορεί να προκύψει οποτεδήποτε συνάπτεται συμφωνία μεταξύ δύο οντοτήτων. Παρόλο που έχει επιτευχθεί συμφωνία, οποιοδήποτε από τα μέρη μπορεί να αποφασίσει να ενεργήσει κατά τρόπο που να στρεβλώνει τη συμφωνία. Ένα σαφές παράδειγμα ηθικού κινδύνου συμβαίνει στην περίπτωση ενός πωλητή ο οποίος αποζημιώνεται με ωριαίο επιτόκιο χωρίς προμήθεια. Ο πωλητής σε αυτή την κατάσταση μπορεί να είναι διατεθειμένος να κάνει λιγότερες προσπάθειες στην απόδοσή του, καθώς το ποσοστό αμοιβής δεν αλλάζει ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά δουλεύει. Συνήθως, αυτή η κατάσταση μπορεί να αποφευχθεί μεταβάλλοντας τη διάρθρωση των αμοιβών ώστε να περιλαμβάνει τόσο ωριαίο μισθό όσο και προμήθεια που θα χρησιμεύει ως κίνητρο απόδοσης. Αυτό αποδεικνύεται ευνοϊκό τόσο για την εταιρεία όσο και για το προσωπικό σε αυτό το σενάριο.