α:

Η αγορά τίτλων σε περιθώριο μπορεί να είναι επωφελής για έναν επενδυτή. Το κέρδος μεγεθύνεται εάν υπάρχει κέρδος, και οι απώλειες είναι οι ίδιες εάν υπάρχει απώλεια. Το περιθώριο είναι σαν να αγοράζετε μετοχές με δάνειο. Ένας επενδυτής δανείζεται κεφάλαια από μια χρηματιστηριακή εταιρεία για την αγορά μετοχών και καταβάλλει τόκους επί του δανείου. Τα ίδια τα αποθέματα κρατούνται ως εγγύηση από τη χρηματιστηριακή εταιρεία.

Υπάρχουν πολλοί κανόνες που πρέπει να ακολουθεί η μεσιτική εταιρεία και ο επενδυτής. Το Συμβούλιο της Federal Reserve καθορίζει τους κανόνες για τις απαιτήσεις περιθωρίου. Υπάρχει μια αρχική απαίτηση περιθωρίου και μια απαίτηση περιθωρίου διατήρησης.

Ο κανονισμός του Federal Reserve (TF) ορίζει ότι ένα αρχικό περιθώριο πρέπει να είναι τουλάχιστον 50%, παρόλο που πολλές εταιρείες διαμεσολάβησης καθιστούν τις απαιτήσεις τους υψηλότερες στο 70%. Αυτό σημαίνει ότι ένας επενδυτής πρέπει να πληρώσει το 50% ή και περισσότερο, αν το απαιτεί η μεσιτική εταιρεία, της τιμής αγοράς του τίτλου μπροστά. Η μεσιτική εταιρεία πρέπει να παρέχει το υπόλοιπο των κεφαλαίων.

Μετά την αρχική αγορά, ορίζεται ένα περιθώριο συντήρησης. Ο κανονισμός Τ ορίζει αυτή την απαίτηση στο 25%, αν και πολλές εταιρείες διαμεσολάβησης απαιτούν περισσότερα, όπως το 30 έως 40%. Ένα περιθώριο διατήρησης 25% σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ελάχιστο ποσό ιδίων κεφαλαίων που εκτιμάται στο 25% ή περισσότερο της συνολικής αξίας του λογαριασμού περιθωρίου.

Όταν ένας ή περισσότεροι τίτλοι στο λογαριασμό πέφτουν κάτω από μια ορισμένη τιμή και οι απαιτήσεις αυτές δεν πληρούνται, ο επενδυτής λαμβάνει μια κλήση περιθωρίου, μερικές φορές γνωστή ως "κλήση τροφοδοσίας". Σε αυτή την περίπτωση, μια εταιρεία μεσιτείας απαιτεί από τον επενδυτή να καταθέσει κεφάλαια για να επαναφέρει τον λογαριασμό στο ελάχιστο απαιτούμενο επίπεδο συντήρησης.