α:

Και οι δύο εξασφαλισμένες υποχρεώσεις στεγαστικών δανείων (COS) και οι υποχρεώσεις εξασφαλισμένων ομολόγων (CBO) είναι παρόμοιες, καθώς οι επενδυτές λαμβάνουν πληρωμές από μια ομάδα υποκείμενων περιουσιακών στοιχείων. Η διαφορά μεταξύ αυτών των τίτλων έγκειται στο είδος των περιουσιακών στοιχείων που παρέχουν ταμειακές ροές στους επενδυτές.

Μια ΚΟΑ είναι ένας τύπος ενυπόθηκης εγγύησης (MBS) με ξεχωριστές δεξαμενές από ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια που περιλαμβάνουν διαφορετικές κατηγορίες κατόχων και λήξεις (δόσεις). Όταν τα στεγαστικά δάνεια που αποτελούν τη βάση μιας ΚΟΑ είναι χαμηλής πιστωτικής ποιότητας, όπως τα δάνεια χαμηλού κινδύνου, θα υπάρξει υπερκάλυψη.

Κατά την υπερκάλυψη, ο εκδότης θα τοποθετήσει περισσότερες εξασφαλίσεις από ό, τι είναι απαραίτητο σε μια προσπάθεια επίτευξης καλύτερης πιστοληπτικής ικανότητας από έναν οργανισμό αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Μία καλύτερη βαθμολογία αποδίδεται συχνά επειδή οι επενδυτές είναι ενυπόμακτοι - σε κάποιο βαθμό - από ένα ορισμένο επίπεδο αθέτησης υποθηκών εντός της ομάδας. Οι βασικές αποπληρωμές από τα ενυπόθηκα δάνεια καταβάλλονται στους επενδυτές με διάφορα επιτόκια, ανάλογα με το ποια δόση αγοράζει ο επενδυτής. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Κέρδος από χρέος υποθηκών με MBS .)

Από την άλλη πλευρά, ένα CBO είναι ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο που υποστηρίζεται από ένα σύνολο χαμηλού βαθμού χρεωστικών τίτλων, όπως τα χρεωστικά ομόλογα και όχι τα ενυπόθηκα δάνεια. Οι CBO χωρίζονται σε δόσεις που βασίζονται σε διάφορα επίπεδα πιστωτικού κινδύνου και όχι σε διαφορετικές διάρκειες. Όπως και οι ΚΟΑ, οι ΚΟΑ μπορούν επίσης να αυξήσουν τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας τους. Ωστόσο, η πιστοληπτική τους ικανότητα αυξάνεται σε επενδυτικό βαθμό μέσω της διαφοροποίησης των διαφόρων ποιοτικών χαρακτηριστικών των ομολόγων, και όχι μέσω της υπερσύνδεσης.

Για μια μονοαπευθυντική θυρίδα σχετικά με τις υποθήκες υποαπασχόλησης και την κατάρρευση των υποπληθυσμών, ελέγξτε το χαρακτηριστικό υποθήκης Subprime Mortgages .