α:

Η διαφορά μεταξύ του χρέους μειωμένης εξασφάλισης και του ομολογιακού δανείου είναι η προτεραιότητα κατά την οποία οι απαιτήσεις χρέους καταβάλλονται από επιχείρηση που βρίσκεται σε πτώχευση ή εκκαθάριση. Εάν μια εταιρεία έχει τόσο χρέος μειωμένης εξασφάλισης όσο και ανώτερο χρέος και πρέπει να υποβληθεί σε πτώχευση ή να αντιμετωπίσει εκκαθάριση, το αρχικό χρέος επιστρέφεται πρώτα πριν από το χρέος μειωμένης εξασφάλισης. Μόλις εξοφληθεί εντελώς το ανώτερο χρέος, τότε η εταιρεία αποπληρώνει το χρέος μειωμένης εξασφάλισης.

Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος μια εταιρεία να μην είναι σε θέση να εξοφλήσει το χρέος μειωμένης εξασφάλισης λόγω του γεγονότος ότι πιθανότατα δεν έχει πολλά χρήματα και υποχρεούται να καταβάλει εκ νέου το αρχικό χρέος. Ως εκ τούτου, είναι πιο επωφελές για έναν δανειοδότη να κατέχει απαίτηση για το ανώτερο χρέος μιας εταιρείας παρά σε δάνεια μειωμένης εξασφάλισης.

Εάν μια εταιρεία αρχειοθετεί την πτώχευση, τα δικαστήρια πτώχευσης δίνουν προτεραιότητα στα ανεξόφλητα δάνεια στα οποία χρησιμοποιούνται τα εκκαθαρισμένα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας για αποπληρωμή. κάθε χρέος που έχει μικρότερη προτεραιότητα έναντι άλλων μορφών χρέους θεωρείται χρέος μειωμένης εξασφάλισης. Οποιοδήποτε χρέος με υψηλότερη προτεραιότητα έναντι άλλων μορφών χρέους θεωρείται ανώτερο χρέος.

Για παράδειγμα, αν μια εταιρεία έχει χρέος Α που ανέρχεται σε 100 δολάρια και χρέος Β που ανέρχεται σε 50 δολάρια, το χρέος Α είναι χρέος υψηλόβαθμο και το χρέος Β είναι χρέος μειωμένης εξασφάλισης. Εάν η εταιρεία πρέπει να υποβάλει αίτηση για πτώχευση, οφείλει να εκκαθαρίσει όλα τα περιουσιακά της στοιχεία για την αποπληρωμή του χρέους. Αν τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας έχουν εκκαθαριστεί για $ 125, πρέπει πρώτα να εξοφλήσει το ποσό των 100 δολαρίων του ανώτερου χρέους Α. Το υπόλοιπο χρέος μειωμένης εξασφάλισης B έχει αποπληρωθεί μόνο κατά το ήμισυ εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων.