α:

Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες (CAPEX) και τα λειτουργικά έξοδα (OPEX) αντιπροσωπεύουν δύο βασικές κατηγορίες επιχειρηματικών εξόδων. Διαφέρουν στη φύση των δαπανών και στις αντίστοιχες αγωγές τους για φορολογικούς σκοπούς.

Κεφαλαιουχικές δαπάνες

Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι τα κεφάλαια που χρησιμοποιεί μια επιχείρηση για να αγοράσει μεγάλα φυσικά αγαθά ή υπηρεσίες για να διευρύνει τις ικανότητες της εταιρείας να παράγει κέρδη. Αυτές οι αγορές μπορούν να περιλαμβάνουν υλικό (όπως εκτυπωτές ή υπολογιστές), οχήματα για τη μεταφορά αγαθών ή την αγορά ή την κατασκευή ενός νέου κτιρίου. Ο τύπος της βιομηχανίας που συμμετέχει μια εταιρεία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη φύση των κεφαλαιουχικών δαπανών της. Το αγορασθέν περιουσιακό στοιχείο μπορεί να είναι ένα νέο στοιχείο ή κάτι που βελτιώνει την παραγωγική ζωή ενός στοιχείου που αγόρασε προηγουμένως.

Όταν η ωφέλιμη ζωή του περιουσιακού στοιχείου εκτείνεται περισσότερο από ένα χρόνο, τότε το ΚΕΦΑΚΙΟ καταχωρείται ως περιουσιακό στοιχείο στον ισολογισμό και αποτιμάται χρησιμοποιώντας αποσβέσεις για να κατανείμει το κόστος του περιουσιακού στοιχείου για την καθορισμένη ωφέλιμη ζωή του ως που καθορίζονται από τους φορολογικούς κανονισμούς. Τα κεφαλαιουχικά έξοδα αποσβένονται συχνότερα σε περίοδο πέντε έως 10 ετών, αλλά μπορούν να αποσβένονται για περισσότερες από δύο δεκαετίες στην περίπτωση των ακινήτων.

Λειτουργικά έξοδα

Έξοδα λειτουργίας προκύπτουν από τις συνεχιζόμενες δαπάνες που μια επιχείρηση πληρώνει για να εκτελέσει τη βασική της δραστηριότητα. Σε αντίθεση με τις κεφαλαιουχικές δαπάνες, τα λειτουργικά έξοδα είναι πλήρως φορολογητέα στο έτος κατά το οποίο γίνονται. Καθώς τα λειτουργικά έξοδα αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των τακτικών δαπανών μιας επιχείρησης, η διοίκηση εξετάζει τρόπους μείωσης των λειτουργικών εξόδων χωρίς να προκαλεί σημαντική πτώση της ποιότητας ή της παραγωγής.

Κάποιες φορές, ένα στοιχείο που συνήθως θα λαμβάνεται μέσω κεφαλαιουχικών δαπανών μπορεί να έχει το κόστος του εκχωρημένο στα λειτουργικά έξοδα αν μια εταιρεία επιλέξει να μισθώσει το στοιχείο αντί να το αγοράσει. Αυτό μπορεί να είναι μια οικονομικά ελκυστική επιλογή εάν η εταιρεία έχει περιορισμένη ταμειακή ροή και θέλει να είναι σε θέση να αφαιρέσει το συνολικό κόστος του στοιχείου για το έτος. Παραδείγματα λειτουργικών δαπανών περιλαμβάνουν τα έξοδα έρευνας και ανάπτυξης (Ε & Α), τις συνεισφορές στο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, τους φόρους ακίνητης περιουσίας, τα επαγγελματικά ταξίδια, το ενοίκιο και τα έξοδα ασφάλισης.

Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι μεγάλες αγορές και επειδή το κόστος τους μπορεί να ανακτηθεί με την πάροδο του χρόνου μέσω της απόσβεσης, οι εταιρείες συνήθως προϋπολογίζουν τις αγορές αυτές ξεχωριστά από την προετοιμασία ενός επιχειρησιακού προϋπολογισμού.