Πολλοί μικροεπενδυτές εξετάζουν εναλλακτικές επενδύσεις ως εργαλείο διαφοροποίησης των χαρτοφυλακίων μετοχών και ομολόγων τους. Οι εναλλακτικές επενδύσεις δεν συσχετίζονται στενά με την απόδοση των μετοχών και των ομολόγων, αλλά οι επενδύσεις αυτές είναι πολύπλοκες και ακριβότερες.

Ορισμός εναλλακτικών επενδύσεων

Οι περισσότεροι μεμονωμένοι επενδυτές κατέχουν χαρτοφυλάκιο που συνδυάζει μετοχές, ομόλογα και μετρητά. Μια εναλλακτική επένδυση δεν ταιριάζει σε αυτές τις παραδοσιακές κατηγορίες. Οι ιδιωτικές επενδύσεις σε μετοχές και τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου θεωρούνται εναλλακτικές επενδύσεις, όπως είναι τα βασικά εμπορεύματα, τα παράγωγα, τα συμβεβλημένα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και τα ακίνητα Μέχρι πρόσφατα, οι μεμονωμένοι επενδυτές δεν είχαν πρόσβαση σε αυτούς τους τύπους επενδύσεων.

Επίλυση του προβλήματος της ρευστότητας

Οι παραδοσιακές επενδύσεις δεν προσφέρουν επαρκή ρευστότητα για να καλύψουν τις ανάγκες των μικροεπενδυτών. Για παράδειγμα, τα περισσότερα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια και τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου απαιτούν συμφωνίες κλεισίματος. Οι συμφωνίες αυτές επιτρέπουν μόνο στον επενδυτή να ρευστοποιήσει τις συμμετοχές του μία φορά ανά τρίμηνο ή έτος. Αυτή η πολιτική επιτρέπει στον διαχειριστή χαρτοφυλακίου να επενδύει το μεγαλύτερο μέρος του ενεργητικού χωρίς να χρειάζεται να ανταποκριθεί στα αιτήματα απόσυρσης επενδυτών.

Άλλες εναλλακτικές επενδύσεις δεν πραγματοποιούν συναλλαγές στις παραδοσιακές αγορές. Τα ακίνητα, για παράδειγμα, πωλούνται μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ αγοραστών και πωλητών, οπότε μπορεί να χρειαστούν μήνες για να οριστικοποιηθούν. Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια μπορούν να επενδύουν σε εταιρείες που δεν έχουν κοινή χρηματιστηριακή συναλλαγή σε χρηματιστήριο. Όπως και με τα ακίνητα, η πώληση ενός συμμετοχικού κεφαλαίου ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου μπορεί να απαιτήσει μακρά διαδικασία διαπραγμάτευσης.

Τώρα προσφέρονται στους επενδυτές ρευστές εναλλακτικές επενδύσεις μέσω κεφαλαίων που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) και αμοιβαίων κεφαλαίων. Αυτά τα χαρτοφυλάκια διαχειρίζονται για να παρακολουθούν τις επενδυτικές επιδόσεις μιας συγκεκριμένης κατηγορίας εναλλακτικών επενδυτικών στοιχείων. Οι επενδύσεις είναι ρευστοί επειδή ένας επενδυτής μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει οποιαδήποτε εργάσιμη ημέρα.

Τα μεμονωμένα επενδυτικά κεφάλαια αρχίζουν να εξετάζουν επενδύσεις που δεν συσχετίζονται με χαρτοφυλάκια μετοχών και ομολόγων, όπως οι εναλλακτικές επενδύσεις που χρησιμοποιούν οι μικροεπενδυτές για τη διαφοροποίηση των χαρτοφυλακίων τους.

Δύο εκδηλώσεις ώθησαν τους μεμονωμένους επενδυτές να εξετάσουν εναλλακτικές επενδύσεις. Η απότομη πτώση της αγοράς το 2007 και το 2008 προκάλεσε πολλούς επενδυτές να σκεφτούν την ανοχή τους σε κινδύνους για μετοχές. Τα χαμηλά επιτόκια και ο κίνδυνος αύξησης των επιτοκίων θα επηρεάσουν επίσης την αξία των χαρτοφυλακίων ομολόγων. Οι ταμειακές εισροές σε ρευστοποιήσιμες εναλλακτικές επενδύσεις αυξάνονται δραματικά καθώς οι επενδυτές διαφοροποιούν και μειώνουν την έκθεσή τους σε μετοχές και ομόλογα.

Κίνδυνος Εναλλακτικής Επένδυσης

Οι εναλλακτικές επενδύσεις σε υγρά έχουν διάφορους κινδύνους.Αυτοί οι διαχειριστές χαρτοφυλακίου πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις ρευστότητας ενός ΕΙΕΕ ή αμοιβαίου κεφαλαίου, ενώ παράλληλα διαχειρίζονται επενδύσεις που είναι πιο δύσκολο να πωληθούν. Ας υποθέσουμε ότι το αμοιβαίο κεφάλαιο σας επενδύει σε ακίνητα. Εάν η ζήτηση για εξαγορές επενδυτών είναι αρκετά υψηλή, η εταιρεία ακινήτων ίσως χρειαστεί να πουλήσει τις συμμετοχές της νωρίτερα από ό, τι είχε προγραμματιστεί. Αυτή η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει την τιμή που εισπράχθηκε για τα πωληθέντα περιουσιακά στοιχεία και να βλάψει τη συνολική αξία του ταμείου.

Επειδή αυτές οι επενδύσεις είναι πιο πολύπλοκες από τα χαρτοφυλάκια μετοχών και ομολόγων, τα χαρτοφυλάκια είναι πιο δαπανηρά για τη διαχείριση. Ο ετήσιος δείκτης δαπανών για μια ρευστοποίηση εναλλακτικής επένδυσης μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος από ένα ενεργό χαρτοφυλάκιο χαρτοφυλακίου μετοχών ή ομολόγων, το οποίο μπορεί να μειώσει τον ρυθμό απόδοσης σε βάθος χρόνου.

Τα συνταξιοδοτικά ταμεία

Πολλά μεγάλα συνταξιοδοτικά προγράμματα έχουν επίσης διαφοροποιηθεί σε εναλλακτικές επενδύσεις. Δύο από τα μεγαλύτερα συνταξιοδοτικά προγράμματα στις Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονται στην Καλιφόρνια. Για την περίοδο που έληξε στις 30 Ιουνίου 2015, και τα δύο σχέδια είχαν περιουσιακά στοιχεία που επενδύθηκαν σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Το σύστημα συνταξιοδότησης του καθηγητή του κράτους της Καλιφόρνια (CalSTRS), για παράδειγμα, είχε το 10% του ενεργητικού του σε επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων. Ένα άλλο ταμείο, το σύστημα συνταξιοδότησης δημόσιων υπαλλήλων της Καλιφόρνιας (CalPERS), είχε περίπου το 9% του χαρτοφυλακίου του που επενδύθηκε σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία επηρεάζονται επίσης από το υψηλότερο κόστος των εναλλακτικών επενδύσεων.