α:

Μια αποπληθωριστική σπείρα συμβαίνει όταν μια υποβαθμισμένη οικονομία οδηγεί σε πτώση των τιμών. Οι καταναλωτές σταματούν να δαπανώνται και οι επιχειρήσεις σταματούν να επενδύουν για την πρόβλεψη χαμηλότερων τιμών στο μέλλον. Οι μειωμένες δαπάνες οδηγούν σε ακόμη πιο αργή οικονομία, καθώς η μείωση της ζήτησης έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας. Αυτό υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο τις τιμές, εντείνοντας το αρχικό πρόβλημα.

Αυτός ο αρνητικός αυτοαπασχολούμενος κύκλος μπορεί να συνεχιστεί και να οδηγήσει σε εκπληκτική πτώση της οικονομικής παραγωγής. Την τελευταία φορά που υπήρχε μια αποπληθωριστική σπείρα ήταν στη δεκαετία του 1930 στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη Μεγάλη Ύφεση και μια χρηματιστηριακή αγορά που έχασε σχεδόν το 90% της αξίας της. Υπήρξε μεγάλο πλήθος ανθρώπινων δεινών λόγω έλλειψης απασχόλησης, οικονομικών ευκαιριών και κοινωνικής προστασίας.

Ένα παράδειγμα μιας μεγάλης οικονομίας που βρίσκεται στα πρόθυρα μιας αποπληθωριστικής σπείρας συνέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2008, καθώς το χρηματοπιστωτικό της σύστημα ήταν κακής υγείας, ενώ τα μεγάλα θεσμικά όργανα χρεοκόπησαν. Σε αυτό το σημείο, η κεντρική τράπεζα και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προχώρησαν με ένα σημαντικό πρόγραμμα για την άμβλυνση του οικονομικού άγχους και την απομάκρυνση ορισμένων από τα πιο τοξικά περιουσιακά στοιχεία από τους ισολογισμούς των τραπεζών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετώπισε παρόμοιο ζήτημα το 2014, με μέτρα για τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη να είναι επίπεδη. Τα επιτόκια για το δημόσιο χρέος ήταν ελάχιστα θετικά καθώς οι επενδυτές προωθήθηκαν για αποπληθωρισμό. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενίσχυσε την ποσοτική χαλάρωση, ή την QE, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει την οικονομία να μετατραπεί σε αποπληθωριστική σπείρα. Μέχρι στιγμής, η QE στην Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ηνωμένο Βασίλειο και η ΕΕ κατάφερε να αποτρέψει τον αποπληθωρισμό.