α:

Συνολικό όριο είναι το μέγιστο ποσό που μια ασφαλιστική εταιρεία συμφωνεί να πληρώσει για την κάλυψη των απαιτήσεων κατά τη διάρκεια μιας καθορισμένης περιόδου, γενικά ενός έτους. Πολλοί τύποι ασφαλιστηρίων συμβολαίων έχουν συνολικά όρια, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης αυτοκινήτων και της ασφάλισης υγείας. Όμως, από όλους τους τύπους ασφάλισης, η εμπορική ασφάλιση, ιδίως στον τομέα της ευθύνης για τα προϊόντα, χρησιμοποιεί το άθροισμα των ορίων. Με τον τρόπο αυτό προστατεύει τις ασφαλιστικές εταιρείες από την υπερβολική ευθύνη σε μια κατάσταση κατά την οποία ένα ελαττωματικό προϊόν προκαλεί πληθώρα αξιώσεων.

Τα περισσότερα ασφαλιστικά σχέδια ορίζουν κάπου στο λεπτό χαρτί ότι δεν είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα άπειρο ποσό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η πολιτική έχει ένα μέγιστο όριο που είναι διατεθειμένο να πληρώσει σε μια δεδομένη περίοδο, στο τέλος της οποίας το ποσό επαναφέρεται για την επόμενη περίοδο. Για παράδειγμα, θεωρήστε έναν οδηγό του οποίου η πολιτική ασφάλισης αυτοκινήτου έχει συνολικό όριο $ 24, 000 ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρεία θα πληρώσει έως και $ 24, 000 για νόμιμες αξιώσεις κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Δεκέμβριο. Δεν έχει σημασία αν χρειάζεται ένας ισχυρισμός, δύο ισχυρισμοί ή πολλοί ισχυρισμοί ότι φθάνουν αυτό το όριο. η εταιρεία πληρώνει στο όριο και στη συνέχεια δεν πληρώνει πλέον.

Αν ο πελάτης υποβάλει μία ασφαλιστική απαίτηση για $ 24, 000, η ​​εταιρεία το πληρώνει. Ομοίως, η εταιρεία πληρώνει εάν υποβάλει δύο αξιώσεις για $ 12, 000 η κάθε μία. Ωστόσο, αν υποβάλει τρεις αξιώσεις, το καθένα για $ 10, 000, η ​​εταιρεία πληρώνει τις δύο πρώτες αξιώσεις στο σύνολό της και $ 4, 000 της τρίτης αξίωσης. Η ευθύνη επιστρέφει στον πελάτη για τα υπόλοιπα $ 6, 000 για την τρίτη αξίωση.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες απασχολούν ομάδες αναλογιστών, στατιστικολόγων και αναλυτών για να εξασφαλίσουν ότι παραμένουν κερδοφόρα με την είσοδο περισσότερων σε δολάρια υψηλής πριμοδότησης από ό, τι πληρώνουν σε αξιώσεις. Η έρευνα που διεξάγεται από αυτούς τους επαγγελματίες καθορίζει πού μια εταιρεία καθορίζει τα συνολικά όριά της, καθώς και πόσο χρεώνει στα ασφάλιστρα, τους οποίους οι πελάτες συμφωνούν να εξασφαλίσουν και ούτω καθεξής. Τα πάντα στην ασφάλιση είναι διασυνδεδεμένα και όλα σχετίζονται με την εξασφάλιση φερεγγυότητας από τα έσοδα που υπερβαίνουν τα έξοδα. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για τον ασφαλιζόμενο να λάβει υψηλότερο συνολικό όριο είναι να πληρώσει περισσότερα σε ασφάλιστρα.

Οι εμπορικές ασφαλιστικές εταιρείες είναι πιο επιμελείς στη χρήση ορίων αθροισμάτων από οποιοδήποτε άλλο είδος ασφαλιστή. Ο μεγαλύτερος λόγος είναι ότι ο συγκεκριμένος ασφαλιστής αναλαμβάνει ευθύνη εκ μέρους των πελατών του για ελαττώματα του προϊόντος. Ας υποθέσουμε ότι μια εταιρία καλλωπισμού ανδρών φέρνει στην αγορά μια ελαττωματική ηλεκτρική ξυριστική μηχανή που έχει την τάση να εκραγεί όταν υπερθερμανθεί, προκαλώντας τραυματισμό προσώπου στον χρήστη. Οι αγωγές είναι βέβαιο ότι θα συσσωρευτούν σε αυτό το σενάριο, καταλήγοντας σε έναν καταπιεστικό όγκο αξιώσεων ευθύνης για τα προϊόντα.Με συνολικό όριο, ο ασφαλιστής φροντίζει ώστε ένα μόνο ελαττωματικό προϊόν να μην μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αφερεγγυότητα ολόκληρης της εταιρείας.