Η θετική συσχέτιση μεταξύ πληθωρισμού και ανεργίας δημιουργεί ένα μοναδικό σύνολο προκλήσεων για τους υπεύθυνους για τη χάραξη δημοσιονομικών πολιτικών. Οι πολιτικές που είναι αποτελεσματικές για την τόνωση της οικονομικής παραγωγής και την εξάλειψη της ανεργίας τείνουν να επιδεινώσουν τον πληθωρισμό, ενώ οι πολιτικές που συγκρατούν τον πληθωρισμό περιορίζουν συχνά την οικονομία και επιδεινώνουν την ανεργία.
Ιστορικά, ο πληθωρισμός και η ανεργία διατηρούν μια αντίστροφη σχέση, όπως εκπροσωπείται από την καμπύλη Phillips. Τα χαμηλά επίπεδα ανεργίας αντιστοιχούν στον υψηλότερο πληθωρισμό, ενώ η υψηλή ανεργία αντιστοιχεί στον χαμηλότερο πληθωρισμό και ακόμη και στον αποπληθωρισμό. Από λογική άποψη, αυτή η σχέση έχει νόημα. Όταν η ανεργία είναι χαμηλή, περισσότεροι καταναλωτές έχουν διακριτικό εισόδημα για την αγορά αγαθών. Η ζήτηση για προϊόντα αυξάνεται, και όταν η ζήτηση αυξάνεται, ακολουθούν οι τιμές. Σε περιόδους υψηλής ανεργίας, οι πελάτες απαιτούν λιγότερα αγαθά, γεγονός που ασκεί πτωτική πίεση στις τιμές και μειώνει τον πληθωρισμό.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πιο γνωστή περίοδος κατά την οποία ο πληθωρισμός και η ανεργία συσχετίζονταν θετικά ήταν η δεκαετία του 1970. Ο τερματισμός του σταζισμού, ο συνδυασμός του υψηλού πληθωρισμού, της υψηλής ανεργίας και της υποτονικής οικονομικής ανάπτυξης που έπληξε αυτή τη δεκαετία προκλήθηκε για διάφορους λόγους. Ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον απομάκρυνε το δολάριο ΗΠΑ από το χρυσό πρότυπο. Αντί να συνδέεται με ένα αγαθό με εγγενή αξία, το νόμισμα αφήνεται να επιπλέει, η αξία του εξαρτάται από ιδιοτροπίες της αγοράς.
Ο Nixon εφάρμοσε τους ελέγχους των μισθών και των τιμών, οι οποίοι επέβαλαν τις τιμές στις οποίες θα μπορούσαν να χρεώνουν οι πελάτες οι επιχειρήσεις. Παρόλο που το κόστος παραγωγής αυξήθηκε με συρρίκνωση του δολαρίου, οι επιχειρήσεις δεν μπορούσαν να αυξήσουν τις τιμές για να φέρουν τα έσοδα σύμφωνα με το κόστος. Αντ 'αυτού, αναγκάστηκαν να μειώσουν το κόστος με την περικοπή μισθοδοσίας για να παραμείνουν επικερδείς. Η αξία του δολαρίου συρρικνώθηκε ενώ οι θέσεις εργασίας χάθηκαν, με αποτέλεσμα τη θετική συσχέτιση μεταξύ πληθωρισμού και ανεργίας.
Δεν υπήρχε εύκολη λύση για την επίλυση του σταφυλαρίσματος της δεκαετίας του 1970. Τελικά, ο πρόεδρος της Federal Reserve, Paul Volcker, διαπίστωσε ότι το μακροπρόθεσμο κέρδος δικαιολογεί βραχυπρόθεσμο πόνο. Πραγματοποίησε δραστικά μέτρα για τη μείωση του πληθωρισμού, αυξάνοντας τα επιτόκια μέχρι και 20%, γνωρίζοντας ότι αυτά τα μέτρα θα είχαν ως αποτέλεσμα προσωρινή αλλά έντονη οικονομική συρρίκνωση. Όπως αναμενόταν, η οικονομία εισήλθε σε βαθιά ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του '80, με απώλειες εκατομμυρίων θέσεων εργασίας και κατάχρηση ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) κατά πάνω από 6%. Ωστόσο, η ανάκαμψη χαρακτηρίστηκε από έντονη ανάκαμψη του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, όλες τις χαμένες θέσεις εργασίας που ανακτήθηκαν και στη συνέχεια κάποιες από αυτές και κανένας από τους πληθωριστικούς πληθωρισμούς που χαρακτήριζαν την προηγούμενη δεκαετία.
Η θετική συσχέτιση μεταξύ πληθωρισμού και ανεργίας μπορεί επίσης να είναι καλό - όσο και τα δύο επίπεδα είναι χαμηλά.Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 υπήρξε συνδυασμός ανεργίας κάτω του 5% και πληθωρισμού κάτω του 2,5%. Μια οικονομική φούσκα στη βιομηχανία τεχνολογίας ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για το χαμηλό ποσοστό ανεργίας, ενώ το φθηνό αέριο εν μέσω της χλιαρής παγκόσμιας ζήτησης βοήθησε να διατηρηθεί ο πληθωρισμός χαμηλός. Το 2000, η τεχνολογική φούσκα ξέσπασε, με αποτέλεσμα την άνοδο της ανεργίας και οι τιμές του φυσικού αερίου άρχισαν να ανεβαίνουν. Από το 2000 έως το 2015, η σχέση μεταξύ πληθωρισμού και ανεργίας ακολούθησε και πάλι την καμπύλη Phillips.
Όταν η κυκλική ανεργία είναι διαρθρωτική ανεργία;
Πώς οι οικονομολόγοι μετρούν θετικά και αρνητικά εξωτερικά φαινόμενα;
Είναι οι τιμές του πετρελαίου και τα επιτόκια συσχετίζονται;
Ναι. Όχι. Ίσως. Οπωσδηποτε. Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Ενώ πολλές θεωρίες αφθονούν, η πραγματικότητα είναι ότι οι τιμές του πετρελαίου και τα επιτόκια έχουν κάποια συσχέτιση μεταξύ των κινήσεών τους, αλλά δεν συσχετίζονται αποκλειστικά. Στην πραγματικότητα, πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την κατεύθυνση τόσο των επιτοκίων όσο και των τιμών του πετρελαίου.