α:

Ο ασφαλιστής σε μια νέα χρηματιστηριακή αγορά χρησιμεύει ως διαμεσολαβητής μεταξύ της εταιρείας που επιθυμεί να εκδώσει μετοχές σε αρχική δημόσια προσφορά (IPO) και επενδυτές. Ο ανάδοχος βοηθά την εταιρεία να προετοιμαστεί για την IPO, εξετάζοντας θέματα όπως το ποσό που θα αναζητηθεί, τον τύπο των τίτλων που θα εκδοθούν και τη συμφωνία μεταξύ του αναδόχου και της εταιρείας.

Η συμφωνία αναδοχής μπορεί να λάβει διάφορα διαφορετικά σχήματα. Ο συνηθέστερος τύπος σύμβασης αναδοχής είναι μια σταθερή δέσμευση στην οποία ο ασφαλιστής συμφωνεί να αναλάβει τον κίνδυνο να αγοράσει ολόκληρο το απόθεμα μετοχών που εκδίδεται κατά την IPO και να πουλήσει στο κοινό στην τιμή IPO. Συχνά, υπάρχει μια ομάδα ασφαλιστών για μια δημόσια εγγραφή που συμμερίζεται τον κίνδυνο για την προσφορά, που ονομάζεται syndicate.
Στη συνέχεια, η επενδυτική τράπεζα υποβάλλει δήλωση εγγραφής στο Έντυπο S-1 στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC), στην οποία περιγράφονται οι δραστηριότητες της εταιρείας, η προγραμματισμένη χρήση για το κεφάλαιο που αντλείται από την IPO, τα βασικά στοιχεία της IPO οποιαδήποτε νομικά ζητήματα μπορεί να έχει η εταιρεία. Στη συνέχεια, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει μια περίοδο αναστολής όταν διερευνά τη διασφάλιση ότι έχουν αποκαλυφθεί όλες οι σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την IPO.

Ο ανάδοχος στη συνέχεια δημιουργεί ένα ενημερωτικό δελτίο για να προβεί σε οδικές εκθέσεις σε πιθανούς θεσμικούς επενδυτές. Το road show επιδιώκει να δημιουργήσει ενθουσιασμό για την IPO και περιλαμβάνει διασκέψεις που δίνονται στους επενδυτές σε όλη τη χώρα. Μετά το road show, ο ασφαλιστής και η εταιρεία καθορίζουν την τελική τιμή για την IPO με βάση τις παραγγελίες που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια του road show. Στη συνέχεια, η κοινοπραξία κατανέμει μετοχές στους επενδυτές. Το τελευταίο βήμα είναι η πρώτη ημέρα διαπραγμάτευσης, όταν το επενδυτικό κοινό μπορεί αρχικά να αγοράσει το απόθεμα σε ανταλλαγή.