Η διαχείριση χαρτοφυλακίων μπορεί να σημαίνει ελαφρώς διαφορετικά πράγματα σε ξεχωριστά πλαίσια, αλλά γενικά αναφέρεται στη διαδικασία ανάμειξης και εξισορρόπησης των διαφόρων επενδύσεων μέσα σε ένα χαρτοφυλάκιο με βάση τους στόχους και τις προτιμήσεις του επενδυτή. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την κατανομή του ενεργητικού. επενδυτική έρευνα · δημιουργία καθορισμένων στόχων · αξιολόγηση του κινδύνου και των αποδόσεων · και με τη χρήση πόρων προς στοχευμένους στόχους.
Το "τέλος του τριμήνου" αναφέρεται στη συμπλήρωση μιας από τις τέσσερις συγκεκριμένες τρίμηνες περιόδους του οικονομικού ημερολογίου. Τα τέταρτα τέταρτα λήγουν τον Μάρτιο ή το 1ο τρίμηνο. Ιούνιο ή Q2. Σεπτέμβριο ή τρίτο τρίμηνο. και τον Δεκέμβριο ή το Q4. Αυτές θεωρούνται σημαντικοί χρόνοι για τους επενδυτές. Πολλές επιχειρήσεις, αναλυτές, κυβερνητικές υπηρεσίες και η Federal Reserve εκδίδουν όλα τα κρίσιμα νέα δεδομένα σχετικά με διάφορες αγορές ή οικονομικούς δείκτες στο τέλος του τριμήνου.
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι πολλά hedge funds, συνταξιοδοτικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες επανισορροπίζουν πάντα τα χαρτοφυλάκιά τους στο τέλος κάθε τριμήνου. Ενώ αυτή η πεποίθηση είναι κάπως αμφιλεγόμενη και γενικά δεν διαθέτει ευρεία απόδειξη, ενισχύει την έννοια ότι το τέλος ενός τετάρτου είναι σημαντικό.
Ακόμη και αν οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί παράγοντες δεν αποκατασταθούν πάντα στο τέλος των τριμήνων, πολλοί επενδυτές χρησιμοποιούν αυτή τη φορά για να επανεκτιμήσουν τη δική τους διαχείριση χαρτοφυλακίου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας επανεξισορρόπησης μεταβάλλοντας τα περιουσιακά στοιχεία που αποτελούν το χαρτοφυλάκιο ή θέτοντας νέους στόχους χαρτοφυλακίου. Όχι μόνο είναι καλή ιδέα για τους επενδυτές να παρακολουθούν τις επενδύσεις τους από χρόνο σε χρόνο, αλλά σπάνια είναι τόσο πολύ νέες, ενεργητικές πληροφορίες που απελευθερώνονται όπως στο τέλος του ενός τριμήνου.
Η επανεξισορρόπηση συνεπάγεται την περιοδική πώληση και αγορά περιουσιακών στοιχείων εντός ενός χαρτοφυλακίου για τη διατήρηση ενός ποσοστού στόχου. Εξετάστε έναν επενδυτή που επιθυμεί αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 50%, μερίδιο εισοδήματος 25% και δείκτη χαρτοφυλακίου ομολόγων 25%. Εάν κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου τα αποθέματα ανάπτυξης ξεπεράσουν σημαντικά τις υπόλοιπες επενδύσεις, ο επενδυτής μπορεί να αποφασίσει να πωλήσει κάποια αποθέματα ανάπτυξης ή να αγοράσει περισσότερα αποθέματα εισοδήματος και ομόλογα για να φέρει το χαρτοφυλάκιο πίσω σε διαίρεση 50-25-25.
Η παραδοσιακή επανεξισορρόπηση περιλαμβάνει την εμπορία των κερδών των περιουσιακών στοιχείων με καλή απόδοση, με την πώληση υψηλών, για πιο χαμηλής απόδοσης περιουσιακών στοιχείων, αγοράζοντας χαμηλά, στο τέλος κάθε τριμήνου. Θεωρητικά, αυτό προστατεύει ένα χαρτοφυλάκιο από το να είναι πολύ εκτεθειμένο ή να απομακρύνεται από την αρχική του στρατηγική. Ωστόσο, οι διορθωτικές αναπροσαρμογές στο τέλος των τριμήνων βασίζονται σε αυθαίρετα ημερολογιακά γεγονότα που ενδέχεται να μην συμπίπτουν με τις κινήσεις της αγοράς. Ωστόσο, η συρροή νέων εκθέσεων που εμφανίζονται στο τέλος των τριμήνων συνήθως προκαλεί αντιδράσεις στην αγορά και πρέπει να προβληματίζει τους περισσότερους συμμετέχοντες.
Δεν είναι μόνο μεμονωμένοι επενδυτές που εξετάζουν το ενδεχόμενο να πραγματοποιήσουν κινήσεις χαρτοφυλακίου στο τέλος των τριμήνων. Η διαχείριση χαρτοφυλακίου είναι επίσης σημαντική για τα αμοιβαία κεφάλαια και τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια ή τα ETF. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο μορφές διαχείρισης χαρτοφυλακίου κεφαλαίων: ενεργητικές και παθητικές. Τα παθητικά κεφάλαια γενικά συνδέουν τα χαρτοφυλάκιά τους με τους δείκτες της αγοράς και συνεπάγονται λιγότερες αλλαγές σε αντάλλαγμα χαμηλότερων τελών διαχείρισης. Τα ενεργά κεφάλαια έχουν έναν διευθυντή ή μια ομάδα διαχειριστών που υιοθετούν μια πιο προορατική προσέγγιση για να κερδίσουν τις μέσες αποδόσεις της αγοράς. Αυτά τα κεφάλαια μπορούν να είναι αρκετά ενεργά κατά τα τέλη του τριμήνου, ειδικά εάν τα χαρτοφυλάκιά τους πρέπει να προσαρμοστούν για να ανταποκριθούν στους στόχους και τις στρατηγικές που είχαν τεθεί προηγουμένως.
Η διαδικασία σχεδιασμού χαρτοφυλακίου, βήμα προς βήμα | Ο σχεδιασμός του χαρτοφυλακίου
Δεν ήταν ποτέ πιο σημαντικός ή πιο απογοητευτικός για τους επενδυτές. Μάθετε τα βήματα που σχετίζονται με τη διαδικασία σχεδιασμού του χαρτοφυλακίου.
Διαχείριση Κινδύνου είναι το κλειδί για αποδόσεις χαρτοφυλακίου | Η σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου της Investopedia
Προτείνει μια στατική κατανομή που θα μπορούσε να αποβεί επιζήμια για τις φθίνουσες αγορές, καθιστώντας απαραίτητη τη συνεχή αξιολόγηση των κινδύνων. Η προστασία κινδύνου μειωμένων τιμών μπορεί να μην είναι η δύναμη της σύγχρονης θεωρίας χαρτοφυλακίου.
Τι σημαίνει αυτό για ένα δεδομένο προϊόν εάν το ποσοστό του πλεονάσματος του καταναλωτή για το συγκεκριμένο προϊόν είναι ιδιαίτερα υψηλό;
Ανακαλύψτε το υψηλό καταναλωτικό πλεόνασμα και τι σημαίνει για τη χρησιμότητα και τη δομή της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά ενός συγκεκριμένου προϊόντος.