α:

Μια ασφαλιστική εταιρεία ορίζει επικίνδυνη δραστηριότητα ουσιαστικά ως κάθε είδος επιχείρησης με υψηλό κίνδυνο τραυματισμού ή θανάτου.

Υπάρχουν διάφορες δραστηριότητες που οι ασφαλιστικές εταιρείες θεωρούν επικίνδυνες. Τέτοιες δραστηριότητες περιλαμβάνουν την πτήση με αεροπλάνο, το άλμα bungee, την αλεξιπτωτισμό, τα καταδύσεις και τα αυτοκίνητα αγώνων οδήγησης. Για τα άτομα με τα χόμπι που ορίζονται ως επικίνδυνα, η ασφάλιση ζωής ή αναπηρίας μπορεί να είναι δύσκολη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν ένα άτομο με υψηλό κίνδυνο χόμπι έχει ασφάλιση, πρέπει να πληρώσει ένα πολύ υψηλότερο ασφάλιστρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας ασφαλιστής εκδίδει μια πολιτική, αλλά αποκλείει την κάλυψη όλων των επικίνδυνων δραστηριοτήτων. Πρόκειται για μια καθαρά οικονομική λογική, δεδομένου ότι οι επικίνδυνες δραστηριότητες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ατυχήματος ή τραυματισμού, συνεπώς οι ασφαλιστές θα υποχρεωθούν να πληρώνουν τις απαιτήσεις πιο συχνά. Τελικά, ο στόχος της ασφαλιστικής εταιρείας είναι να ελαχιστοποιήσει τη δυνητική έκθεση σε πληρωμές απαιτήσεων και να διατηρήσει την κερδοφορία.

Ορισμένα άτομα δεν συμπεριλαμβάνουν τα επικίνδυνα χόμπι τους στις ασφαλιστικές αιτήσεις για να αποφύγουν την πληρωμή υψηλότερων ασφαλίστρων ή απλώς να εξασφαλίσουν έγκριση. Ο κίνδυνος σε αυτό είναι ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι πιθανό να μάθουν ούτως ή άλλως. Κατά τη διαδικασία αναδοχής, μια ασφαλιστική εταιρεία εξετάζει τα ιατρικά αρχεία. Κάθε ιστορικό τραυματισμού που μπορεί να συνδεθεί με επικίνδυνη δραστηριότητα μπορεί να αναγκάσει τον ασφαλιστή να αρνηθεί την εφαρμογή. Ένας άλλος κίνδυνος έρχεται στο μέλλον εάν ένας ασφαλιστής εκδίδει μια πολιτική και στη συνέχεια ο ασφαλισμένος είναι ανάπηρος ή σκοτωμένος όταν συμμετέχει σε ένα επικίνδυνο χόμπι στο οποίο ασκείται τακτικά, αλλά δεν αποκαλύπτει κατά τη λήψη της πολιτικής. Ο ασφαλιστής μπορεί να αρνηθεί την προκύπτουσα απαίτηση.

Η εξασφάλιση αναπηρίας και ασφάλισης ζωής για άτομα με επικίνδυνες εργασίες είναι επίσης πιο δύσκολη και πιο δαπανηρή. Οι εργαζόμενοι στον τομέα των κατασκευών, οι υπεράκτιοι αλιείς, οι ανθρακωρύχοι και άλλοι εργαζόμενοι υψηλού κινδύνου βρίσκουν συνήθως εργοδότες που τους προσφέρουν ασφαλιστική κάλυψη. Ωστόσο, η πολιτική συχνά δεν καλύπτει πλήρως ολόκληρη την οικογένεια του εργαζομένου. Εάν ένα άτομο σε επαγγέλματα υψηλού κινδύνου πρέπει να αποκτήσει ασφάλιση ιδιωτικά, συνήθως πληρώνει σημαντικά υψηλότερα ασφάλιστρα.