α:

Οι αναπτυγμένες χώρες με το μεγαλύτερο ποσοστό παγκόσμιων βιομηχανικών εταιρειών παρέμειναν σχετικά σταθερές μεταξύ του 1960 και του 2010. Οι πέντε πρώτες χώρες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία. Ωστόσο, το ποσοστό των συνολικών βιομηχανικών ανησυχιών που επικεντρώνονται σε αυτά τα ανεπτυγμένα έθνη μειώθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια αυτής της πενταετούς διάρκειας, αφήνοντας τη θέση τους στην ταχέως αυξανόμενη βιομηχανική παραγωγή στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.

AD:

Ο τομέας των βιομηχανικών αγαθών είναι μεγάλης εμβέλειας και περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, βιομηχανιών και προϊόντων. Παρ 'όλα αυτά, οι βασικές τάσεις στον τομέα της μεταποίησης ισχύουν αρκετά ομοιόμορφα σε ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Το 1960, το Ηνωμένο Βασίλειο χρησίμευσε ως έδρα για περίπου το 65% των 250 μεγαλύτερων βιομηχανικών επιχειρήσεων παγκοσμίως, με το υπόλοιπο να βρίσκεται κυρίως στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Ωστόσο, μέχρι το 2010, το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί σε μόλις πάνω από το 33% των μεγαλύτερων βιομηχανικών εταιρειών στον κόσμο. Το ποσοστό των παγκόσμιων βιομηχανικών επιχειρήσεων της Ιαπωνίας αυξήθηκε σε περίπου 15%, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία αντιπροσωπεύουν περίπου το 7% έκαστο.

AD:

Η απώλεια των ανεπτυγμένων χωρών ήταν σε μεγάλο βαθμό το κέρδος των αναδυόμενων αγορών. Από το 2015, συλλογικά, τα έθνη της Κίνας, της Ινδίας, της Βραζιλίας και του Μεξικού αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης όπως η Ουγγαρία έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται ως σημαντικά κέντρα βιομηχανικής παραγωγής. Οι βιομηχανικές εταιρείες στις αναπτυγμένες χώρες τείνουν να επικεντρώνονται περισσότερο στην καινοτομία, ενώ οι βιομηχανίες αναδυόμενων αγορών επικεντρώνονται περισσότερο στη βασική μεταποιητική παραγωγή.

AD:

Το πρότυπο για τον βιομηχανικό τομέα στις ανεπτυγμένες χώρες είναι χαρακτηριστικό του τρόπου ανάπτυξης και ωρίμανσης των οικονομιών. Καθώς οι οικονομίες εκβιομηχανίζονται, υπάρχει αρχικά μια έκρηξη της βιομηχανικής απασχόλησης και της παραγωγής. Όμως, καθώς η αύξηση της βιομηχανίας παράγει περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα για τους καταναλωτές, αυτό δημιουργεί αυξημένη ζήτηση για υπηρεσίες σε σύγκριση με τα προϊόντα. Με την πάροδο του χρόνου οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών βλέπουν έναν επιταχυνόμενο ρυθμό ανάπτυξης από τις βιομηχανικές εταιρείες και αρχίζουν να αντιπροσωπεύουν μεγαλύτερο ποσοστό του συνολικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ενός έθνους ή του ΑΕΠ.