α:

Στην επιφάνεια, το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης του Ηνωμένου Βασιλείου και το συνταξιοδοτικό σχέδιο του Καναδά έχουν πολλά κοινά. Και τα δύο είναι δημόσια, τα υποχρεωτικά συνταξιοδοτικά συστήματα γήρατος που έχουν την επιλογή να παρέχουν παροχές αναπηρίας και επιζώντων επιπλέον της συνταξιοδοτικής βοήθειας. Η πιο εντυπωσιακή διαφορά, ωστόσο, δεν αφορά τα οφέλη που αποκομίζονται από το αντίστοιχο πολίτη αλλά το πόσο διαλυτό και βιώσιμο είναι το CPP έναντι του προβληματικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Το CPP έναντι της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν είναι πραγματικά μια σύγκριση των κυβερνητικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων με τα «apples to apples», επειδή η CPP διαθέτει ένα συμπληρωματικό πρόγραμμα που δεν παρέχει η Κοινωνική Ασφάλιση, , ή OAS. Σε όλες τις επαρχίες, εκτός από το Κεμπέκ, το οποίο έχει το δικό του σύστημα συνταξιοδοτικού προγράμματος του Κεμπέκ (QPP), η CPP επιβάλλει μισθούς κατά τρόπο που κατανέμεται μεταξύ του εργοδότη και του μισθωτού, αν και το καθαρό αποτέλεσμα είναι η μείωση των μισθών των εργαζομένων από τις συνδυασμένες φορολογήσιμες ποσό. Οι φόροι επί των μισθών αρχίζουν από την ηλικία των 18 ετών και τελειώνουν στην ηλικία των 65 ετών, εκτός εάν ο συγκεκριμένος εργαζόμενος έχει ήδη αρχίσει να λαμβάνει παροχές ή έχει πεθάνει. Γενικά, οι φορολογικοί συντελεστές CPP και τα όρια εισοδήματος είναι χαμηλότεροι από την κοινωνική ασφάλιση, πράγμα που σημαίνει ότι τα αντίστοιχα οφέλη τείνουν να είναι πολύ χαμηλότερα.

Οι εν λόγω φορολογούμενοι μισθοί τοποθετούνται σε ένα trust fund το οποίο διαχειρίζεται το επενδυτικό συμβούλιο της CPP, το οποίο με τη σειρά του επενδύει τα κεφάλαια σε ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών, ομολόγων και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Με αυτή την έννοια, το ταμείο αμοιβαίων κεφαλαίων είναι πολύ πιο πραγματικό από το Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης. Όταν ένα άτομο φτάνει στην ηλικία συνταξιοδότησης, οι παροχές του καθορίζονται με βάση τα 40 έτη με τα υψηλότερα εισοδήματα. Τα άτομα που κερδίζουν περισσότερο εισόδημα, σε κάποιο βαθμό, συμβάλλουν περισσότερο στην CPP και λαμβάνουν υψηλότερα οφέλη στη συνταξιοδότηση.

Κοινωνική Ασφάλιση

Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα που ισχύει σε κάθε κράτος, χωρίς εξαιρέσεις. Όπως και η CPP, οι φόροι κατανέμονται μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη. Και πάλι, αυτή η διάκριση έχει μικρή καθαρή επίδραση στο πραγματικό εισόδημα. Η κοινωνική ασφάλιση μεταφέρει ένα ευρύτερο δίχτυ από το CPP και περιλαμβάνει τόσο τα προγράμματα Medicare όσο και Medicaid.

Οι φόροι κοινωνικής ασφάλισης καταβάλλονται από όλους τους δικαιούχους εισοδήματος, ανεξαρτήτως ηλικίας. Οι συνταξιούχοι μπορούν να διεκδικήσουν παροχές μεταξύ των ηλικιών 62 και 67 ετών και τα οφέλη καθορίζονται λαμβάνοντας τα 35 υψηλότερα έτη απολαβής στο ιστορικό εργασίας ενός ατόμου. Όπως και η CPP, εκείνοι με υψηλότερα εισοδήματα βλέπουν υψηλότερα επίπεδα παροχών κατά τη συνταξιοδότηση.

Ωστόσο, το ταμείο αμοιβαίων κεφαλαίων προσφέρει τη σημαντικότερη διαφορά κατά τη σύγκριση της CPP με την κοινωνική ασφάλιση. Σε αντίθεση με το trust fund της CPP, το οποίο διαχειρίζεται πραγματικά τους μισθούς με φόρους CPP, το Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης δανείζει το 100% του ενεργητικού του στο U.S. κυβέρνηση. Τα χρήματα που φορολογούνται για την κοινωνική ασφάλιση δεν επενδύονται ως προοριζόμενα για πληρωμές κοινωνικής ασφάλισης, αλλά δαπανώνται στον γενικό προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να φορολογήσει ή να δανειστεί χρήματα για να πραγματοποιήσει πληρωμές κοινωνικής ασφάλισης. Οι δημοσιονομικές ελλείψεις έχουν απειλήσει πολλές φορές την φερεγγυότητα της κοινωνικής ασφάλισης.