α:

Η απόσβεση και η απομείωση σχετίζονται με την αξία των άϋλων περιουσιακών στοιχείων μιας εταιρείας, τα οποία εμφανίζονται στον ισολογισμό. Τα άυλα περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν υπεραξία ή αξία στο όνομα και τη φήμη της ίδιας της εταιρείας. Επίσης, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα δίδονται σε αξία και αναφέρονται ως άυλα περιουσιακά στοιχεία. Όπως συμβαίνει με κάθε άλλο στοιχείο, υπάρχει μια εκτιμώμενη διάρκεια ζωής και, επομένως, η απόσβεση της αξίας με την πάροδο του χρόνου. Η απόσβεση χρησιμοποιείται για να αντικατοπτρίζει τη μείωση της αξίας ενός άϋλου περιουσιακού στοιχείου κατά τη διάρκεια ζωής του. Απομείωση προκύπτει όταν ένα άυλο περιουσιακό στοιχείο θεωρείται λιγότερο πολύτιμο από αυτό που αναφέρεται στον ισολογισμό μετά την απόσβεση.

Η ιδέα της απόσβεσης είναι ότι απεικονίζει το κόστος χρήσης της αξίας του άϋλου περιουσιακού στοιχείου για την παραγωγή εσόδων. Για τον προσδιορισμό της απόσβεσης, η εταιρεία καθορίζει μια παρούσα αξία για το άϋλο περιουσιακό στοιχείο και καθορίζει το ωφέλιμο ωφέλιμο χρόνο ζωής του, όπως και με την υποτίμηση του υπολογισμού. Το ετήσιο ποσό αφαιρείται κάθε έτος στον ισολογισμό για να αντικατοπτρίζει την τρέχουσα αξία του περιουσιακού στοιχείου. Αυτό γίνεται μέσω μιας χρεωστικής εγγραφής στο λογαριασμό εξόδων απόσβεσης και πίστωσης στον αντισυμβαλλόμενο λογαριασμό που αναφέρεται στον ισολογισμό, που ονομάζεται σωρευμένη απόσβεση. Το ποσό αναφέρεται επίσης στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων για κάθε λογιστική περίοδο ως έξοδο έναντι του λειτουργικού κέρδους, μαζί με τους φόρους, τους τόκους και τις αποσβέσεις. Το αποτέλεσμα είναι το καθαρό εισόδημα που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των κερδών ανά μετοχή. Για το λόγο αυτό, η υπερεκτίμηση ή η υποτίμηση της αξίας διάσωσης του περιουσιακού στοιχείου και της ωφέλιμης ζωής μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στην κατώτατη γραμμή της εταιρείας.

Καθώς η απόσβεση επηρεάζει άμεσα το καθαρό εισόδημα μιας εταιρείας, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο για την αξιολόγηση των επενδυτών. Οι νέοι κανόνες για γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές ή GAAP απαιτούν την επαναξιολόγηση των άυλων στοιχείων του ενεργητικού τουλάχιστον ετησίως. Εάν η εύλογη αξία προσδιορίζεται ότι είναι μικρότερη από την τρέχουσα αποτίμηση του άυλου περιουσιακού στοιχείου, μείον το έξοδο από την απόσβεση, το περιουσιακό στοιχείο θεωρείται ότι έχει απομειωθεί. Εάν συμβαίνει αυτό, η διαφορά στην εύλογη αξία και στην τρέχουσα αξία καταχωρείται ως επιβάρυνση απομείωσης.

Η καταχώρηση αυτή προσαρμόζει το άϋλο περιουσιακό στοιχείο στην εύλογη αγοραία αξία στον ισολογισμό. Πολλές φορές, όταν μια εταιρεία αποκτά περιουσιακά στοιχεία άλλης εταιρείας, η υπεραξία της χρηματιστηριακής εταιρείας προφανώς ξεφούρνει στην αξία. Σε μια τέτοια περίπτωση, το κόστος απομείωσης χρεώνεται στα βιβλία της νέας κεφαλαιουχικής εταιρίας για να φέρει την αξία του περιουσιακού στοιχείου σε δίκαιη αποτίμηση της αγοράς. Όσο μια επιχείρηση χειρίζεται υπεύθυνα τα έξοδα απομείωσης, οι επενδυτές μπορούν να δουν ακριβείς αποτιμήσεις της εταιρείας. Με τόσες μεταβλητές και συμπεράσματα που σχετίζονται με τον προσδιορισμό της απόσβεσης και το προσδόκιμο ζωής ενός άϋλου περιουσιακού στοιχείου, ωστόσο, το κόστος απομείωσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον χειρισμό του ισολογισμού.Ένας από τους κύριους παράγοντες που συμβάλλουν στη χειραγώγηση είναι το γεγονός ότι δεν δηλώνονται οι δηλωμένες αξίες των άϋλων περιουσιακών στοιχείων.