Τα αποθέματα επηρεάζονται από τα έθνη που αποκαλούν κατ 'οίκον. Ακόμη και οι εταιρείες που καλύπτουν τον πλανήτη και συγκεντρώνουν έσοδα από όλο τον κόσμο, μπορούν να πληγωθούν από μια ύφεση ή μια αλλαγή στους κανονισμούς των εθνών που ιδρύθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική ενός έθνους έχει άμεσο αντίκτυπο στα αποθέματα. Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά σε μερικά μεγάλα πολιτικά συστήματα και πώς επηρεάζουν τις κεφαλαιαγορές εντός των συνόρων τους.

SEE : Κυβερνητικοί κανονισμοί: Βοηθάει τις επιχειρήσεις;

Δημοκρατία
Η δημοκρατία είναι ένα σύστημα κυβέρνησης όπου οι πολίτες ενός έθνους ψηφίζουν εκπροσώπους για να κυβερνήσουν. Σε γενικές γραμμές, μια δημοκρατία είναι καλή για τους επενδυτές, καθώς σημαίνει ότι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας - ακόμη και αυτά των ξένων επενδυτών - είναι πιθανό να γίνουν σεβαστά. Οι δημοκρατίες φαίνεται επίσης να ενθαρρύνουν το επιχειρηματικό πνεύμα, επειδή οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να επιλέξουν το έργο τους και να κερδίσουν μεγάλες ανταμοιβές όταν είναι επιτυχείς.

Το εμπόριο είναι ότι η δημοκρατία μπορεί να είναι μια ακατάστατη διαδικασία και οι επιχειρήσεις δεν είναι πάντα η πρώτη προτεραιότητα. Οι δημοκρατίες μπορούν επίσης να υποχωρήσουν σε ένα δίκαιο κομμάτι, πολιτικά και οικονομικά, αλλά είναι εκπληκτικά ανθεκτικές και μπορούν να παράγουν μερικές από τις πιο εύφορες βάσεις για οικονομική ανάπτυξη. Ο Μίλτον Φρίντμαν αρέσει να επισημαίνει ότι μπορείτε να αποκτήσετε καπιταλισμό χωρίς δημοκρατία, αλλά δεν μπορείτε να αποκτήσετε δημοκρατία χωρίς καπιταλισμό. Τούτου λεχθέντος, δεν υπάρχει καθαρή δημοκρατία στον κόσμο - στην πραγματικότητα υπάρχουν ελάχιστα, αν και καθόλου, καθαρά πολιτικά συστήματα. Συχνά, καταλήγουν να αναμειγνύονται όπως στην κοινωνική δημοκρατία (σοσιαλισμός + δημοκρατία). Ωστόσο, ακόμη και ένα στοιχείο της δημοκρατίας θεωρείται θετικό από πολλούς επενδυτές.

Αυτοκρατορία
Η αυτοκρατορία είναι όταν ένα πρόσωπο κυβερνά την κυβέρνηση και το έθνος. Αυτό το είδος απόλυτης δύναμης μπορεί να προσφέρει σταθερότητα - κάτι που οι επενδυτές μοιάζουν με τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς - αλλά σημαίνει επίσης ότι η σταθερότητα έρχεται σε τιμή και με χρονικό όριο.

Οι αυτοκρατορίες μπορούν να διαρκέσουν για δεκαετίες, όπως και με τον Ghaddafi στη Λιβία (1977-2011). Σε μια πορεία των πολιτικών επιστημών, γίνεται διάκριση μεταξύ αυτοκρατοριών, στρατιωτικής δικτατορίας, αυταρχικών καθεστώτων και ολοκληρωτικών κυβερνήσεων, αλλά για τους επενδυτές όλοι αυτοί ενεργούν με παρόμοιο τρόπο. Οι αυτοκρατορίες μπορούν να ενεργοποιήσουν γρήγορα τους ξένους επενδυτές, αλλάζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού κατά τρόπο που εξυπηρετεί καλύτερα τον δικτάτορα.

Αν και αυτά τα καθεστώτα μπορεί να είναι σταθερά για μεγάλες χρονικές περιόδους, η σιωπηρή απειλή ανατροπής ή θανάτου καθιστά δύσκολο για τους επενδυτές να σκέφτονται μακροπρόθεσμα σε αυτές τις περιοχές. Για παράδειγμα, το 2011, οι χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Αίγυπτος και η Τυνησία, υπέστησαν την αραβική άνοιξη, συστηματική διαμαρτυρία των ηγετών των δεσποτικών χωρών τους και υπεράσπιση των καθεστώτων υπέρ της ελευθερίας, γεγονός που οδήγησε σε πολλά από αυτά να παραιτηθούν. Οι πολιτικές αναταραχές σε αυτόν τον τομέα έχουν αποτρέψει την απαισιοδοξία μεταξύ των επενδυτών πετρελαίου στην περιοχή, καθώς οι τιμές παρέμειναν σχετικά σταθερές στο παρελθόν με αυτά τα αυταρχικά καθεστώτα.

Σοσιαλισμός
Ο Σοσιαλισμός είναι λίγο κολλώδης για τους επενδυτές επειδή, στην καθαρότερη μορφή, το έθνος και οι πολίτες του κατέχουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία συλλογικά. Στην πράξη, ωστόσο, υπάρχουν αυτοδιαχειριζόμενες εταιρείες στα σοσιαλιστικά έθνη και τείνουν να απολαμβάνουν πλεονεκτήματα όπως ένα υψηλά μορφωμένο εργατικό δυναμικό σε έθνη με ελεύθερα ή υψηλά επιδοτούμενα πανεπιστήμια και έχουν λιγότερη ανάγκη να παρέχουν ιατρική κάλυψη ή συντάξεις σε αυτούς τους υπαλλήλους.

Το εμπόριο, βεβαίως, είναι υψηλοί φόροι σε ιδιώτες και εταιρείες. Κάποιοι παρατήρησαν ότι οι φόροι αυτοί βοηθούν το κράτος να πληρώσει για προγράμματα που παρέχουν ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Αυτό το δίχτυ ασφαλείας μπορεί να ενθαρρύνει νέες επιχειρήσεις και νέες επιχειρήσεις που διαφορετικά δεν υπήρχαν. Με απλά λόγια, αντί να ενθαρρύνονται από τις ανταμοιβές, οι επιχειρηματίες των σοσιαλιστικών εθνών πιέζονται από μικρότερους κινδύνους. Όλα αυτά σημαίνει ότι οι εταιρείες των σοσιαλιστικών εθνών μπορούν να είναι ελκυστικές για τους επενδυτές, ακόμη και αν οι φόροι δεν είναι. Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων σε χώρες όπως η Νορβηγία, όπου πολλές πτυχές της οικονομίας είναι κρατικές, απολαμβάνουν τους καρπούς της εργασίας της εταιρείας τους με μειωμένο επιχειρηματικό κίνδυνο ως αποτέλεσμα του κοινωνικού δικτύου της χώρας.

Μοναρχίες
Οι μονάρχες, η προφανής κυριαρχία ενός έθνους από μια συγκεκριμένη οικογένεια, συνήθως κρίνονται κατά περίπτωση για την επένδυση. Πολλά που υπάρχουν σήμερα είναι μια σκιά του πρώην μεσαιωνικού τους εαυτού (με τα απομεινάρια της παλαιότερης εποχής που εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα με κάστρα, αντικείμενα και ακόμη και με το λεξιλόγιο σύγχρονων επενδυτών.) Σε γενικές γραμμές, οι περισσότερες σύγχρονες μοναρχίες διατηρούν ένα παραδοσιακό ή τελετουργικό ρόλο. αν μη τι άλλο, το όφελος που μπορούν να προσφέρουν είναι να προσθέσει μια εγγενή αίσθηση σταθερότητας σε ένα έθνος. Ουσιαστικά, αυτά τα επιλεγμένα δημόσια πρόσωπα είναι ένας καλός τρόπος να ενοποιήσετε ένα έθνος με διαφορετικές απόψεις. Από την άλλη πλευρά, μια μοναρχία που ελέγχει πραγματικά ένα έθνος, όπως η Σαουδική Αραβία, έρχεται με τα ίδια ζητήματα και πλεονεκτήματα με την αυτοκρατορία. Οι επενδυτές δεν ενοχλούν τις μοναρχίες εφόσον προωθούν τη σταθερότητα με τρόπο που δεν είναι πιθανό να τελειώσει με αίμα στους δρόμους.

Κομμουνισμός και άλλες μοναδικές καταστάσεις
Τα κομμουνιστικά έθνη δεν θα μνημονευόταν καν σε έναν κατάλογο επενδυτικών προορισμών αν δεν ήταν για το γάμο της Κίνας ανοικτά κομμουνιστική διδασκαλία με τον καπιταλισμό. Η Κίνα δεν είναι κομμουνιστική. Η Κίνα είναι σίγουρα όχι δημοκρατία και δεν ταιριάζει καλά με την σοσιαλιστική ετικέτα. Αυτό που φαίνεται να είναι μια μοναδική δέσμευση στοιχείων - ένα αυταρχικό καθεστώς με καπιταλιστικές κλίσεις. Αυτή η πολιτική σταθερότητα και η δυνητική ανάπτυξη έχει και έχει προσελκύσει επενδυτές. Ωστόσο, ένα αληθινό κομμουνιστικό έθνος θα έστελνε τους ίδιους επενδυτές σε λειτουργία.

Το ίδιο ισχύει για τα έθνη που επηρεάζονται σημαντικά από τη θρησκεία - τις θεοκρατίες. Αυτά μπορεί να είναι δύσκολο να συνδεθούν, καθώς η θρησκευτική επιρροή στο πολιτικό σύστημα μπορεί να σταθεροποιηθεί ή να καταστραφεί.

Η κατώτατη γραμμή Στο τέλος, όλα καταλήγουν στη σταθερότητα. Όταν επενδύετε σε μια ξένη αγορά, δεν μπορείτε απλώς να κοιτάξετε την εταιρεία, τα κέρδη της και τις προοπτικές της - ή το ευρύτερο ταμείο ανταλλαγής συναλλαγών για το θέμα αυτό.Πρέπει να κοιτάξετε πέρα ​​και να δείτε εάν το πολιτικό σύστημα του έθνους πρόκειται να αποτελέσει ένα πολύπλοκο παράγοντα.

Οι περισσότερες από τις οικονομίες του κόσμου δεν είναι ένα σύστημα ή το άλλο, ωστόσο. Τείνουν να είναι ένα μείγμα - δημοκρατίες με σοσιαλιστικά στοιχεία, δημοκρατικά έθνη με μοναρχίες κλπ. - και αυτά τα μίγματα μπορεί να ενισχύσουν ή να μειώσουν τη συνολική σταθερότητα. Όσον αφορά τις αναδυόμενες αγορές, τα συστήματα αυτά μπορούν να αλλάξουν γρήγορα, από την αυτοκρατορία μέχρι τη δημοκρατία, από τον σοσιαλισμό στον κομμουνισμό και στη συνέχεια πίσω στην αυτοκρατία, για παράδειγμα. Ως επενδυτής σε αυτά τα έθνη, πρέπει να συμβαδίσετε με τις πολιτικές αλλαγές και να ξέρετε τι επηρεάζει δυνητικά το χαρτοφυλάκιό σας.