a:

Το καλυφθέν arbitrage είναι όταν ένας επενδυτής αγοράζει σε ξένο νόμισμα το οποίο έχει ένα επιτόκιο που θα αποφέρει κέρδος στον επενδυτή. Οι επενδυτές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις συναλλαγματικές ισοτιμίες όταν αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν αυτό το είδος συναλλαγής, αλλά με το διαιτητικό καθεστώς καλυμμένων τόκων, θεωρούνται συχνά ως ένα είδος σχεδόν ευκαιριών χωρίς κέρδη για κέρδη. Δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει αναγκαστικά για όλες τις επενδύσεις σε ξένο νόμισμα.

Εάν, για παράδειγμα, ένας Αμερικανός αρχίζει να ανταλλάσσει δολάρια σε ευρώ επειδή υπάρχει μια ευκαιρία να κερδίσει ένα κέρδος με αυτόν τον τρόπο, είναι πιθανό ότι άλλοι άνθρωποι έχουν παρατηρήσει την ευκαιρία και επίσης ανταλλάσσουν δολάρια ΗΠΑ σε ευρώ. Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς έχει ένα "εξισορροπητικό" αποτέλεσμα στην αγορά, μειώνοντας τις ευκαιρίες κέρδους με την πάροδο του χρόνου. Συνεπώς, δεν υπάρχει εγγύηση για το τι θα είναι η συναλλαγματική ισοτιμία όταν ο επενδυτής μετατρέψει τα χρήματα ξανά σε δολάρια ΗΠΑ.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που αποφασίζουν να ξεκινήσουν επενδυτικές ευκαιρίες μέσω του διαιτητικού καθεστώτος καλυμμένων τόκων χρησιμοποιούν γενικά μια προθεσμιακή σύμβαση νομισμάτων. Αυτό κλειδώνει στην ισοτιμία όταν αποφασίζουν να επιστρέψουν το νόμισμά τους σε δολάρια ΗΠΑ. Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι που συνδέονται με το διαιτησιακό καθεστώς καλυμμένων τόκων είναι ότι τα κέρδη είναι μικρότερα από τις μη εγγυημένες συναλλαγές νομισμάτων και ότι οι φόροι και το κόστος συναλλαγής μπορούν να εξαλείψουν αυτά τα κέρδη. Ακόμα και αν υποτεθεί ότι τα κέρδη είναι υψηλότερα από το κόστος, αυτά τα είδη ευκαιριών είναι αρκετά σπάνια, οπότε δεν είναι γενικά καλή ιδέα να βασιστεί μια γενική επενδυτική στρατηγική στο κριτήριο του καλυμμένου τόκου.