Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια επιτρέπουν σε ιδιώτες υψηλής αξίας και σε ποικίλους θεσμούς να επενδύσουν άμεσα και να αποκτήσουν μετοχικό κεφάλαιο σε εταιρείες. Τα Αμοιβαία Κεφάλαια μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο αγοράς παγίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ή δημόσιες εταιρείες με σκοπό την απαλλαγή τους από τα δημόσια χρηματιστήρια και τη λήψη ιδιωτικών τους. Μετά από μια πεπερασμένη περίοδο, το ταμείο ιδιωτικών κεφαλαίων θα εκχωρήσει τις συμμετοχές του μέσω διαφόρων επιλογών, συμπεριλαμβανομένων των αρχικών δημόσιων προσφορών ή των πωλήσεων σε άλλη εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων.

Αν και οι ελάχιστες επενδύσεις ποικίλλουν για κάθε αμοιβαίο κεφάλαιο, η δομή των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων ακολουθεί ιστορικά ένα παρόμοιο πλαίσιο που περιλαμβάνει κατηγορίες εταίρων του αμοιβαίου κεφαλαίου, αμοιβές διαχείρισης, επενδυτικούς ορίζοντες και άλλους βασικούς παράγοντες που καθορίζονται σε μια περιορισμένη Συμφωνία εταιρικής σχέσης (LPA).

Πριν επενδύσουν σε ένα ιδιωτικό επενδυτικό ταμείο, οι επενδυτές πρέπει να έχουν καλή αντίληψη για τις τυπικές δομές αυτών των αμοιβαίων κεφαλαίων. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε:

Τι είναι η Ιδιωτική Εταιρεία; ) -> ->

Συνεργάτες και βασικές ευθύνες

Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια μπορούν να συμμετέχουν σε εξαγορές με μόχλευση (LBO), χρεόγραφα, δάνεια ιδιωτικής τοποθέτησης, αναξιοπαθούντα χρέη ή χρηματικά κεφάλαια. Ενώ υπάρχουν πολλές διαφορετικές ευκαιρίες για τους επενδυτές, τα κεφάλαια αυτά σχεδιάζονται συνήθως ως περιορισμένη εταιρική σχέση. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το

Ιδιωτικό Equity: A Trendsetter Για Αποθέματα )

Όσοι επιθυμούν να κατανοήσουν καλύτερα τη δομή ενός ταμείου ιδιωτικών συμμετοχών θα πρέπει να αναγνωρίζουν δύο ταξινομήσεις συμμετοχής στο κεφάλαιο. Πρώτον, οι εταίροι του ταμείου ιδιωτικών κεφαλαίων είναι γνωστοί ως γενικοί εταίροι (GPs). Σύμφωνα με τη δομή κάθε ταμείου, οι γενικοί ιατροί έχουν το δικαίωμα να διαχειρίζονται το ταμείο ιδιωτικών κεφαλαίων και να επιλέγουν ποιες επενδύσεις θα συμπεριλάβουν στα χαρτοφυλάκια. Οι ιατροί GP είναι επίσης υπεύθυνοι για την επίτευξη κεφαλαιακών δεσμεύσεων από επενδυτές γνωστούς ως περιορισμένοι συνεργάτες (LPs). Αυτή η κατηγορία επενδυτών περιλαμβάνει συνήθως τα ιδρύματα (συνταξιοδοτικά ταμεία, πανεπιστημιακές παροχές, ασφαλιστικές εταιρείες κλπ.) Και άτομα υψηλής αξίας.

Οι περιορισμένοι εταίροι δεν επηρεάζουν τις επενδυτικές αποφάσεις. Τη στιγμή που το κεφάλαιο αυξάνεται, οι επενδύσεις που θα συμπεριληφθούν στο ταμείο είναι άγνωστες. Εντούτοις, οι LP μπορούν να αποφασίσουν να μην παράσχουν πρόσθετες επενδύσεις στο ταμείο εάν γίνουν δυσαρεστημένοι με το ταμείο ή τον διαχειριστή χαρτοφυλακίου.

Η συμφωνία περιορισμένης σύμπραξης (LPA)

Όταν ένα ταμείο συγκεντρώνει χρήματα, οι θεσμικοί και μεμονωμένοι επενδυτές συμφωνούν με συγκεκριμένους επενδυτικούς όρους που παρουσιάζονται σε μια συμφωνία περιορισμένης σύμπραξης.

Αυτό που χωρίζει κάθε ταξινόμηση των εταίρων σε αυτή τη συμφωνία είναι ο κίνδυνος για τον καθένα. Οι LPs ευθύνονται μέχρι το πλήρες χρηματικό ποσό που επενδύουν στο ταμείο.Ωστόσο, οι Φορείς είναι πλήρως υπεύθυνοι για την αγορά, πράγμα που σημαίνει ότι εάν το ταμείο χάσει τα πάντα και ο λογαριασμός του μετατραπεί σε αρνητικό, οι Φορείς είναι υπεύθυνοι για οποιεσδήποτε οφειλές ή υποχρεώσεις.

Το LPA περιγράφει επίσης μια σημαντική μέτρηση κύκλου ζωής γνωστή ως "Διάρκεια του Ταμείου. "Τα κονδύλια ΡΕ παραδοσιακά έχουν ένα πεπερασμένο μήκος δέκα ετών, που αποτελείται από πέντε διαφορετικά στάδια. Αυτές είναι η οργάνωση και ο σχηματισμός. η περίοδος άντλησης κεφαλαίων (συνήθως δύο έτη) · η περίοδος σύναψης συμβάσεων και η επένδυση (τρία έτη) · η περίοδος διαχείρισης χαρτοφυλακίου · και τα επτά χρόνια εξόδου από τις υπάρχουσες επενδύσεις μέσω IPO, δευτερογενών αγορών ή εμπορικών πωλήσεων.

Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια συνήθως εξέρχονται από κάθε διαπραγμάτευση μέσα σε ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα, λόγω της δομής κινήτρων και της πιθανής επιθυμίας του GP να δημιουργήσει ένα νέο ταμείο. Ωστόσο, αυτό το χρονικό πλαίσιο μπορεί να επηρεαστεί από τις αρνητικές συνθήκες της αγοράς, όπως είναι οι περίοδοι κατά τις οποίες διάφορες επιλογές εξόδου, όπως αρχικές δημόσιες προσφορές, ενδέχεται να μην προσελκύσουν το επιθυμητό κεφάλαιο για να πουλήσουν μια εταιρεία.

Σημαντικές εξόδους ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου περιλαμβάνουν την IPO της Hilton Worldwide Holdings, Inc (NYSE: BX

BXBlackStone Group LP33. 03 + 0. 43% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 . Η NYSE: HLT HLTHilton Worldwide Holdings Inc73, 39 + 0, 31% δημιούργησε με την Highstock 4. 2. 6 ) που έδωσε στους αρχιτέκτονες της συμφωνίας χαρτί κέρδος 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δομή Επενδύσεων και Πληρωμών

Ίσως τα πιο σημαντικά συστατικά στοιχεία του LPA του κάθε αμοιβαίου κεφαλαίου είναι προφανή: η απόδοση των επενδύσεων και το κόστος επιχειρηματικής δραστηριότητας με το ταμείο. Εκτός από τα δικαιώματα απόφασης, οι ιατροί GP λαμβάνουν ένα τέλος διαχείρισης και ένα "carry. "

Παραδοσιακά, η LPA θα περιγράφει τα τέλη διαχείρισης για τους γενικούς εταίρους του ταμείου. Είναι σύνηθες ότι τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια θα απαιτούν ετήσιο τέλος ύψους 2% του επενδεδυμένου κεφαλαίου για την πληρωμή των μισθών των επιχειρήσεων, των προμηθειών και των νομικών υπηρεσιών, των δεδομένων και του κόστους έρευνας, του μάρκετινγκ και των πρόσθετων σταθερών και μεταβλητών εξόδων. Για παράδειγμα, αν μια εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων έφερε κεφάλαιο ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων, θα εισπράξει 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για να πληρώσει τα έξοδα. Κατά τη διάρκεια του 10ετούς κύκλου χρηματοδότησης, η επιχείρηση PE θα εισπράξει 50 εκατομμύρια δολάρια σε τέλη, πράγμα που σημαίνει ότι 450 εκατομμύρια δολάρια θα επενδύονται στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Ιδιωτική Διαχείριση Μετοχών: Αμοιβές και Κανονισμοί n.) Οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών λαμβάνουν επίσης ένα χαρτοφυλάκιο, το οποίο αντιπροσωπεύει παραδοσιακά το 20% . Οι επενδυτές είναι συνήθως πρόθυμοι να πληρώσουν αυτά τα τέλη, λόγω της ικανότητας του ταμείου να συμβάλλει στη διαχείριση και τον περιορισμό των ζητημάτων εταιρικής διακυβέρνησης και διαχείρισης που ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά μια δημόσια επιχείρηση.

Πρόσθετοι περιορισμοί και διαρθρωτικά στοιχεία

Το LPA περιλαμβάνει επίσης περιορισμούς που επιβάλλονται στους GP σχετικά με τους τύπους επενδύσεων που θα μπορούσαν να λάβουν υπόψη. Αυτοί οι περιορισμοί μπορούν να περιλαμβάνουν τον τύπο του κλάδου, το μέγεθος της επιχείρησης, τις απαιτήσεις διαφοροποίησης και τη θέση των στόχων δυνητικής απόκτησης. Επιπλέον, οι ιατροί GP μπορούν να διαθέσουν μόνο ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό από το ταμείο σε κάθε συμφωνία που χρηματοδοτεί.Σύμφωνα με αυτούς τους όρους, το ταμείο πρέπει να δανειστεί το υπόλοιπο κεφάλαιο από τράπεζες που μπορεί να δανείζουν σε διαφορετικά πολλαπλάσια ταμειακών ροών, τα οποία μπορούν να ελέγξουν την αποδοτικότητα των πιθανών διαπραγματεύσεων.

Η δυνατότητα περιορισμού της πιθανής χρηματοδότησης σε μια συγκεκριμένη συμφωνία είναι σημαντική για τους περιορισμένους εταίρους, επειδή πολλές συνεργαζόμενες επενδύσεις βελτιώνουν τη δομή κινήτρων για τους ιατρούς. Η επένδυση σε πολλαπλές εταιρείες αποτελεί κίνδυνο για τους ιατρούς και μπορεί να μειώσει το ενδεχόμενο μεταφοράς σε περίπτωση που μια παρελθούσα ή μελλοντική συμφωνία υποπαιδεύεται ή καθίσταται αρνητική.

Εν τω μεταξύ, οι LP δεν έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας σε μεμονωμένες επενδύσεις. Αυτό είναι σημαντικό επειδή οι LP, οι οποίοι ξεπερνούν τους ιατρούς στο ταμείο, συχνά αντιτίθενται σε ορισμένες επενδύσεις λόγω ανησυχιών διακυβέρνησης, ιδίως στα πρώτα στάδια του εντοπισμού και της χρηματοδότησης εταιρειών. Πολλαπλά βέτο εταιρειών ενδέχεται να μειώσουν τα θετικά κίνητρα που δημιουργούνται από τη συγχώνευση των επενδύσεων σε κεφάλαια.

Η κατώτατη γραμμή

Οι ιδιωτικές εταιρείες επενδύσεων προσφέρουν μοναδικές επενδυτικές ευκαιρίες σε επενδυτές υψηλής αξίας και θεσμικούς επενδυτές. Αλλά όποιος επιδιώκει να επενδύσει σε ταμείο PE πρέπει πρώτα να καταλάβει τη διάρθρωσή του, ώστε να γνωρίζει το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί να επενδύσει, όλα τα συναφή έξοδα διαχείρισης και απόδοσης και τις σχετικές υποχρεώσεις. Χαρακτηριστικά, τα ταμεία ΑΕ διαρκούν 10 χρόνια, απαιτούν 2% ετήσια τέλη διαχείρισης και 20% τέλη επίδοσης και απαιτούν οι LP να αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ατομική επένδυσή τους, ενώ οι GPs διατηρούν πλήρη ευθύνη.