Όταν μιλάτε ή διαβάζετε σχετικά με τα οικονομικά, πιθανότατα έχετε ακούσει κάποιον να ρίχνει τη φράση τη θλιβερή επιστήμη. Εάν δεν γνωρίζατε τι σημαίνει αυτή η φράση, μπορεί να την απομακρύνετε ως ένα έξυπνο αστείο ή, κρατώντας ένα μυστικό πάθος για πειραματική παρατήρηση και ποτήρια, ίσως να είσαστε πολύ ντροπαλός για να αμφισβητήσετε πώς στη γη οποιαδήποτε επιστήμη θα μπορούσε να είναι θλιβερή. Εξετάζοντας το τι είναι η θλιβερή επιστήμη και γιατί φέρνει ένα τόσο καταθλιπτικό όνομα, μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα γιατί μπορεί να αντιμετωπίσετε αβεβαιότητα και αντιφάσεις στις επενδυτικές σας προσπάθειες.

Η φράση «θλιβερή επιστήμη» επινοήθηκε από τον Thomas Carlyle σε απάντηση στις πεποιθήσεις του Thomas Malthus ότι η εκθετική αύξηση του πληθυσμού θα ξεπεράσει τη γραμμική αύξηση του παγκόσμιου εφοδιασμού σε τρόφιμα, παγκόσμιο λιμό. Ο Malthus δεν πρόβλεψε τα άλματα στην επιστήμη, όπως η ανάπτυξη λιπασμάτων, που επέτρεψαν στη γη να στηρίξει πολλούς περισσότερους ανθρώπους από ό, τι είχε φανταστεί προηγουμένως. Ωστόσο, μία από τις θεμελιώδεις έννοιες της οικονομίας είναι η αρχή της έλλειψης - η ιδέα ότι ποτέ δεν θα είναι αρκετό για όλους. Αυτή η τρομακτική προοπτική είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η οικονομία θεωρείται θλιβερή επιστήμη.

Γιατί η οικονομία δεν είναι πράγματι μια επιστήμη
Εκτός από τη σφάλμα του Malthus η φράση «θλιβερή επιστήμη» αναφέρεται στην αναξιοπιστία των οικονομικών σε σύγκριση με τις συμβατικές επιστήμες όπως τα μαθηματικά, η φυσική ή η βιολογία. Οι περισσότερες επιστήμες εργάζονται μέσω μιας αρχικής εξήγησης ενός προτεινόμενου φαινομένου (επίσης γνωστό ως υπόθεση). Ο επιστήμονας διαμορφώνει τότε ένα μοντέλο για να εξετάσει και να ελέγξει αυτή την υπόθεση μέχρι να παραμείνουν μόνο οι σημαντικές μεταβλητές. Αυτές οι μεταβλητές δοκιμάζονται επανειλημμένα για να διαπιστωθεί εάν είναι οι αιτίες του τελικού αποτελέσματος. Εάν στην πραγματικότητα μια μεταβλητή μπορεί να απομονωθεί και να καθοριστεί ως ο μοναδικός λόγος, τότε η θεωρία της υποθέσεως αναφέρεται ως νόμος. (Λάβετε υπόψη ότι πρόκειται για μια απλή απλοποίηση της επιστημονικής μεθόδου.)

Τα οικονομικά, όπως και η επιστήμη, αποσκοπούν να εξηγήσουν ένα συγκεκριμένο φαινόμενο, αλλά για πολλούς λόγους τα οικονομικά δεν μπορούν να εκπληρώσουν τα κριτήρια του πειραματικού μοντέλου. Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους περιορισμούς στη μελέτη των οικονομικών, ας ρίξουμε μια ματιά σε ό, τι απαιτούν οι μέθοδοι της επιστήμης:
Παράδειγμα επιστημονικής μεθόδου - Πειράματα αυτοκινήτων

Λοιπόν, ας πούμε ότι μελετούμε το φαινόμενο του γιατί πονάει το χέρι μου όταν το χτυπάω στην πόρτα του αυτοκινήτου μου. Για μένα να χρησιμοποιήσω μια επιστημονική προσέγγιση θα αποτελούσα μια υπόθεση. Ας υποθέσουμε ότι η θεωρία μου είναι ότι είναι επειδή φορώ ένα T-shirt της Investopedia. Για να δοκιμάσω αυτή τη θεωρία, δημιουργώ ένα πρότυπο για να δοκιμάσω διαφορετικά σενάρια και μεταβλητές. Αυτό το μοντέλο περιλαμβάνει χτύπημα το χέρι μου στην πόρτα, ενώ φοράτε διαφορετικά πουκάμισα, συμπεριλαμβανομένου του T-shirt της Investopedia.Εξαλείφω παράγοντες (μεταβλητές) που δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα (ο πόνος μου) και συνεχίζω να δοκιμάζω άλλες μεταβλητές μέχρι να με μείνει εκείνη που είναι η αιτία του πόνου μου: το γεγονός ότι κλέβω το χέρι μου σε μια πόρτα αυτοκινήτου .

Έχω καταλάβει ότι ο πραγματικός λόγος που πονάει το χέρι μου δεν οφείλεται στο T-shirt που φοράω, αλλά γιατί μια πόρτα του αυτοκινήτου που χτυπάει το χέρι μου μεταφέρεται στον πόνο μέσα από τα νεύρα μου. Έτσι, έχει διαμορφωθεί ένας νόμος: ο Νόμος του Ανδρέα, ο οποίος δηλώνει ότι αν χτυπήσω το χέρι μου σε μια πόρτα αυτοκινήτου με δύναμη "Χ", το χέρι μου θα απορροφήσει την ενέργεια "Υ" που προκαλεί τα νεύρα μου να αναμεταδίδουν "Ζ" ποσότητα του πόνου στον εγκέφαλό μου (μια απλή απλούστευση).

Η αβεβαιότητα των οικονομικών Τα οικονομικά δεν μπορούν να εξακριβώσουν σαφώς καθορισμένους νόμους, διότι στην αγορά κάποιοι παράγοντες που δεν μπορούν να προσδιοριστούν μπορούν πάντα να επηρεάζουν ένα συγκεκριμένο γεγονός ή φαινόμενα. Είναι σχεδόν αδύνατο να απομονωθεί οποιαδήποτε δεδομένη μεταβλητή στα οικονομικά, οπότε η θλιβερή επιστήμη βασίζεται κυρίως σε θεωρίες.

Αυτές οι θεωρίες μπορεί να έρχονται σε αντίθεση, όπως η αποτελεσματική υπόθεση της αγοράς (EMH) και η συμπεριφοριστική χρηματοδότηση, αλλά μπορούν να αποδειχθούν αληθινές σε ορισμένες περιπτώσεις ή ακόμα και την ίδια στιγμή. Επιπλέον, όταν μελετά κανείς τα οικονομικά, τα αποδεικτικά στοιχεία αποδεικνύονται συχνά σύμπτωση περισσότερο από ένα γεγονός.

Σε αντίθεση με άλλους επιστήμονες, ο οικονομολόγος δεν διαθέτει ειδικά εργαστήρια όπου μπορεί να δημιουργήσει απομονωμένα μοντέλα για να ελέγξει την ύπαρξή τους. υποθέσεις. Ένα κενό της οικονομίας απλώς δεν υπάρχει και δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Εξαιτίας αυτού, οι οικονομολόγοι δεν μπορούν να ελέγξουν ή να αποδείξουν τις υποθέσεις τους τόσο εύκολα όσο άλλοι επιστήμονες. Για παράδειγμα, όταν ο Sir Isaac Newton έπρεπε να επαναλάβει τις δοκιμές του για την ύπαρξη βαρύτητας, το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να βρει περισσότερα μήλα για να πέσει από διαφορετικά δέντρα. Για το νόμο μου, το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να φορέσω διαφορετικά μπλουζάκια (και τελικά να σταματήσω να χτυπούμε το χέρι μου στην πόρτα). Για να μπορέσει ένας οικονομολόγος να δοκιμάσει μια θεωρία, πρέπει να απευθύνει έκκληση σε διαφορετικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν μια συγκεκριμένη αλλαγή στην οικονομία ή, ακόμη χειρότερα, να περιμένουν να το πράξουν με δική τους συμφωνία και στη συνέχεια να λάβουν τις απαραίτητες μετρήσεις. Homo Economicus

Εκτός από τις πολλές διαφορετικές υποθέσεις που κάνουν οι οικονομολόγοι όταν συζητούν τις θεωρίες τους, ίσως η πιο θερμή συζήτηση είναι η ιδέα του homo economicus ή του ορθολογικού ανθρώπου. Σχεδόν όλες οι οικονομικές θεωρίες υποθέτουν ότι οι άνθρωποι είναι ορθοί ανά πάσα στιγμή, ότι πάντα συνετά κατανέμουν τους πόρους τους με έναν προβλέψιμο τρόπο που είναι ευεργετικός. Δυστυχώς, αυτό δεν έχει πάντα νερό στον πραγματικό κόσμο. Οι άνθρωποι θα παίξουν αν και οι πιθανότητες είναι εναντίον τους. θα ξεχάσουν να πάνε στο σούπερ μάρκετ με μια αριθμομηχανή για να δουν αν οι 32 oz. το κουτάκι της σούπας είναι φθηνότερο από τα 16 oz. μπορούν και δεν αναλύουν συστηματικά το κόστος ευκαιρίας για διαφορετικά αγαθά.

Το Blind Man's

Bluff Φανταστείτε ότι ήσαστε τυφλός με μια τράπουλα που βρισκόταν μπροστά σας και κάποιος αναμενόταν να μπορέσετε να τακτοποιήσετε τις τρεις καρδιές.Γνωρίζουμε ότι υπάρχει πιθανότητα ένα προς 52 να είναι σωστό και ότι αν οι κάρτες ταξινομηθούν τυχαία, δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε αυτές τις πιθανότητες. Ωστόσο, εάν τραβήξετε τη σωστή κάρτα, μπορείτε να την αποδώσετε σε οτιδήποτε: στον τρόπο που βγήκατε, πόσες αναπνοές πήρατε, το σπάσιμο στο δεξί σας μάτι - τίποτα.

Για άλλη μια φορά έχετε κολλήσει το τεμαχισμό και εφαρμόζοντας μεταβλητές, αλλά δεν μπορείτε να επαναλάβετε τη δοκιμή με οποιοδήποτε είδος συνεπών ελέγχων. Αυτό είναι παρόμοιο με το οικονομικό: ο αριθμός των δοκιμαστικών μεταβλητών είναι τεράστιος λόγω του τεράστιου μεγέθους της οικονομίας. Ως αποτέλεσμα, υπήρξε ελάχιστη επιτυχία όχι μόνο στην πρόβλεψη των φαινομένων αλλά και στην πρόταση για λόγους για τους οποίους συμβαίνουν τα παρατηρήσιμα πράγματα. Η οικονομία δεν μπορεί να ελεγχθεί όπως μια μαθηματική εξίσωση ή ένα επιστημονικό πείραμα, και υπάρχουν απλά πάρα πολλές μεταβλητές για να δοκιμαστούν με κάθε είδους αξιοπιστία και επαληθεύσιμο. Η κατώτατη γραμμή

Έτσι, εκεί έχετε. Την επόμενη φορά που βλέπετε κάποιον να ρίχνει τη φράση "θλιβερή επιστήμη", μπορείτε να ελέγξετε αν το χρησιμοποιεί σωστά. Επιπλέον, γνωρίζετε ότι το άτομο που χρησιμοποιεί τον όρο δεν θα μπορούσε να προβλέψει ή να εξηγήσει τα γεγονότα της αγοράς με οποιαδήποτε αυτοπεποίθηση.