Λόγω της μεγάλης ύφεσης 2008-2009, οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο εισήλθαν στην άκρως περιθωριοποιημένη περιοχή όταν άρχισαν την ποσοτική χαλάρωση - αγοράζοντας μακροπρόθεσμα χρεόγραφα όπως τα χρεόγραφα και τα ενυπόθηκα χρεόγραφα. Με την άντληση χρημάτων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι κεντρικές τράπεζες κατέληξαν σε πλήρη κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και η πλημμύρα των μετρητών μείωσε τα επιτόκια με την ελπίδα ότι η ανάπτυξη θα επιστρέψει.

AD:

Το 2009, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ήταν η πρώτη κεντρική τράπεζα που άρχισε να αγοράζει τίτλους. Καθώς μειώθηκαν τα επιτόκια, το δολάριο ΗΠΑ. Κατά το μήνα που προηγήθηκε η ανακοίνωση του QE1, ο δείκτης δολαρίου ΗΠΑ (DXY) υποχώρησε 10 τοις εκατό - η μεγαλύτερη μηνιαία πτώση του σε μια δεκαετία. Με αυτό τον τρόπο, πώς διαφέρουν τα QE και τα χειριστήρια νομισμάτων, πώς είναι παρόμοια και γιατί οι κεντρικές τράπεζες ασχολούνται με τις πρακτικές;

AD:

Εξοικονόμηση νομισμάτων - Πώς και γιατί όλη η αναστάτωση;

Όπως φαίνεται, η χειραγώγηση του νομίσματος δεν είναι τόσο εύκολο να εντοπιστεί. Όπως αναφέρει μια δημοσίευση στο περιοδικό Wall Street Journal, "Η χειραγώγηση των νομισμάτων δεν είναι όπως η πορνογραφία - δεν το ξέρετε όταν νομίζετε ότι το βλέπετε. "Η πολιτική δράση που επηρεάζει ευνοϊκά την ανταγωνιστικότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών μιας χώρας, δεν αποτελεί από μόνη της ένδειξη χειραγώγησης των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Πρέπει επίσης να αποδείξετε ότι η αξία του νομίσματος κρατείται τεχνητά κάτω από την πραγματική του αξία. Ποια είναι η πραγματική αξία ενός νομίσματος; Αυτό δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί.

AD:

Σε γενικές γραμμές, οι χώρες προτιμούν το νόμισμά τους να είναι αδύναμο, επειδή τους καθιστά πιο ανταγωνιστικούς στο διεθνές εμπορικό μέτωπο. Ένα χαμηλότερο νόμισμα κάνει τις εξαγωγές χωρών πιο ελκυστικές, επειδή είναι φθηνότερες στη διεθνή αγορά. Για παράδειγμα, ένα αδύναμο δολάριο ΗΠΑ κάνει τις εξαγωγές αυτοκινήτων του U. S. λιγότερο δαπανηρές για αγοραστές offshore. Δεύτερον, με την ενίσχυση των εξαγωγών, μια χώρα μπορεί να χρησιμοποιήσει χαμηλότερο νόμισμα για να συρρικνωθεί το εμπορικό της έλλειμμα. Τέλος, ένα ασθενέστερο νόμισμα μετριάζει την πίεση στις υποχρεώσεις των κρατικών χρεωστικών τίτλων. Μετά την έκδοση χρεωστικού χαρτοφυλακίου, μια χώρα θα πραγματοποιήσει πληρωμές και, καθώς αυτές οι πληρωμές είναι εκφρασμένες στο υπεράκτιο νόμισμα, ένα αδύναμο τοπικό νόμισμα μειώνει ουσιαστικά αυτές τις πληρωμές χρέους.

Οι χώρες σε όλο τον κόσμο υιοθετούν διαφορετικές πρακτικές για να διατηρήσουν χαμηλή την αξία του νομίσματός τους. Το επιτόκιο για το κινεζικό γιουάν καθορίζεται κάθε πρωί από την Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC). Η κεντρική τράπεζα δεν επιτρέπει στο νόμισμά της να πραγματοποιεί συναλλαγές εκτός μιας καθορισμένης ζώνης για τις επόμενες 24 ώρες, γεγονός που την εμποδίζει από κάθε σημαντική πτώση εντός της ημέρας.

Μια πιο άμεση μορφή χειραγώγησης είναι η παρέμβαση. Μετά την ανατίμηση του ελβετικού φράγκου κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, η Ελβετική Εθνική Τράπεζα αγόρασε μεγάλα ποσά ξένου νομίσματος, δηλαδή δολάρια ΗΠΑ και ευρώ, και πώλησε το φράγκο.Μεταφέροντας το νόμισμά του χαμηλότερα μέσω άμεσης παρέμβασης στην αγορά, εξέφρασε την ελπίδα ότι η Ελβετία θα αυξήσει την εμπορική της θέση στην Ευρώπη.

Τέλος, ορισμένοι επικριτές ισχυρίστηκαν ότι μια άλλη μορφή χειραγώγησης των νομισμάτων είναι η ποσοτική χαλάρωση.

Ποσοτική χαλάρωση

Η ποσοτική χαλάρωση, αν και θεωρείται μια μη συμβατική νομισματική πολιτική, είναι απλώς μια επέκταση της συνήθους δραστηριότητας των πράξεων ανοικτής αγοράς. Οι πράξεις ανοικτής αγοράς είναι ο μηχανισμός με τον οποίο μια κεντρική τράπεζα είτε επεκτείνει είτε συμβάλλει στην προσφορά χρήματος μέσω της αγοράς ή πώλησης κρατικών τίτλων στην ελεύθερη αγορά. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί ένας συγκεκριμένος στόχος για τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια που θα επηρεάσουν όλα τα άλλα επιτόκια της οικονομίας.

Η ποσοτική χαλάρωση αποσκοπεί στην τόνωση της υποτονικής οικονομίας όταν αποτυγχάνουν οι συνήθεις επεκτατικές πράξεις ανοικτής αγοράς. Με μια οικονομία σε ύφεση και τα επιτόκια στο μηδέν, η Federal Reserve πραγματοποίησε τρεις γύρους ποσοτικής χαλάρωσης, προσθέτοντας περισσότερα από $ 3. 5 τρισεκατομμύρια στον ισολογισμό του μέχρι τον Οκτώβριο του 2014. Προκειμένου να τονώσει την εγχώρια οικονομία, τα μέτρα αυτά ώθησης είχαν έμμεσες επιπτώσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία, ασκώντας πίεση προς τα κάτω στο δολάριο.

Μια τέτοια πίεση στο δολάριο δεν ήταν εντελώς αρνητική στα μάτια των υπευθύνων για τη χάραξη πολιτικών του Σ.ε., καθώς θα έκανε τις εξαγωγές σχετικά φθηνότερες, κάτι που είναι ένας άλλος τρόπος για να τονωθεί η οικονομία. Ωστόσο, η κίνηση ήρθε με κριτικές από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε άλλες χώρες που διαμαρτύρονταν ότι ένα αποδυναμωμένο δολάριο ΗΠΑ έπληξε τις εξαγωγές τους. Οι οικονομολόγοι άρχισαν τότε τη συζήτηση: Είναι η QE μια μορφή χειραγώγησης των νομισμάτων.

Παρότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είχε σκοπίμως να εφαρμόσει μια δράση νομισματικής πολιτικής που μείωσε την αξία του νομίσματός της, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα ήταν να μειωθούν τα εγχώρια επιτόκια για να ενθαρρυνθεί ο μεγαλύτερος δανεισμός και, τελικά, περισσότερες δαπάνες. Ο έμμεσος αντίκτυπος της επιδείνωσης της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι απλώς η συνέπεια της ύπαρξης ενός ευέλικτου καθεστώτος συναλλαγματικών ισοτιμιών. Η κατώτατη γραμμή Θεωρητικά, η χειραγώγηση των νομισμάτων και μια νομισματική πολιτική, όπως η ποσοτική χαλάρωση, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Το ένα είναι η πολιτική επιτοκίων και το άλλο νόμισμα εστιάζεται. Ωστόσο, καθώς οι κεντρικές τράπεζες άρχισαν τα προγράμματα QE, ένα αποτέλεσμα ήταν η εξασθένηση του νομίσματός της.

Εσκεμμένο ή μη, μπορεί να υποστηριχθεί ότι το QE είναι, κατά κάποιο τρόπο, μια μορφή νομισματικής μηχανικής. Είτε η χειραγώγησή του που θα είναι πάντοτε συζητημένη.