Επειδή τα ιδρύματα όπως τα αμοιβαία κεφάλαια, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και οι εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων έχουν μεγάλα ποσά στη διάθεσή τους, η συμμετοχή τους στα περισσότερα αποθέματα χαιρετίζεται συνήθως με ανοιχτές αγκάλες, συχνά ευθυγραμμισμένη με τους μετόχους. Ωστόσο, η εμπλοκή των θεσμικών οργάνων δεν είναι πάντα θετική, ειδικά όταν τα θεσμικά όργανα πωλούν.

Στο πλαίσιο της ερευνητικής διαδικασίας, οι μεμονωμένοι επενδυτές θα πρέπει να παρακολουθήσουν 13D υποθέσεις (διαθέσιμες στην ιστοσελίδα της Επιτροπής Ασφαλείας και Ανταλλαγής) και άλλες πηγές για να δουν το μέγεθος των συμμετοχών σε μια επιχείρηση μαζί με τις πρόσφατες αγορές και πωλήσεις. Διαβάστε παρακάτω για μερικά από τα υπέρ και τα κατά, που συμβαδίζουν με τη θεσμική ιδιοκτησία που πρέπει να γνωρίζουν οι μικροεπενδυτές.

-> ->

Τα πλεονεκτήματα της θεσμικής ιδιοκτησίας
Η εμπιστοσύνη των χρηστών Οι διαχειριστές χαρτοφυλακίων συχνά διαθέτουν ομάδες αναλυτών, καθώς και πρόσβαση σε πλήθος δεδομένων εταιρειών και αγορών, μόνο όνειρο του. Ως εκ τούτου, είναι σε θέση να εκτελέσουν εις βάθος αναλύσεις.

Αυτό εγγυάται ότι θα κάνει χρήματα στο απόθεμα; Όχι, αλλά αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα να κλείσουν κέρδος και μπορεί να τους βάλει σε καλύτερη θέση από τους μεμονωμένους επενδυτές. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε το Θεσμικοί επενδυτές και θεμελιώδη στοιχεία: Τι είναι ο δεσμός; )

- <> Οι θεσμοί εμπορεύονται το απόθεμα

Αφού ορισμένοι οργανισμοί (όπως τα αμοιβαία κεφάλαια και τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου) καθιστούν μια θέση σε ένα απόθεμα, η επόμενη κίνηση τους είναι να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα της εταιρείας στην πλευρά πώλησης. Γιατί? Η απάντηση είναι να προκαλέσει ενδιαφέρον για το απόθεμα και να ενισχύσει την αξία της τιμής της μετοχής. Γιατί λοιπόν βλέπετε επαγγελματίες όπως κορυφαίους διαχειριστές χαρτοφυλακίου χαρτοφυλακίου και αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου, οι οποίοι προβάλλουν μετοχές στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή σε συνέδρια επενδύσεων. Σίγουρα, οι επαγγελματίες του χρηματοπιστωτικού τομέα επιθυμούν να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπους, αλλά θέλουν επίσης να βγάλουν λεφτά, και μπορούν να το κάνουν με το μάρκετινγκ των θέσεών τους, σαν να πωλούσε το εμπόρευμά του σε έναν λιανοπωλητή.

Μόλις μια θεσμική εταιρεία επενδυτών δημιουργήσει μια μεγάλη θέση, το επόμενο κίνητρο της είναι συνήθως να βρει τρόπους για να αυξήσει την αξία της. Εν ολίγοις, οι επενδυτές που εισέρχονται στην ή κοντά στην αρχή της διαδικασίας αγοράς θεσμικών επενδυτών σταματούν να κάνουν πολλά χρήματα. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός αναλυτή της αγοράς και ενός αναλυτή της αγοράς; ) Οι θεσμοί μπορούν να είναι καλοί μέτοχοι

Ο θεσμικός κύκλος εργασιών στα περισσότερα αποθέματα είναι αρκετά χαμηλός . Αυτό συμβαίνει επειδή απαιτεί πολύ χρόνο και χρήμα για την έρευνα μιας εταιρείας και για την οικοδόμηση μιας θέσης σε αυτήν. Σε κάθε περίπτωση, όταν τα κεφάλαια αποκτούν μεγάλες θέσεις, θέλουν να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να βεβαιωθούν ότι οι επενδύσεις τους δεν πάνε στραβά. Για το σκοπό αυτό, θα διατηρούν συχνά ένα διάλογο με το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας και θέλουν να αποκτήσουν μετοχές που άλλες εταιρείες μπορεί να θέλουν να πουλήσουν προτού φτάσουν στην ανοικτή αγορά.

Ενώ τα hedge funds έχουν λάβει το μερίδιο της προσοχής του λέοντος όταν θεωρείται «ακτιβιστής», αρκετά αμοιβαία κεφάλαια έχουν αυξήσει την πίεση τους στα διοικητικά συμβούλια επίσης. Για παράδειγμα, η Olstein Financial δημιούργησε πολλούς τύπους, ιδίως στα τέλη του 2005 και στις αρχές του 2006, για την ανάμειξη αρκετών εταιριών, συμπεριλαμβανομένων των Jo-Ann Stores, με πολλές προτάσεις για την αύξηση της αξίας των μετοχών, όπως η πρόταση να προσλάβει νέο CEO.

Το μάθημα που πρέπει να μάθουν οι μεμονωμένοι επενδυτές εδώ είναι ότι υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες τα ιδρύματα και οι ομάδες διαχείρισης μπορούν και συνεργάζονται για την ενίσχυση της κοινής αξίας των μετόχων. Οι επενδυτές πρέπει να κατανοήσουν ότι, μολονότι τα αμοιβαία κεφάλαια πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην οικοδόμηση των περιουσιακών στοιχείων των πελατών τους σε μεγάλη απόσταση, οι μεμονωμένοι διαχειριστές χαρτοφυλακίων συχνά αξιολογούνται ως προς την απόδοσή τους σε τριμηνιαία βάση. Αυτό συμβαίνει λόγω της αυξανόμενης τάσης για τη συγκριτική αξιολόγηση των κεφαλαίων (και των αποδόσεών τους) έναντι εκείνων των μεγάλων δεικτών της αγοράς, όπως το S & P 500. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Αυτή η διαδικασία αξιολόγησης είναι αρκετά ατυχής επειδή συχνά αυτό που συμβαίνει είναι ότι εάν ένας διαχειριστής χαρτοφυλακίου έχει ένα κακό τρίμηνο, αυτός θα βυθίσει σε θέσεις με χαμηλή απόδοση (και θα αγοράσει σε εταιρείες που έχουν δυναμική συναλλαγών) με την ελπίδα να επιτύχει την ισοτιμία με τους κύριους δείκτες στο επόμενο τρίμηνο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του εμπορικού κόστους, σε φορολογητέες καταστάσεις και στην πιθανότητα το ταμείο να πουλά τουλάχιστον μερικά από αυτά τα αποθέματα σε ακατάλληλο χρόνο. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Γιατί οι κίνδυνοι των διαχειριστών κεφαλαίων είναι πολύ

.)

Τα hedge funds είναι επίσης περιβόητα για την τοποθέτηση τριμηνιαίων απαιτήσεων στους διαχειριστές και τους εμπόρους τους. Αυτό, ωστόσο, οφείλεται λιγότερο στη συγκριτική αξιολόγηση και περισσότερο στο γεγονός ότι πολλοί διαχειριστές των αμοιβαίων κεφαλαίων hedge funds διατηρούν το 20% των κερδών που παράγουν. Εν πάση περιπτώσει, η πίεση σε αυτούς τους διαχειριστές και η προκύπτουσα αστάθεια μπορεί να οδηγήσουν σε εξαιρετική μεταβλητότητα σε ορισμένα αποθέματα. Μπορεί επίσης να βλάψει το μεμονωμένο επενδυτή που συμβαίνει να βρίσκεται στη λανθασμένη πλευρά ενός συγκεκριμένου εμπορίου.
Επειδή οι θεσμικοί επενδυτές μπορούν να κατέχουν εκατοντάδες χιλιάδες ή ακόμα και εκατομμύρια μετοχές, όταν ένας θεσμικός επενδυτής αποφασίσει να πουλήσει, το απόθεμα θα πωλείται συχνά, γεγονός που επηρεάζει πολλούς μετόχους. Υπόθεση: Όταν ο γνωστός μέτοχος ακτιβιστής Carl Ichan έπαψε να κατέχει τη θέση του στο Mylan Labs το 2004, οι μετοχές του έπεσαν σχεδόν 5% την ημέρα της πώλησης καθώς η αγορά έπρεπε να απορροφήσει τις μετοχές. Φυσικά, είναι αδύνατο να εκχωρήσετε τη συνολική αξία των μειώσεων των αποθεμάτων στις θεσμικές πωλήσεις. Ο χρονοδιάγραμμα των πωλήσεων και η ταυτόχρονη πτώση αυτών των τιμών των μετοχών θα πρέπει να αφήνουν τους επενδυτές με την κατανόηση ότι οι μεγάλες θεσμικές πωλήσεις δεν βοηθούν το απόθεμα να ανεβαίνει. Επίσης, οι πωλήσεις είναι συχνά ένας προάγγελος για τα πράγματα που έρχονται, λόγω της πρόσβασης και της εμπειρίας αυτών των ιδρυμάτων - θυμηθείτε ότι όλοι έχουν αναλυτές που εργάζονται για αυτούς. Το μεγάλο μάθημα εδώ είναι ότι οι θεσμικές πωλήσεις μπορούν να στείλουν ένα απόθεμα σε ένα downdraft ανεξάρτητα από τις βασικές θεμελιώδεις αρχές της εταιρείας.

Οι πληρεξούσιοι μπορούν να βλάψουν μεμονωμένους επενδυτές Όπως προαναφέρθηκε, οι θεσμικοί ακτιβιστές θα αγοράσουν συνήθως μεγάλες ποσότητες μετοχών και στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν την ιδιοκτησία τους ως μόχλευση για να αποκτήσουν έδρα του διοικητικού συμβουλίου και να επιβάλουν τις ημερήσιες διατάξεις τους. Ωστόσο, παρόλο που ένα τέτοιο πραξικόπημα μπορεί να αποτελέσει πλεονέκτημα για τον κοινό μέτοχο, το ατυχές γεγονός είναι ότι πολλοί αγώνες με πληρεξούσια είναι συνήθως μακρόχρονες, διεξάγονται διαδικασίες που μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο υποκείμενο μετοχικό κεφάλαιο, καθώς και στον μεμονωμένο μέτοχο. Πάρτε για παράδειγμα ό, τι συνέβη στην εταιρεία The Topps το 2005. Δύο hedge funds, η Pembridge Capital Management και οι Crescendo Partners, καθένα με θέση στο απόθεμα, προσπάθησαν να εξαναγκάσουν την ψηφοφορία για μια νέα πλάκα διευθυντών. Αν και η μάχη τελικά διευθετήθηκε, το κοινό απόθεμα έχασε περίπου το 12% της αξίας του κατά τη διάρκεια των τριών μηνών διαμάχης μεταξύ των μερών. Και πάλι, ενώ η πλήρης ευθύνη της πτώσης της τιμής των μετοχών δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε αυτό το ένα περιστατικό, αυτά τα γεγονότα δεν βοηθούν στην άνοδο των τιμών, επειδή δημιουργούν κακό Τύπο και συχνά αναγκάζουν τα στελέχη να επικεντρωθούν στη μάχη αντί της εταιρείας .

Οι επενδυτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αν και ένα ταμείο μπορεί να εμπλακεί σε ένα απόθεμα με σκοπό να κάνει κάτι καλό, ο δρόμος μπορεί να είναι δύσκολος και η τιμή της μετοχής μπορεί και συχνά πέφτει μέχρι να γίνει πιο σίγουρο το αποτέλεσμα.

Η κατώτατη γραμμή Οι μεμονωμένοι επενδυτές πρέπει όχι μόνο να γνωρίζουν ποιες επιχειρήσεις κατέχουν θέση ιδιοκτησίας σε ένα συγκεκριμένο απόθεμα, αλλά και τις δυνατότητες άλλων εταιρειών να αποκτήσουν μετοχές και τους λόγους για τους οποίους ένας σημερινός ιδιοκτήτης θα μπορούσε να ρευστοποιήσει τη θέση του. Οι θεσμικοί ιδιοκτήτες έχουν την εξουσία να δημιουργούν και να καταστρέφουν την αξία για μεμονωμένους επενδυτές. Ως αποτέλεσμα, είναι σημαντικό οι επενδυτές να κρατούν τις καρτέλες και να αντιδρούν στις κινήσεις που κάνουν οι μεγαλύτεροι παίκτες του αποθέματος.