Τι είναι ο «φόρος μισθοδοσίας»

Ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών είναι ένας φόρος που ένας εργοδότης παρακρατεί και πληρώνει για λογαριασμό των υπαλλήλων του. Ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών βασίζεται στον μισθό ή τον μισθό του υπαλλήλου. Στις περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, οι ομοσπονδιακές αρχές, καθώς και πολλές κυβερνητικές αρχές, εισπράττουν φόρο μισθωτών υπηρεσιών.

Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν έσοδα από φόρους μισθωτών υπηρεσιών για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων όπως η κοινωνική ασφάλιση, η υγειονομική περίθαλψη, η αποζημίωση ανεργίας και η αποζημίωση των εργαζομένων. Μερικές φορές, οι τοπικές κυβερνήσεις εισπράττουν ένα μικρό φόρο μισθωτών υπηρεσιών για τη διατήρηση και βελτίωση τοπικών υποδομών και προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων ανταποκριτών, της συντήρησης δρόμων και των πάρκων και αναψυχής.

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ «Φόρος μισθοδοσίας»

Τα τρία βασικά στοιχεία που λαμβάνονται από τις αποδοχές στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η Κοινωνική Ασφάλιση, η Medicare και οι φόροι εισοδήματος, ανάλογα με το κράτος.

Σε γενικές γραμμές, ο εργοδότης σας είναι υπεύθυνος για τη χρηματοδότηση της ανεργίας, την οποία μπορείτε να αντλήσετε εάν αποχωρήσετε ή (ανάλογα με τις περιστάσεις) που απολύθηκε. Το ποσοστό που καταβάλλει ο εργοδότης ποικίλλει ανάλογα με τη βιομηχανία και τις κρατικές και ομοσπονδιακές αμοιβές. Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια χούφτα κρατών που απαιτούν από τον εργαζόμενο να χρηματοδοτήσει την ανεργία και την ασφάλιση αναπηρίας.

Οι ομοσπονδιακοί φόροι μισθοδοσίας καλύπτουν τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και Medicare και η παρακράτηση εισπράττεται ως φόρος της FICA (Federal Contributions Act). Η βασική προϋπόθεση της Κοινωνικής Ασφάλισης και του Medicare είναι ότι πληρώνετε σε αυτές ενώ εργάζεστε και τελικά δικαιούστε να αποχωρήσετε από αυτά τα κεφάλαια.

Οι οφειλόμενοι φόροι επί των μισθών είναι πιθανόν να αναλυθούν σε αμοιβές μισθωτών. Ο κατάλογος των καταγεγραμμένων στοιχείων σημειώνει συνήθως το ποσό που κρατείται για τις πληρωμές Medicare και Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και τους κρατικούς ή δημοτικούς φόρους μισθοδοσίας.

Από το 2017, οι εργοδότες πρέπει να λάβουν το 7,65% των αποδοχών των υπαλλήλων τους για φόρους μισθωτών υπηρεσιών (6,2% για την κοινωνική ασφάλιση και 1,45% για το Medicare). Οι εργοδότες πρέπει επίσης να ταιριάζουν με το ποσό που παρακρατείται από τους ελέγχους των υπαλλήλων τους και να υποβάλλουν το σύνολο στην υπηρεσία εσωτερικών εσόδων (IRS). Για παράδειγμα, για κάθε $ 1, 000 ένας εργοδότης πληρώνει τον υπάλληλό του, πρέπει να παρακρατήσει $ 76. 50 για τους ομοσπονδιακούς φόρους μισθοδοσίας. Στη συνέχεια, πρέπει να ταιριάζει με αυτό το ποσό και να στείλει το σύνολο των $ 153 στο IRS.

Φόρος μισθωτών κοινωνικής ασφάλισης

Τα χρήματα που καταβάλλονται για τους φόρους κοινωνικής ασφάλισης εμπίπτουν σε δύο καταπιστευματικά ταμεία: Ταμείο Εγγυήσεων Γήρατος και Επιζώντων, το οποίο καταβάλλει παροχές συνταξιοδότησης και επιζώντων, και το Ταμείο Διασφάλισης Αναπηρίας για παροχές αναπηρίας. Αυτά διοικούνται από τον Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών, τον Γραμματέα Εργασίας και τον Γραμματέα Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, τον Επίτροπο Κοινωνικής Ασφάλισης και δύο δημόσιους διαχειριστές. Οι σημερινοί εργαζόμενοι βοηθούν να πληρώσουν για τα οφέλη που λαμβάνουν οι ηλικιωμένοι, όσοι είναι άτομα με ειδικές ανάγκες και επιζώντες.

Από το 2017, οι εργοδότες πρέπει να αρνούνται μόνο το φόρο μισθοδοσίας κοινωνικής ασφάλισης στα πρώτα $ 127, 200 που κερδίζουν οι υπάλληλοί τους.

Όταν ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt παρουσίασε το σχέδιο κοινωνικής ασφάλισης το 1935, δεν περιλάμβανε ανώτατο όριο εισοδήματος. Το αρχικό σχέδιο απαλλάσσει από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης - συμπεριλαμβανομένων και των φόρων και των παροχών - και όσοι έκαναν περισσότερα από 3.000 δολάρια ετησίως (περίπου $ 54.000 σε 2017 δολάρια) έπρεπε να εγκαταλειφθούν πλήρως από το σύστημα.

Καθώς το σχέδιο της FDR στράφηκε στο Κογκρέσο, εξαλείφθηκε η απαλλαγή για τα υψηλά εισοδήματα και αντικαταστάθηκε από το House Ways and Means Committee με ανώτατο όριο $ 3.000. Οι ιστορικοί δεν βρήκαν στοιχεία που να υποστηρίζουν γιατί η επιτροπή επέλεξε ένα ανώτατο όριο αποδοχών για μια απαλλαγή, αλλά εφαρμόζεται από τότε που ο νόμος περί κοινωνικής ασφάλισης υπογράφηκε στο νόμο το 1935. Από το 1982, το ανώτατο όριο των αποδοχών αυξήθηκε με τον ίδιο ρυθμό με τους μισθούς στην οικονομία.

Το ανώτατο όριο για τους μισθούς που υπόκεινται στον φόρο είναι το αντικείμενο της διαμάχης, εν μέρει επειδή σημαίνει ότι ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι πληρώνουν τον φόρο για κάθε δολάριο του εισοδήματός τους (επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων κερδίζει λιγότερο από το όριο της μισθολογικής βάσης) , οι υψηλότεροι μισθωτοί πληρώνουν φόρο μόνο για ένα μέρος του εισοδήματός τους. Οι υποστηρικτές της άρσης του καπάκι λένε ότι θα οδηγήσει σε ένα σημαντικό ποσό εσόδων που θα μπορούσε να βοηθήσει στην κάλυψη της έλλειψης κοινωνικής ασφάλισης θα αντιμετωπίσει σύντομα, ενώ οι αντίπαλοι ισχυρίζονται ότι θα οδηγήσει σε μία από τις μεγαλύτερες φορολογικές αυξήσεις όλων των εποχών.

Φόρος μισθοδοσίας Medicare

Δεν υπάρχει ανώτατο όριο μισθών για το φόρο Medicare, ενώ το 0,9% Medicare επιχορηγήσεις παρακρατείται από τον εργαζόμενο όταν οι μισθοί υπερβαίνουν ένα ορισμένο ποσό ανάλογα με την κατάθεσή τους.

Τα χρήματα που καταβάλλονται για τους φόρους της Medicare πηγαίνουν σε δύο ταμεία, το Ταμείο Ασφάλισης Νοσοκομείων και το Ταμείο Συμπληρωματικής Ιατρικής Ασφάλισης. Το Ταμείο Ασφάλισης Νοσοκομείων πληρώνει για το Μέρος Α της Medicare και τα προκύπτοντα τέλη διοίκησης. Το Ταμείο συμπληρωματικής ασφάλισης ασθενείας πληρώνει για τα τμήματα B και D της Medicare και άλλα έξοδα διαχείρισης του προγράμματος Medicare.

Φόροι αυτοαπασχόλησης

Τα άτομα που είναι αυτοαπασχολούμενοι, συμπεριλαμβανομένων των εργολάβων και των ιδιοκτητών μικρών επιχειρήσεων, δεν έχουν εργοδότες να αποδώσουν φόρους μισθών για λογαριασμό τους. Ως αποτέλεσμα, πρέπει να πληρώνουν τους φόρους μισθών τους. Αυτοί οι φόροι ονομάζονται φόροι αυτοαπασχόλησης, αλλά λειτουργούν σαν φόροι μισθωτών υπηρεσιών.

Από το 2017, οι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να πληρώσουν το 12,4% των εισοδημάτων τους σε εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και το 2,9% στις πληρωμές Medicare για συνολικά 15,3% για τα πρώτα $ 127, 200 καθαρά έσοδα. Το επιτόκιο Medicare 0,9% ισχύει και για τους αυτοαπασχολούμενους που κάνουν πάνω από ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό.

Φόροι μισθοδοσίας εναντίον φόρων εισοδήματος

Οι φόροι μισθοδοσίας είναι ειδικοί φόροι που χρησιμοποιούνται για συγκεκριμένα προγράμματα και διακρίνονται από τους φόρους εισοδήματος που εισάγονται στο γενικό ταμείο της κυβέρνησης. Ενώ όλοι πληρώνουν έναν ενιαίο φόρο μισθωτών υπηρεσιών, οι φόροι εισοδήματος είναι προοδευτικοί και τα επιτόκια ποικίλλουν ανάλογα με τα κέρδη. Οι εργοδότες δεν ταιριάζουν με τους φόρους εισοδήματος και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν αντιμετωπίζουν υψηλότερους φόρους εισοδήματος από τους άλλους εργαζόμενους.

Ο ομοσπονδιακός φόρος εισοδήματος καταβάλλεται στο δημόσιο ταμείο του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο κρατικός φόρος εισοδήματος, εάν ζείτε σε ένα από τα 43 κράτη που το έχει, πηγαίνει στο δημόσιο ταμείο.