Τα έξοδα μακροχρόνιας περίθαλψης αποτελούν μείζονα ανησυχία πολλών συνταξιούχων, δεδομένου ότι ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς δεν είναι ασφαλισμένο για αυτόν τον κίνδυνο. Αλλά πολλοί θα το χρειαστούν σε κάποιο σημείο της ζωής τους και συνήθως θα συμβούν σε μια εποχή που θα είναι φυσικά ανίκανοι να εργαστούν ή να αντικαταστήσουν τις αποταμιεύσεις τους. Και ένας γηράσκων πληθυσμός Baby Boomer έχει κάνει αυτό το ζήτημα ένα κρίσιμο στοιχείο του οικονομικού σχεδιασμού για τους πελάτες που δεν μπορούν να αντέξουν μακροπρόθεσμα ασφάλιση περίθαλψης και, ειλικρινά, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να πληρώσουν για μακροχρόνια φροντίδα είτε.

Ο διευθυντής προσωπικών οικονομικών της Christine Benz, ο οποίος πρόσφατα συνέλεξε ορισμένα στατιστικά στοιχεία που τονίζουν αυτό το θέμα σε πρόσφατο άρθρο. (999)> Υψηλή Πιθανότητα και Κόστος Τα στοιχεία της Benz δείχνουν μια ζοφερή εικόνα για τους ηλικιωμένους που δεν μπορούν να αντέξουν μακροχρόνια ασφάλιση περιθάλψεως οποιουδήποτε είδους. "Το ποσοστό των 65 ετών που είτε περάσει τουλάχιστον μία νύχτα σε γηροκομείο είτε χρειάστηκε στο σπίτι υγειονομική περίθαλψη κατά τα δύο προηγούμενα χρόνια, αυξήθηκε κατά 40% και 50% αντίστοιχα μεταξύ 2000 και 2010. Και το κόστος μπορεί να είναι εκπληκτική - σε ακριβές γεωγραφικές περιοχές, η ετήσια δαπάνη για φροντίδα σε μια μονάδα μακροχρόνιας περίθαλψης μπορεί να υπερβεί έξι αριθμούς », έγραφε. Η Benz έγραψε επίσης ότι το κόστος των ασφαλίστρων για μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης έχει αυξηθεί πολύ πιο γρήγορα από τον πληθωρισμό με την πάροδο του χρόνου. Το γεγονός είναι ότι οι ασφαλιστικοί μεταφορείς αναγκάστηκαν να συνεχίσουν να αυξάνουν τις πριμοδοτήσεις τους λόγω της μεγάλης συχνότητας των απαιτήσεων με αυτό το είδος κάλυψης. Αυτό κατέστησε δύσκολο για πολλούς μεταφορείς να ασφαλίσουν τους κατόχους των πολιτικών τους σε μια κερδοφόρα βάση. Οι κάτοχοι πολιτικών που έχουν καταβάλει ασφάλιστρα για αυτές τις πολιτικές εδώ και χρόνια μπορεί τώρα να μην είναι σε θέση να συνεχίσουν να πληρώνουν τα ασφάλιστρά τους καθώς τα επιτόκια συνεχίζουν να αυξάνονται, αφήνοντάς τα χωρίς προστασία και χωρίς όλα τα χρήματα που έχουν ήδη καταβάλει κατά τη διάρκεια των ετών. Benz έγραψε ότι το κόστος ορισμένων πολιτικών μακροχρόνιας περίθαλψης αυξήθηκε κατά 9% το 2016. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.:

Κάλυψη LTC δεν είναι καμπύλη

.)

Και το ποσοστό των ηλικιωμένων που θα χρειαστούν μακροχρόνια φροντίδα συνεχίζει επίσης να αυξάνεται. Benz ανέφερε στατιστικά στοιχεία από το Κέντρο Έρευνας Συνταξιοδότησης στο Κολλέγιο της Βοστώνης, το οποίο εκτιμά ότι το 44% των ανδρών και το επιβλητικό 58% των γυναικών θα χρειαστούν κάποια μορφή φροντίδας πριν πεθάνουν. Αυτή η ανησυχητική είδηση ​​είναι μια σημαντική πηγή ανησυχίας για τους οικονομικούς σχεδιαστές, οι οποίοι πρέπει να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τους πελάτες τους να μεγιστοποιήσουν τους πόρους τους για να το αντιμετωπίσουν. Ωστόσο, το Κέντρο δήλωσε επίσης ότι η μέση διάρκεια των υπηρεσιών μακροχρόνιας περίθαλψης είναι μικρότερη από ό, τι πιστεύουν πολλοί. Οι άνδρες συνήθως χρειάζονται φροντίδα μόνο για ένα χρόνο, ενώ η μέση διάρκεια φροντίδας για τις γυναίκες είναι περίπου ένα έτος και πέντε μήνες.Ωστόσο, το 22% των ανδρών και το 36% των γυναικών θα χρειαστεί περίθαλψη για περισσότερο από ένα χρόνο. Μια έρευνα Genworth αποκάλυψε ότι το ετήσιο κόστος της μακροχρόνιας περίθαλψης θα τρέξει ασθενείς $ 82, 125 για ένα ημι-ιδιωτικό δωμάτιο και $ 92, 378 για ένα ιδιωτικό δωμάτιο. Και το πενταετές ποσοστό πληθωρισμού για ένα ιδιωτικό δωμάτιο είναι ένα επιβλητικό 3,5%. Η μέριμνα για ενήλικες διαρκεί περίπου $ 17.680, ενώ μια υποβοηθούμενη εγκατάσταση διαβίωσης κοστίζει περίπου $ 43. 539. Και μια έκθεση 2010 του Ινστιτούτου Ερευνητικών Υπηρεσιών Εργατικού Δυναμικού αναφέρει ότι μόνο το 2, 2% των ατόμων που λαμβάνουν οποιαδήποτε μορφή επαγγελματικής υγειονομικής περίθαλψης στο σπίτι έχουν ασφαλιστική κάλυψη το. Φροντιστές

Ένας άλλος βασικός παράγοντας που αντιμετωπίζει η Benz είναι ο αντίκτυπος της μακροχρόνιας περίθαλψης στους φροντιστές. Η Οικογένεια Caregiver Alliance δήλωσε ότι τα δύο τρίτα των φροντιστών είναι φίλοι και οικογένεια των παραληπτών. Σχεδόν τα τρία τέταρτα αυτών των ατόμων έχουν βιώσει άγχος λόγω εργασίας λόγω της παροχής φροντίδας. Το 2015 το AARP δημοσίευσε μια εκτίμηση ότι η συνολική αξία δολαρίου που παρέχεται από αυτούς τους μη αμειβόμενους εργαζόμενους ανέρχεται σε περίπου 470 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Benz γράφει επίσης ότι το Kaiser Family Foundation έχει υπολογίσει ότι μόνο το 8% της συνολικής μακροχρόνιας φροντίδας που που λαμβάνεται πληρώνεται με ασφάλιση. Το Κέντρο για τις Συνταξιοδοτικές Έρευνες δήλωσε επίσης ότι μόνο το 13% των ηλικιωμένων έχει τώρα οποιαδήποτε μορφή μακροχρόνιας περίθαλψης.

Μια πιθανή λύση

Μια διαδρομή που οι ηλικιωμένοι μπορούν να πάρουν για να προστατευθούν από το υψηλό κόστος της μακροχρόνιας περίθαλψης είναι να αγοράσουν ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής το οποίο έχει επιταχύνει τους επιβάτες των παροχών που μπορούν να πληρώσουν για αυτές τις δαπάνες. Ο κλάδος ασφάλισης ζωής υιοθετεί γρήγορα αυτή τη νέα πολιτική ως βιώσιμη εναλλακτική λύση έναντι των παραδοσιακών πολιτικών μακροχρόνιας περίθαλψης, η οποία μπορεί να κοστίσει χιλιάδες δολάρια ετησίως και ίσως να μην χρειαστεί ποτέ.

Η κατώτατη γραμμή Οι ηλικιωμένοι πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται τώρα για το κόστος της μακροχρόνιας περίθαλψης, καθώς περίπου οι μισοί από αυτούς θα χρειαστούν κάποια μορφή σε κάποια στιγμή. Οι ασφαλίσεις, οι αποταμιεύσεις και η παροχή οικογενειακής φροντίδας μπορεί να χρειαστούν για να καλύψουν το κόστος. Όσοι δεν έχουν προγραμματίσει σε αυτόν τον τομέα πρέπει να επικοινωνήσουν με τον οικονομικό σύμβουλό τους για να τους βοηθήσουν στην προετοιμασία για αυτό το γεγονός. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: Πώς να επιλέξετε την καλύτερη ασφαλιστική μακροχρόνια περίθαλψη