Στην αγορά ομολόγων, οι εκδότες των οποίων η πιστοληπτική διαβάθμιση δεν είναι αρκετά υψηλή για να προσελκύσουν συνήθως επενδυτές συνήθως αυξάνουν τις αποδόσεις που προσφέρουν στα ομόλογα τους. Αυτά τα ομόλογα αναφέρονται ως κερδοσκοπικοί τίτλοι ή σκουπίδια, επειδή η πιστοληπτική αξιολόγηση του εκδότη δεν είναι επενδυτικής ποιότητας. Μια τυπική βαθμολογία για έναν εκδότη ομόλογων ομολόγων είναι "BB", "Ba" ή χαμηλότερη από έναν από τους μεγαλύτερους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας όπως το Moody's ή το Standard & Poor's.

Επειδή πρέπει να προσφέρουν μεγαλύτερες αποδόσεις για την προσέλκυση επενδυτών, οι αποδόσεις των σκουπιδιών έχουν τείνει να κυμαίνονται αρκετά σημαντικά ως απάντηση σε ευρύτερα οικονομικά ζητήματα που επηρεάζουν την αγορά. Για παράδειγμα, όταν η οικονομία είναι αδύναμη, περισσότερες ευκαιρίες για χρηματοδότηση τέτοιων εκδοτών ξεθωριάζουν. Αυτή η έλλειψη, με τη σειρά της, οδηγεί σε αύξηση των αποδόσεων που πρέπει να προσφέρουν για να προσελκύσουν επενδυτές. Ωστόσο, αυτό δυσχεραίνει επίσης την αποπληρωμή αυτών των οικονομικών υποχρεώσεων. Σε ένα σενάριο χειρότερης περίπτωσης, ένας εκδότης μπορεί να χρεοκοπήσει ή να κηρύξει πτώχευση, πράγμα που μειώνει σημαντικά την απόδοση ενός ομολόγου, συχνά ακόμη και καθιστώντας εντελώς άχρηστο.

Ένα άλλο ζήτημα που επηρεάζει δυσμενώς αυτούς τους τίτλους κατά τη διάρκεια χρηματοπιστωτικών κρίσεων είναι η τάση των επενδυτών να πωλούν χρεόγραφα υψηλού κινδύνου προκειμένου να επενδύσουν σε ασφαλέστερες προσφορές από εκδότες υψηλότερης βαθμολογίας, όπως το δημόσιο ταμείο του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης σημαίνει ότι οι εκδότες υψηλών αποδόσεων πρέπει να μειώσουν τις τιμές των ομολόγων τους σε τέτοια περιβάλλοντα προκειμένου να ανταγωνιστούν, γεγονός που με τη σειρά τους οδηγεί σε ακόμα υψηλότερες αποδόσεις, σημειώνοντας πολλές τάσεις κατά την πρόσφατη οικονομική κρίση του 2007-2009.

Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης

Κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της αγοράς στις 07-09, οι αποδόσεις των χρεογράφων junk skyrocketed. Κατά την περίοδο αυτή, η απόδοση έως τη λήξη (YTM) για ομόλογα κερδοσκοπικού χαρακτήρα στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου αυξήθηκε περισσότερο από 20%. Ωστόσο, από τότε έχουν μειωθεί με αργούς ρυθμούς, καθώς όλο και περισσότεροι επενδυτές προσπαθούν να κυνηγήσουν αυτά τα υψηλά ποσοστά απόδοσης - ιδιαίτερα στο υπάρχον περιβάλλον χαμηλού ενδιαφέροντος. Τα αποτελέσματα αυτού του είδους είναι τα χαμηλά επίπεδα ρεκόρ στο YTM μέχρι το 2014, με τα χαμηλά επιτόκια να διατηρούνται από τότε. Επιπλέον, σύμφωνα με την Υπηρεσία Επενδυτικών Υπηρεσιών (Moody's Investor Service, 2014), το ποσοστό αθέτησης των εταιρειών χρεογράφων των ΗΠΑ μειώθηκε στο 1,7% στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2014, το χαμηλότερο από τον Φεβρουάριο του 2008. Ωστόσο, % το Φεβρουάριο του 2008 παραμένει το χαμηλό ρεκόρ. Αυτό το ιστορικό χαμηλό συνέβη όταν η αγορά εταιρικών ομολόγων βρυχηθούσε και λίγο πριν από την οικονομική κρίση άρχισε να πλήττει τις αμερικανικές εταιρείες, με αποτέλεσμα το ποσοστό αθέτησης των ομολόγων σκουπίδια να είναι 13,4% (ρεκόρ) το τρίτο τρίμηνο του 2009.

Μετά την οικονομική κρίση

Σε συνέχεια της ύφεσης, η τιμή των ομολόγων με σκουπίδια ή κερδοσκοπία συνεχίζει να αυξάνεται κατά μέσο όρο. Αυτή η αύξηση της τιμής γίνεται ουσιαστική, πράγμα που σημαίνει στην πραγματικότητα ότι η απόδοση των τίτλων αυτών μειώνεται αντίστροφα και με σημαντικό περιθώριο κέρδους.Καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές σταθεροποιούνται, ακόμη και οι εταιρείες με χαμηλή βαθμολογία έχουν όλο και περισσότερες ευκαιρίες να παρέχουν ένα οικονομικό μαξιλάρι για να εξασφαλίσουν την αποφυγή αθέτησης. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι "επιστρέφοντοι πεινασμένοι" επενδυτές αρχίζουν να βρίσκουν ομόλογα με υψηλότερα επιτόκια - με την αύξηση των τιμών ζήτησης να προχωρούν περισσότερο, γεγονός που οδηγεί και πάλι στη συνολική απόδοση των ομολόγων αυτών.

Η χρηματοπιστωτική κρίση διευρύνει επίσης τα πιστωτικά περιθώρια. Ωστόσο, μετά την κατάρρευση, αυτά τα spreads έχουν ενισχυθεί. Έτσι, η διαφορά απόδοσης μεταξύ κερδοσκοπικών ομολόγων και ομολόγων επενδυτικής ποιότητας συρρικνώνεται. Όταν οι διαφορές αυξάνονται, αυτό συνήθως υποδηλώνει ότι οι επενδυτές ενδιαφέρονται για την ικανότητα των δανειοληπτών να αποπληρώνουν το χρέος χωρίς να χρεοκοπούν. Από την άλλη πλευρά, όταν οι διαφορές είναι περιορισμένες, η πιστοληπτική ικανότητα των κερδοσκοπικών εκδοτών βελτιώνεται, γεγονός που σημαίνει λιγότερη ανησυχία για την αδυναμία πληρωμής των επενδυτών.

Μετά το ρυθμό καθυστέρησης για τον καθορισμό ρεκόρ το τρίτο τρίμηνο του 2009, ο ρυθμός καθυστέρησης των ομολόγων κερδοσκοπικού χαρακτήρα μειώθηκε απότομα. Όπως αναφέρθηκε, σύμφωνα με την υπηρεσία Moody's Investor Service (2014), τα ποσοστά αθέτησης με αμερικανικά ομόλογα μειώθηκαν στο 1,7% το 2014, φθάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1ο τρίμηνο του 2008. παραμένει το χαμηλότερο σε σχέση με αυτά τα ομόλογα. Εντούτοις, η πτώση στην αγορά άλλαξε τα πράγματα γρήγορα, πηγαίνοντας από το χαμηλό όλων των εποχών το πρώτο τρίμηνο του 2008 στο υψηλότερο όλων των εποχών το 13,4% μόλις ένα χρόνο αργότερα το τρίτο τρίμηνο του 2009. Αυτό δείχνει σαφώς ότι, όπως και η χρηματιστηριακή αγορά , η αγορά ομολογιακών δανείων μπορεί να χτυπηθεί πολύ σκληρά από οικονομικά ή οικονομικά συντρίμματα.

Η κατώτατη γραμμή

Τα ανεπιθύμητα ομόλογα επηρεάζονται έντονα από το άγχος της αγοράς. Αυτή η συσχέτιση είναι πιο έντονη σε περιόδους κατάθλιψης ή ύφεσης, όπως το 2008. Αυτή η σχέση μεταξύ μιας αγοράς που έχει υπογραμμιστεί και της απόδοσης των ομολόγων junk είναι πολύ πιο ξεχωριστή από τη σχέση μεταξύ ομολόγων επενδυτικής ποιότητας, όπως δείχνουν αρκετές μελέτες.

Κατά συνέπεια, πρέπει να ασκείται σταθερή προσοχή κατά την επένδυση σε ομολογίες υψηλότερης απόδοσης, ιδιαίτερα σε περιόδους αυξημένης μεταβλητότητας της αγοράς. Αυτό δεν σημαίνει ότι μια ασταθής αγορά θα πρέπει να αποφεύγεται όλοι μαζί. μια αύξηση των διακυμάνσεων στην αγορά μπορεί επίσης να προσφέρει ενδιαφέρουσες ευκαιρίες και ευκαιρίες. Όπως και με οποιαδήποτε άλλη επενδυτική στρατηγική, η σωστή επαγγελματική ανάλυση που διεξάγεται επιμελώς είναι απολύτως απαραίτητη για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης και την ελαχιστοποίηση του κινδύνου. Αυτό ισχύει διπλά σε μια ασταθή αγορά, όπως μπορούμε να βιώσουμε αυτή τη στιγμή. η πιθανότητα αθέτησης είναι μεγαλύτερη από ό, τι υπό κανονικές συνθήκες. Καθώς οι περισσότερες οικονομίες αγωνίζονται παγκοσμίως, τα αυξημένα ποσοστά αθέτησης ενδέχεται να συνεχιστούν όπως συνέβαιναν καθ 'όλη τη διάρκεια του 2015. Υπό τις τρέχουσες συνθήκες, είναι δύσκολο να προβλεφθεί εάν οι πρόσφατες αποτυχίες είναι όνιο των μελλοντικών γεγονότων ή αν είναι απλώς τα εγγενή αποτελέσματα ενός υψηλότερου κινδύνου αθέτησης αυτοί οι τίτλοι με υψηλότερες αποδόσεις συνεπάγονται. (Δείτε επίσης:

Μη επιτρεπτά ομόλογα σε συνθήκες άγχους αγοράς

.)