α:

Δεν είναι κατ 'ανάγκην καλύτερο ή χειρότερο για μια εταιρεία να έχει σταθερό κόστος ή μεταβλητό κόστος. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες εταιρείες έχουν ένα συνδυασμό σταθερού κόστους και μεταβλητού κόστους.

Ένα σταθερό κόστος είναι μια δαπάνη επιχείρησης που δεν αλλάζει όταν αλλάζει η ποσότητα της παραγωγής μιας εταιρείας. Συνεπώς, το σταθερό κόστος δεν είναι μηδενικό όταν η παραγωγή είναι μηδενική. Παραδείγματα σταθερών εξόδων περιλαμβάνουν το ενοίκιο, τα ασφάλιστρα ή τις πληρωμές χρεών. Παρόλο που τα σταθερά κόστη δεν είναι μηδενικά όταν δεν υπάρχει παραγωγή, μπορούν να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας, όπου το κόστος ανά μονάδα για την παραγωγή ενός στοιχείου μειώνεται καθώς αυξάνεται η ποσότητα των παραγόμενων μονάδων.

Ένα μεταβλητό κόστος είναι ένα εταιρικό έξοδο που ποικίλλει ανάλογα με την ποσότητα της παραγωγής μιας επιχείρησης. Σε αντίθεση με τα πάγια έξοδα, τα οποία δεν εξαρτώνται από την παραγωγή, το μεταβλητό κόστος συνδέεται άμεσα με το επίπεδο παραγωγής μιας επιχείρησης και αυξάνεται όταν ο όγκος παραγωγής αυξάνεται και μειώνεται όταν μειώνεται ο όγκος παραγωγής. Παραδείγματα μεταβλητού κόστους περιλαμβάνουν τις πρώτες ύλες που επιβαρύνουν το κόστος πωληθέντων προϊόντων (COGS), τη συσκευασία και τους μισθούς που συμμετέχουν άμεσα στη διαδικασία παραγωγής μιας εταιρείας.

Μια εταιρεία με μεγαλύτερο αριθμό μεταβλητών εξόδων σε σύγκριση με τα πάγια έξοδα παρουσιάζει ένα πιο συνεκτικό κόστος ανά μονάδα και επομένως ένα συνεκτικότερο ακαθάριστο περιθώριο, λειτουργικό περιθώριο και περιθώριο κέρδους.

Μια εταιρεία με μεγαλύτερο αριθμό σταθερών δαπανών σε σύγκριση με το μεταβλητό κόστος μπορεί να επιτύχει υψηλότερα περιθώρια κέρδους καθώς η παραγωγή αυξάνεται, καθώς η αύξηση των εσόδων αλλά το κόστος δεν θα είναι, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χαμηλότερα περιθώρια αν η παραγωγή μειωθεί.